Psalmów 78
1 Pieśń pouczająca. Asafa. Słuchaj, mój ludu, mego prawa, nakłońcie uszu ku słowom moich ust.
Cantique d’Asaph. Mon peuple, écoute mes instructions! Prêtez l’oreille aux paroles de ma bouche!
2 Otworzę moje usta do przypowieści, opowiem starodawne tajemnice;
J’ouvre la bouche par des sentences, Je publie la sagesse des temps anciens.
3 Cośmy słyszeli i poznali i [co] nam opowiadali nasi ojcowie.
Ce que nous avons entendu, ce que nous savons, Ce que nos pères nous ont raconté,
4 Nie zataimy [tego] przed ich synami, opowiemy przyszłemu pokoleniu o chwale PANA, o jego mocy i cudach, które czynił.
Nous ne le cacherons point à leurs enfants; Nous dirons à la génération future les louanges de l’Éternel, Et sa puissance, et les prodiges qu’il a opérés.
5 Ustanowił bowiem świadectwo w Jakubie, nadał prawo w Izraelu i nakazał naszym ojcom, aby je oznajmiali swoim synom;
Il a établi un témoignage en Jacob, Il a mis une loi en Israël, Et il a ordonné à nos pères de l’enseigner à leurs enfants,
6 Aby poznało przyszłe pokolenie, synowie, którzy się urodzą; aby powstawszy, przekazywali [je] swoim synom;
Pour qu’elle fût connue de la génération future, Des enfants qui naîtraient, Et que, devenus grands, ils en parlassent à leurs enfants,
7 Żeby pokładali w Bogu nadzieję i nie zapominali o dziełach Boga, lecz strzegli jego przykazań;
Afin qu’ils missent en Dieu leur confiance, Qu’ils n’oubliassent pas les œuvres de Dieu, Et qu’ils observassent ses commandements,
8 Żeby nie byli, jak ich ojcowie, pokoleniem opornym i nieposłusznym; pokoleniem, które nie przygotowało swego serca i którego duch nie był wierny Bogu.
Afin qu’ils ne fussent pas, comme leurs pères, Une race indocile et rebelle, Une race dont le cœur n’était pas ferme, Et dont l’esprit n’était pas fidèle à Dieu.
9 Synowie Efraima, uzbrojeni i wyposażeni w łuki, w dniu bitwy wycofali się.
Les fils d’Éphraïm, armés et tirant de l’arc, Tournèrent le dos le jour du combat.
10 [Bo] nie strzegli przymierza Boga i nie chcieli postępować według jego prawa.
Ils ne gardèrent point l’alliance de Dieu, Et ils refusèrent de marcher selon sa loi.
11 Zapomnieli o jego dziełach i cudach, które im ukazał.
Ils mirent en oubli ses œuvres, Ses merveilles qu’il leur avait fait voir.
12 Przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Egiptu, na polu Soanu.
Devant leurs pères il avait fait des prodiges, Au pays d’Égypte, dans les campagnes de Tsoan.
13 Rozdzielił morze i przeprowadził ich, i sprawił, że wody stanęły jak wał.
Il fendit la mer et leur ouvrit un passage, Il fit dresser les eaux comme une muraille.
14 Prowadził ich w obłoku za dnia, a całą noc w blasku ognia.
Il les conduisit le jour par la nuée, Et toute la nuit par un feu éclatant.
15 Rozszczepił skały na pustyni i napoił ich jakby z wielkich głębin.
Il fendit des rochers dans le désert, Et il donna à boire comme des flots abondants;
16 Wydobył strumienie ze skały i sprawił, że wody płynęły jak rzeki.
Du rocher il fit jaillir des sources, Et couler des eaux comme des fleuves.
17 Lecz [oni] jeszcze więcej grzeszyli przeciwko niemu i pobudzili do gniewu Najwyższego na pustyni;
Mais ils continuèrent à pécher contre lui, A se révolter contre le Très-Haut dans le désert.
18 I wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając pokarmu według swego pragnienia.
Ils tentèrent Dieu dans leur cœur, En demandant de la nourriture selon leur désir.
19 I mówili przeciwko Bogu tymi słowy: Czy Bóg może zastawić stół na tej pustyni?
Ils parlèrent contre Dieu, Ils dirent: Dieu pourrait-il Dresser une table dans le désert?
20 Oto uderzył w skałę i wypłynęły wody, i wezbrały strumienie; czy będzie mógł też dać chleb? Czy przygotuje mięso swemu ludowi?
Voici, il a frappé le rocher, et des eaux ont coulé, Et des torrents se sont répandus; Pourra-t-il aussi donner du pain, Ou fournir de la viande à son peuple?
21 Gdy PAN [to] usłyszał, rozgniewał się i ogień zapłonął przeciw Jakubowi, i gniew wybuchnął przeciw Izraelowi;
L’Éternel entendit, et il fut irrité; Un feu s’alluma contre Jacob, Et la colère s’éleva contre Israël,
22 Bo nie uwierzyli Bogu i nie zaufali jego zbawieniu;
Parce qu’ils ne crurent pas en Dieu, Parce qu’ils n’eurent pas confiance dans son secours.
