Psalmów 78
1 Pieśń pouczająca. Asafa. Słuchaj, mój ludu, mego prawa, nakłońcie uszu ku słowom moich ust.
| משכיל לאסף האזינה עמי תורתי הטו אזנכם לאמרי פי׃ |
2 Otworzę moje usta do przypowieści, opowiem starodawne tajemnice;
| אפתחה במשל פי אביעה חידות מני קדם׃ |
3 Cośmy słyszeli i poznali i [co] nam opowiadali nasi ojcowie.
| אשר שמענו ונדעם ואבותינו ספרו לנו׃ |
4 Nie zataimy [tego] przed ich synami, opowiemy przyszłemu pokoleniu o chwale PANA, o jego mocy i cudach, które czynił.
| לא נכחד מבניהם לדור אחרון מספרים תהלות יהוה ועזוזו ונפלאותיו אשר עשה׃ |
5 Ustanowił bowiem świadectwo w Jakubie, nadał prawo w Izraelu i nakazał naszym ojcom, aby je oznajmiali swoim synom;
| ויקם עדות ביעקב ותורה שם בישראל אשר צוה את אבותינו להודיעם לבניהם׃ |
6 Aby poznało przyszłe pokolenie, synowie, którzy się urodzą; aby powstawszy, przekazywali [je] swoim synom;
| למען ידעו דור אחרון בנים יולדו יקמו ויספרו לבניהם׃ |
7 Żeby pokładali w Bogu nadzieję i nie zapominali o dziełach Boga, lecz strzegli jego przykazań;
| וישימו באלהים כסלם ולא ישכחו מעללי אל ומצותיו ינצרו׃ |
8 Żeby nie byli, jak ich ojcowie, pokoleniem opornym i nieposłusznym; pokoleniem, które nie przygotowało swego serca i którego duch nie był wierny Bogu.
| ולא יהיו כאבותם דור סורר ומרה דור לא הכין לבו ולא נאמנה את אל רוחו׃ |
9 Synowie Efraima, uzbrojeni i wyposażeni w łuki, w dniu bitwy wycofali się.
| בני אפרים נושקי רומי קשת הפכו ביום קרב׃ |
10 [Bo] nie strzegli przymierza Boga i nie chcieli postępować według jego prawa.
| לא שמרו ברית אלהים ובתורתו מאנו ללכת׃ |
11 Zapomnieli o jego dziełach i cudach, które im ukazał.
| וישכחו עלילותיו ונפלאותיו אשר הראם׃ |
12 Przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Egiptu, na polu Soanu.
| נגד אבותם עשה פלא בארץ מצרים שדה צען׃ |
13 Rozdzielił morze i przeprowadził ich, i sprawił, że wody stanęły jak wał.
| בקע ים ויעבירם ויצב מים כמו נד׃ |
14 Prowadził ich w obłoku za dnia, a całą noc w blasku ognia.
| וינחם בענן יומם וכל הלילה באור אש׃ |
15 Rozszczepił skały na pustyni i napoił ich jakby z wielkich głębin.
| יבקע צרים במדבר וישק כתהמות רבה׃ |
16 Wydobył strumienie ze skały i sprawił, że wody płynęły jak rzeki.
| ויוצא נוזלים מסלע ויורד כנהרות מים׃ |
17 Lecz [oni] jeszcze więcej grzeszyli przeciwko niemu i pobudzili do gniewu Najwyższego na pustyni;
| ויוסיפו עוד לחטא לו למרות עליון בציה׃ |
18 I wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając pokarmu według swego pragnienia.
| וינסו אל בלבבם לשאל אכל לנפשם׃ |
19 I mówili przeciwko Bogu tymi słowy: Czy Bóg może zastawić stół na tej pustyni?
| וידברו באלהים אמרו היוכל אל לערך שלחן במדבר׃ |
20 Oto uderzył w skałę i wypłynęły wody, i wezbrały strumienie; czy będzie mógł też dać chleb? Czy przygotuje mięso swemu ludowi?
