Psalmów 78
1 Pieśń pouczająca. Asafa. Słuchaj, mój ludu, mego prawa, nakłońcie uszu ku słowom moich ust.
Instruo de Asaf. Atentu, ho mia popolo, mian instruon; Klinu vian orelon al la paroloj de mia buŝo.
2 Otworzę moje usta do przypowieści, opowiem starodawne tajemnice;
Mi malfermos per sentenco mian buŝon; Mi eldiros enigmojn el tempo antikva.
3 Cośmy słyszeli i poznali i [co] nam opowiadali nasi ojcowie.
Kion ni aŭdis kaj sciiĝis, Kion rakontis al ni niaj patroj,
4 Nie zataimy [tego] przed ich synami, opowiemy przyszłemu pokoleniu o chwale PANA, o jego mocy i cudach, które czynił.
Tion ni ne kaŝos antaŭ iliaj infanoj, Rakontante al venonta generacio la gloron de la Eternulo, Kaj Lian potencon, kaj Liajn miraklojn, kiujn Li faris.
5 Ustanowił bowiem świadectwo w Jakubie, nadał prawo w Izraelu i nakazał naszym ojcom, aby je oznajmiali swoim synom;
Li starigis ateston en Jakob, Kaj en Izrael Li fiksis leĝon, Pri kiu Li ordonis al niaj patroj, Ke ili sciigu ĝin al siaj infanoj,
6 Aby poznało przyszłe pokolenie, synowie, którzy się urodzą; aby powstawszy, przekazywali [je] swoim synom;
Por ke sciu estonta generacio, la infanoj, kiuj naskiĝos, Ili leviĝu kaj rakontu al siaj infanoj.
7 Żeby pokładali w Bogu nadzieję i nie zapominali o dziełach Boga, lecz strzegli jego przykazań;
Ili metu sian fidon sur Dion, Kaj ili ne forgesu la farojn de Dio, Kaj ili plenumu Liajn ordonojn;
8 Żeby nie byli, jak ich ojcowie, pokoleniem opornym i nieposłusznym; pokoleniem, które nie przygotowało swego serca i którego duch nie był wierny Bogu.
Kaj ili ne estu, kiel iliaj patroj, Generacio ribela kaj perfida, Generacio, kiu ne estis firma per sia koro, Nek fidela al Dio per sia spirito.
9 Synowie Efraima, uzbrojeni i wyposażeni w łuki, w dniu bitwy wycofali się.
La filoj de Efraim, armitaj, portantaj pafarkon, Turniĝis malantaŭen en tago de batalo;
10 [Bo] nie strzegli przymierza Boga i nie chcieli postępować według jego prawa.
Ili ne plenumis la interkonsenton de Dio, Kaj rifuzis sekvi Lian instruon;
11 Zapomnieli o jego dziełach i cudach, które im ukazał.
Kaj ili forgesis Liajn farojn, Kaj Liajn miraklojn, kiujn Li aperigis al ili.
12 Przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Egiptu, na polu Soanu.
Antaŭ iliaj patroj Li faris miraklojn En la lando Egipta, sur la kampo Coan.
13 Rozdzielił morze i przeprowadził ich, i sprawił, że wody stanęły jak wał.
Li fendis la maron kaj pasigis ilin, Kaj starigis la akvon kvazaŭ muron;
14 Prowadził ich w obłoku za dnia, a całą noc w blasku ognia.
Kaj Li kondukis ilin tage en nubo Kaj la tutan nokton en la lumo de fajro;
15 Rozszczepił skały na pustyni i napoił ich jakby z wielkich głębin.
Li fendis ŝtonojn en la dezerto, Kaj trinkigis ilin kvazaŭ el granda abismo;
16 Wydobył strumienie ze skały i sprawił, że wody płynęły jak rzeki.
Li eligis riveretojn el roko, Kaj fluigis akvon kiel riverojn.
17 Lecz [oni] jeszcze więcej grzeszyli przeciwko niemu i pobudzili do gniewu Najwyższego na pustyni;
Sed ili plue pekis antaŭ Li, Ĉagrenis la Plejaltulon en la dezerto;
18 I wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając pokarmu według swego pragnienia.
Kaj ili incitis Dion en sia koro, Petante manĝon pro sia kaprico;
19 I mówili przeciwko Bogu tymi słowy: Czy Bóg może zastawić stół na tej pustyni?
Kaj ili parolis kontraŭ Dio, Kaj diris: Ĉu Dio povas kovri tablon en la dezerto?