23 Choć rozkazał chmurom w górze i bramy nieba otworzył.
Il commanda aux nuages d’en haut, Et il ouvrit les portes des cieux;
24 I zesłał im [jak] deszcz mannę do jedzenia, i zboże z nieba im dał.
Il fit pleuvoir sur eux la manne pour nourriture, Il leur donna le blé du ciel.
25 Człowiek jadł chleb anielski; zesłał im pokarm do syta.
Ils mangèrent tous le pain des grands, Il leur envoya de la nourriture à satiété.
26 Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu i sprowadził swą mocą wiatr południowy.
Il fit souffler dans les cieux le vent d’orient, Et il amena par sa puissance le vent du midi;
27 Zesłał im mięso jak pył i ptactwo skrzydlate jak piasek morski.
Il fit pleuvoir sur eux la viande comme de la poussière, Et comme le sable des mers les oiseaux ailés;
28 Spadło ono pośrodku ich obozu, wokół ich namiotów.
Il les fit tomber au milieu de leur camp, Tout autour de leurs demeures.
29 Jedli i w pełni się nasycili; dał im, czego pragnęli.
Ils mangèrent et se rassasièrent abondamment: Dieu leur donna ce qu’ils avaient désiré.
30 [A gdy] jeszcze nie zaspokoili swego pragnienia, [gdy] jeszcze pokarm był w ich ustach;
Ils n’avaient pas satisfait leur désir, Ils avaient encore leur nourriture dans la bouche,
31 Spadł na nich gniew Boży i zabił ich tłustych, a znakomitszych z Izraela powalił.
Lorsque la colère de Dieu s’éleva contre eux; Il frappa de mort les plus vigoureux, Il abattit les jeunes hommes d’Israël.
32 Mimo to nadal grzeszyli i nie wierzyli jego cudom;
Malgré tout cela, ils continuèrent à pécher, Et ne crurent point à ses prodiges.
33 Dlatego sprawił, że ich dni przemijały w marności, a ich lata – w trwodze.
Il consuma leurs jours par la vanité, Et leurs années par une fin soudaine.
34 Gdy ich zabijał, szukali go; nawracali się i o świcie szukali Boga;
Quand il les frappait de mort, ils le cherchaient, Ils revenaient et se tournaient vers Dieu;
35 Przypominali sobie, że Bóg [jest] ich skałą, że Bóg Najwyższy – ich Odkupicielem;
Ils se souvenaient que Dieu était leur rocher, Que le Dieu Très-Haut était leur libérateur.
36 Pochlebiali mu jednak swoimi ustami i okłamywali go swym językiem;
Mais ils le trompaient de la bouche, Et ils lui mentaient de la langue;
37 A ich serce nie było przed nim szczere i nie byli wierni jego przymierzu.
Leur cœur n’était pas ferme envers lui, Et ils n’étaient pas fidèles à son alliance.
38 On jednak, będąc miłosiernym, przebaczał ich nieprawości i nie wytracał [ich]; często odwracał swój gniew i nie pobudzał całej swej zapalczywości;
Toutefois, dans sa miséricorde, il pardonne l’iniquité et ne détruit pas; Il retient souvent sa colère et ne se livre pas à toute sa fureur.
39 Bo pamiętał, że są ciałem; wiatrem, który ulatuje i nie wraca.
Il se souvint qu’ils n’étaient que chair, Un souffle qui s’en va et ne revient pas.
40 Jak często pobudzali go do gniewu na pustyni [i] zasmucali go na pustkowiu!
Que de fois ils se révoltèrent contre lui dans le désert! Que de fois ils l’irritèrent dans la solitude!
41 Odwracali się i wystawiali Boga na próbę, i stawiali granice Świętemu Izraela.
Ils ne cessèrent de tenter Dieu, Et de provoquer le Saint d’Israël.
42 Nie pamiętali jego ręki [ani] dnia, w którym ich wybawił z utrapienia;
Ils ne se souvinrent pas de sa puissance, Du jour où il les délivra de l’ennemi,
43 Gdy czynił swe znaki w Egipcie i swe cuda na polu Soanu;
Des miracles qu’il accomplit en Égypte, Et de ses prodiges dans les campagnes de Tsoan.
44 Gdy zamienił w krew ich rzeki i ich strumienie, tak że nie mogli [z nich] pić.
Il changea leurs fleuves en sang, Et ils ne purent en boire les eaux.
45 Zesłał na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich niszczyły;
Il envoya contre eux des mouches venimeuses qui les dévorèrent, Et des grenouilles qui les détruisirent.
46 I dał robactwu ich plony, a ich pracę szarańczy.
Il livra leurs récoltes aux sauterelles, Le produit de leur travail aux sauterelles.
47 Zniszczył gradem ich winorośle, a sykomory szronem.
Il fit périr leurs vignes par la grêle, Et leurs sycomores par la gelée.