| הן הכה צור ויזובו מים ונחלים ישטפו הגם לחם יוכל תת אם יכין שאר לעמו׃ |
21 Gdy PAN [to] usłyszał, rozgniewał się i ogień zapłonął przeciw Jakubowi, i gniew wybuchnął przeciw Izraelowi;
| לכן שמע יהוה ויתעבר ואש נשקה ביעקב וגם אף עלה בישראל׃ |
22 Bo nie uwierzyli Bogu i nie zaufali jego zbawieniu;
| כי לא האמינו באלהים ולא בטחו בישועתו׃ |
23 Choć rozkazał chmurom w górze i bramy nieba otworzył.
| ויצו שחקים ממעל ודלתי שמים פתח׃ |
24 I zesłał im [jak] deszcz mannę do jedzenia, i zboże z nieba im dał.
| וימטר עליהם מן לאכל ודגן שמים נתן למו׃ |
25 Człowiek jadł chleb anielski; zesłał im pokarm do syta.
| לחם אבירים אכל איש צידה שלח להם לשבע׃ |
26 Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu i sprowadził swą mocą wiatr południowy.
| יסע קדים בשמים וינהג בעזו תימן׃ |
27 Zesłał im mięso jak pył i ptactwo skrzydlate jak piasek morski.
| וימטר עליהם כעפר שאר וכחול ימים עוף כנף׃ |
28 Spadło ono pośrodku ich obozu, wokół ich namiotów.
| ויפל בקרב מחנהו סביב למשכנתיו׃ |
29 Jedli i w pełni się nasycili; dał im, czego pragnęli.
| ויאכלו וישבעו מאד ותאותם יבא להם׃ |
30 [A gdy] jeszcze nie zaspokoili swego pragnienia, [gdy] jeszcze pokarm był w ich ustach;
| לא זרו מתאותם עוד אכלם בפיהם׃ |
31 Spadł na nich gniew Boży i zabił ich tłustych, a znakomitszych z Izraela powalił.
| ואף אלהים עלה בהם ויהרג במשמניהם ובחורי ישראל הכריע׃ |
32 Mimo to nadal grzeszyli i nie wierzyli jego cudom;
| בכל זאת חטאו עוד ולא האמינו בנפלאותיו׃ |
33 Dlatego sprawił, że ich dni przemijały w marności, a ich lata – w trwodze.
| ויכל בהבל ימיהם ושנותם בבהלה׃ |
34 Gdy ich zabijał, szukali go; nawracali się i o świcie szukali Boga;
| אם הרגם ודרשוהו ושבו ושחרו אל׃ |
35 Przypominali sobie, że Bóg [jest] ich skałą, że Bóg Najwyższy – ich Odkupicielem;
| ויזכרו כי אלהים צורם ואל עליון גאלם׃ |
36 Pochlebiali mu jednak swoimi ustami i okłamywali go swym językiem;
| ויפתוהו בפיהם ובלשונם יכזבו לו׃ |
37 A ich serce nie było przed nim szczere i nie byli wierni jego przymierzu.
| ולבם לא נכון עמו ולא נאמנו בבריתו׃ |
38 On jednak, będąc miłosiernym, przebaczał ich nieprawości i nie wytracał [ich]; często odwracał swój gniew i nie pobudzał całej swej zapalczywości;