20 Oto uderzył w skałę i wypłynęły wody, i wezbrały strumienie; czy będzie mógł też dać chleb? Czy przygotuje mięso swemu ludowi?
Jen Li frapis rokon, Kaj verŝiĝis akvo kaj ekfluis riveroj: Ĉu Li povas ankaŭ panon doni? Ĉu Li pretigos ankaŭ viandon por Sia popolo?
21 Gdy PAN [to] usłyszał, rozgniewał się i ogień zapłonął przeciw Jakubowi, i gniew wybuchnął przeciw Izraelowi;
Tial la Eternulo, aŭdinte, flamiĝis; Kaj fajro ekbrulis kontraŭ Jakob, Kaj leviĝis kolero kontraŭ Izrael;
22 Bo nie uwierzyli Bogu i nie zaufali jego zbawieniu;
Ĉar ili ne kredis je Dio Kaj ne fidis Lian savon.
23 Choć rozkazał chmurom w górze i bramy nieba otworzył.
Kaj Li ordonis el supre al la nuboj, Kaj Li malfermis la pordojn de la ĉielo;
24 I zesłał im [jak] deszcz mannę do jedzenia, i zboże z nieba im dał.
Kaj Li pluvigis al ili manaon, por manĝi, Kaj Li donis al ili ĉielan grenon.
25 Człowiek jadł chleb anielski; zesłał im pokarm do syta.
Panon de potenculoj ĉiu manĝis; Li sendis al ili manĝon satege.
26 Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu i sprowadził swą mocą wiatr południowy.
Li kurigis tra la ĉielo venton orientan, Kaj per Sia forto Li aperigis venton sudan;
27 Zesłał im mięso jak pył i ptactwo skrzydlate jak piasek morski.
Kaj Li pluvigis sur ilin viandon kiel polvon, Kaj flugilajn birdojn kiel apudmaran sablon;
28 Spadło ono pośrodku ich obozu, wokół ich namiotów.
Kaj Li faligis ĉion mezen de ilia tendaro, Ĉirkaŭe de iliaj loĝejoj.
29 Jedli i w pełni się nasycili; dał im, czego pragnęli.
Kaj ili manĝis kaj tre satiĝis; Kaj Li venigis al ili tion, kion ili deziris.
30 [A gdy] jeszcze nie zaspokoili swego pragnienia, [gdy] jeszcze pokarm był w ich ustach;
Sed kiam ili ankoraŭ ne forlasis sian deziron Kaj ilia manĝaĵo estis ankoraŭ en ilia buŝo,
31 Spadł na nich gniew Boży i zabił ich tłustych, a znakomitszych z Izraela powalił.
La kolero de Dio venis sur ilin Kaj mortigis la plej eminentajn el ili, Kaj la junulojn de Izrael ĝi faligis.
32 Mimo to nadal grzeszyli i nie wierzyli jego cudom;
Malgraŭ ĉio ĉi tio ili plue ankoraŭ pekis Kaj ne kredis je Liaj mirakloj.
33 Dlatego sprawił, że ich dni przemijały w marności, a ich lata – w trwodze.
Kaj Li finigis iliajn tagojn en vanteco Kaj iliajn jarojn en teruro.
34 Gdy ich zabijał, szukali go; nawracali się i o świcie szukali Boga;
Kiam Li estis mortiganta ilin, tiam ili Lin ekserĉis, Returniĝis kaj fervore vokis Dion;
35 Przypominali sobie, że Bóg [jest] ich skałą, że Bóg Najwyższy – ich Odkupicielem;
Kaj ili rememoris, ke Dio estas ilia fortikaĵo Kaj Dio la Plejalta estas ilia Liberiganto.
36 Pochlebiali mu jednak swoimi ustami i okłamywali go swym językiem;
Sed ili flatis al Li per sia buŝo, Kaj per sia lango ili mensogis al Li;
37 A ich serce nie było przed nim szczere i nie byli wierni jego przymierzu.
Ĉar ilia koro ne estis firma al Li, Kaj ili ne estis fidelaj en Lia interligo.