48 Ich bydło wydał na pastwę gradu, a ich stada [na pastwę] błyskawic.
Il abandonna leur bétail à la grêle, Et leurs troupeaux au feu du ciel.
49 Wylał na nich żar swojego gniewu, zapalczywość, oburzenie i udrękę, zesławszy na nich złych aniołów.
Il lança contre eux son ardente colère, La fureur, la rage et la détresse, Une troupe de messagers de malheur.
50 Otworzył drogę dla swego gniewu, nie zachował ich duszy od śmierci, a ich życie wydał zarazie;
Il donna libre cours à sa colère, Il ne sauva pas leur âme de la mort, Il livra leur vie à la mortalité;
51 Wytracił wszystko pierworodne w Egipcie, pierwociny [ich] mocy w namiotach Chama;
Il frappa tous les premiers-nés en Égypte, Les prémices de la force sous les tentes de Cham.
52 Ale swój lud wyprowadził jak owce i wiódł ich po pustyni jak stado.
Il fit partir son peuple comme des brebis, Il les conduisit comme un troupeau dans le désert.
53 Prowadził ich bezpiecznie, tak że się nie lękali, a ich wrogów przykryło morze;
Il les dirigea sûrement, pour qu’ils fussent sans crainte, Et la mer couvrit leurs ennemis.
54 I przyprowadził ich do swej świętej granicy; do góry, którą nabyła jego prawica.
Il les amena vers sa frontière sainte, Vers cette montagne que sa droite a acquise.
55 Wypędził przed nimi narody, sznurem wyznaczył im dziedzictwo, żeby pokolenia Izraela mieszkały w swoich namiotach.
Il chassa devant eux les nations, Leur distribua le pays en héritage, Et fit habiter dans leurs tentes les tribus d’Israël.
56 Oni jednak wystawiali na próbę i pobudzali do gniewu Boga Najwyższego, i nie strzegli jego świadectw.
Mais ils tentèrent le Dieu Très-Haut et se révoltèrent contre lui, Et ils n’observèrent point ses ordonnances.
57 Lecz odwrócili się i postępowali przewrotnie jak ich ojcowie, schodzili z drogi jak łuk zawodny.
Ils s’éloignèrent et furent infidèles, comme leurs pères, Ils tournèrent, comme un arc trompeur.
58 Pobudzali go bowiem do gniewu przez swe wyżyny i rzeźbionymi posągami wzbudzali jego zazdrość.
Ils l’irritèrent par leurs hauts lieux, Et ils excitèrent sa jalousie par leurs idoles.
59 Gdy Bóg [to] usłyszał, rozgniewał się i wielce wzgardził Izraelem.
Dieu entendit, et il fut irrité; Il repoussa fortement Israël.
60 I opuścił przybytek w Szilo; namiot, [który] rozbił wśród ludzi;
Il abandonna la demeure de Silo, La tente où il habitait parmi les hommes;
61 I oddał w niewolę swoją moc i swoją chwałę w ręce wroga.
Il livra sa gloire à la captivité, Et sa majesté entre les mains de l’ennemi.
62 Wydał swój lud pod miecz i rozgniewał się na swoje dziedzictwo.
Il mit son peuple à la merci du glaive, Et il s’indigna contre son héritage.
63 Ich młodzieńców pochłonął ogień, a ich dziewic nie wydano za mąż.
Le feu dévora ses jeunes hommes, Et ses vierges ne furent pas célébrées;
64 Ich kapłani padli od miecza, a ich wdowy nie lamentowały.
Ses sacrificateurs tombèrent par l’épée, Et ses veuves ne pleurèrent pas.
65 Lecz potem Pan ocknął się jak ze snu, jak mocarz wykrzykujący od wina.
Le Seigneur s’éveilla comme celui qui a dormi, Comme un héros qu’a subjugué le vin.
66 I uderzył na tyły swoich wrogów, okrył ich wieczną hańbą.
Il frappa ses adversaires en fuite, Il les couvrit d’un opprobre éternel.
67 Ale choć wzgardził namiotem Józefa i pokolenia Efraima nie wybrał;
Cependant il rejeta la tente de Joseph, Et il ne choisit point la tribu d’Éphraïm;
68 Jednak wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.
Il préféra la tribu de Juda, La montagne de Sion qu’il aimait.
69 I zbudował swoją świątynię jak wysoki [pałac]; jak ziemię, którą ugruntował na wieki.
Et il bâtit son sanctuaire comme les lieux élevés, Comme la terre qu’il a fondée pour toujours.
70 Wybrał też Dawida, swego sługę; wziął go z owczych zagród;
Il choisit David, son serviteur, Et il le tira des bergeries;
71 Przywołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], aby pasł Jakuba, jego lud, i Izraela, jego dziedzictwo.
Il le prit derrière les brebis qui allaitent, Pour lui faire paître Jacob, son peuple, Et Israël, son héritage.
72 A on ich pasł w prawości swego serca i prowadził ich roztropną ręką.
Et David les dirigea avec un cœur intègre, Et les conduisit avec des mains intelligentes.