| והוא רחום יכפר עון ולא ישחית והרבה להשיב אפו ולא יעיר כל חמתו׃ |
39 Bo pamiętał, że są ciałem; wiatrem, który ulatuje i nie wraca.
| ויזכר כי בשר המה רוח הולך ולא ישוב׃ |
40 Jak często pobudzali go do gniewu na pustyni [i] zasmucali go na pustkowiu!
| כמה ימרוהו במדבר יעציבוהו בישימון׃ |
41 Odwracali się i wystawiali Boga na próbę, i stawiali granice Świętemu Izraela.
| וישובו וינסו אל וקדוש ישראל התוו׃ |
42 Nie pamiętali jego ręki [ani] dnia, w którym ich wybawił z utrapienia;
| לא זכרו את ידו יום אשר פדם מני צר׃ |
43 Gdy czynił swe znaki w Egipcie i swe cuda na polu Soanu;
| אשר שם במצרים אתותיו ומופתיו בשדה צען׃ |
44 Gdy zamienił w krew ich rzeki i ich strumienie, tak że nie mogli [z nich] pić.
| ויהפך לדם יאריהם ונזליהם בל ישתיון׃ |
45 Zesłał na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich niszczyły;
| ישלח בהם ערב ויאכלם וצפרדע ותשחיתם׃ |
46 I dał robactwu ich plony, a ich pracę szarańczy.
| ויתן לחסיל יבולם ויגיעם לארבה׃ |
47 Zniszczył gradem ich winorośle, a sykomory szronem.
| יהרג בברד גפנם ושקמותם בחנמל׃ |
48 Ich bydło wydał na pastwę gradu, a ich stada [na pastwę] błyskawic.
| ויסגר לברד בעירם ומקניהם לרשפים׃ |
49 Wylał na nich żar swojego gniewu, zapalczywość, oburzenie i udrękę, zesławszy na nich złych aniołów.
| ישלח בם חרון אפו עברה וזעם וצרה משלחת מלאכי רעים׃ |
50 Otworzył drogę dla swego gniewu, nie zachował ich duszy od śmierci, a ich życie wydał zarazie;
| יפלס נתיב לאפו לא חשך ממות נפשם וחיתם לדבר הסגיר׃ |
51 Wytracił wszystko pierworodne w Egipcie, pierwociny [ich] mocy w namiotach Chama;
| ויך כל בכור במצרים ראשית אונים באהלי חם׃ |
52 Ale swój lud wyprowadził jak owce i wiódł ich po pustyni jak stado.
| ויסע כצאן עמו וינהגם כעדר במדבר׃ |
53 Prowadził ich bezpiecznie, tak że się nie lękali, a ich wrogów przykryło morze;
| וינחם לבטח ולא פחדו ואת אויביהם כסה הים׃ |
54 I przyprowadził ich do swej świętej granicy; do góry, którą nabyła jego prawica.
| ויביאם אל גבול קדשו הר זה קנתה ימינו׃ |
55 Wypędził przed nimi narody, sznurem wyznaczył im dziedzictwo, żeby pokolenia Izraela mieszkały w swoich namiotach.
| ויגרש מפניהם גוים ויפילם בחבל נחלה וישכן באהליהם שבטי ישראל׃ |
56 Oni jednak wystawiali na próbę i pobudzali do gniewu Boga Najwyższego, i nie strzegli jego świadectw.
| וינסו וימרו את אלהים עליון ועדותיו לא שמרו׃ |
57 Lecz odwrócili się i postępowali przewrotnie jak ich ojcowie, schodzili z drogi jak łuk zawodny.
| ויסגו ויבגדו כאבותם נהפכו כקשת רמיה׃ |
58 Pobudzali go bowiem do gniewu przez swe wyżyny i rzeźbionymi posągami wzbudzali jego zazdrość.
| ויכעיסוהו בבמותם ובפסיליהם יקניאוהו׃ |
59 Gdy Bóg [to] usłyszał, rozgniewał się i wielce wzgardził Izraelem.
| שמע אלהים ויתעבר וימאס מאד בישראל׃ |
60 I opuścił przybytek w Szilo; namiot, [który] rozbił wśród ludzi;
| ויטש משכן שלו אהל שכן באדם׃ |
61 I oddał w niewolę swoją moc i swoją chwałę w ręce wroga.
| ויתן לשבי עזו ותפארתו ביד צר׃ |
62 Wydał swój lud pod miecz i rozgniewał się na swoje dziedzictwo.
| ויסגר לחרב עמו ובנחלתו התעבר׃ |
63 Ich młodzieńców pochłonął ogień, a ich dziewic nie wydano za mąż.
| בחוריו אכלה אש ובתולתיו לא הוללו׃ |
64 Ich kapłani padli od miecza, a ich wdowy nie lamentowały.
| כהניו בחרב נפלו ואלמנתיו לא תבכינה׃ |
65 Lecz potem Pan ocknął się jak ze snu, jak mocarz wykrzykujący od wina.
| ויקץ כישן אדני כגבור מתרונן מיין׃ |
66 I uderzył na tyły swoich wrogów, okrył ich wieczną hańbą.
| ויך צריו אחור חרפת עולם נתן למו׃ |
67 Ale choć wzgardził namiotem Józefa i pokolenia Efraima nie wybrał;
| וימאס באהל יוסף ובשבט אפרים לא בחר׃ |
68 Jednak wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.
| ויבחר את שבט יהודה את הר ציון אשר אהב׃ |
69 I zbudował swoją świątynię jak wysoki [pałac]; jak ziemię, którą ugruntował na wieki.
| ויבן כמו רמים מקדשו כארץ יסדה לעולם׃ |
70 Wybrał też Dawida, swego sługę; wziął go z owczych zagród;
| ויבחר בדוד עבדו ויקחהו ממכלאת צאן׃ |
71 Przywołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], aby pasł Jakuba, jego lud, i Izraela, jego dziedzictwo.
| מאחר עלות הביאו לרעות ביעקב עמו ובישראל נחלתו׃ |
72 A on ich pasł w prawości swego serca i prowadził ich roztropną ręką.
| וירעם כתם לבבו ובתבונות כפיו ינחם׃ |