38 On jednak, będąc miłosiernym, przebaczał ich nieprawości i nie wytracał [ich]; często odwracał swój gniew i nie pobudzał całej swej zapalczywości;
Tamen Li, favorkora, pardonas pekon, kaj Li ne pereigas, Kaj Li ofte forklinis Sian koleron, Kaj Li ne eligis Sian tutan furiozon.
39 Bo pamiętał, że są ciałem; wiatrem, który ulatuje i nie wraca.
Kaj Li rememoris, ke ili estas karno, Vento, kiu iras kaj ne revenas.
40 Jak często pobudzali go do gniewu na pustyni [i] zasmucali go na pustkowiu!
Kiom da fojoj ili ĉagrenis Lin en la dezerto Kaj indignigis Lin en la stepo!
41 Odwracali się i wystawiali Boga na próbę, i stawiali granice Świętemu Izraela.
Ripete ili incitadis Dion Kaj provokis la Sanktulon de Izrael.
42 Nie pamiętali jego ręki [ani] dnia, w którym ich wybawił z utrapienia;
Ili ne rememoris Lian manon, La tagon, en kiu Li liberigis ilin de premanto,
43 Gdy czynił swe znaki w Egipcie i swe cuda na polu Soanu;
Kiam Li faris en Egiptujo Siajn signojn Kaj Siajn miraklojn sur la kampo Coan;
44 Gdy zamienił w krew ich rzeki i ich strumienie, tak że nie mogli [z nich] pić.
Kiam Li ŝanĝis en sangon iliajn riverojn kaj torentojn, Ke ili ne povis trinki.
45 Zesłał na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich niszczyły;
Li sendis sur ilin insektojn, kiuj ilin manĝis, Kaj ranojn, kiuj ilin pereigis;
46 I dał robactwu ich plony, a ich pracę szarańczy.
Iliajn produktojn de la tero Li fordonis al vermoj Kaj ilian laboron al akridoj;
47 Zniszczył gradem ich winorośle, a sykomory szronem.
Per hajlo Li batis iliajn vinberojn, Kaj iliajn sikomorojn per frosto;
48 Ich bydło wydał na pastwę gradu, a ich stada [na pastwę] błyskawic.
Li elmetis al hajlo iliajn brutojn, Kaj iliajn paŝtatarojn al fulmo;
49 Wylał na nich żar swojego gniewu, zapalczywość, oburzenie i udrękę, zesławszy na nich złych aniołów.
Li sendis sur ilin Sian flamantan koleron, Furiozon, malbenon, kaj mizeron, Taĉmenton da malbonaj anĝeloj.
50 Otworzył drogę dla swego gniewu, nie zachował ich duszy od śmierci, a ich życie wydał zarazie;
Li donis liberan vojon al Sia kolero, Ne ŝirmis kontraŭ la morto ilian animon, Kaj ilian vivon Li transdonis al pesto;
51 Wytracił wszystko pierworodne w Egipcie, pierwociny [ich] mocy w namiotach Chama;
Li mortigis ĉiun unuenaskiton en Egiptujo, La komencajn fortojn en la tendoj de Ĥam.
52 Ale swój lud wyprowadził jak owce i wiódł ich po pustyni jak stado.
Kaj Li kondukis kiel ŝafojn Sian popolon, Kaj Li kondukis ilin kiel paŝtataron tra la dezerto;
53 Prowadził ich bezpiecznie, tak że się nie lękali, a ich wrogów przykryło morze;
Li kondukis ilin en sendanĝereco, kaj ili ne timis, Kaj iliajn malamikojn kovris la maro;
54 I przyprowadził ich do swej świętej granicy; do góry, którą nabyła jego prawica.
Kaj Li venigis ilin al Sia sankta limo, Al tiu monto, kiun akiris Lia dekstra mano;
55 Wypędził przed nimi narody, sznurem wyznaczył im dziedzictwo, żeby pokolenia Izraela mieszkały w swoich namiotach.
Li forpelis antaŭ ili popolojn, Lote disdonis ilian heredon, Kaj loĝigis en iliaj tendoj la tribojn de Izrael.
56 Oni jednak wystawiali na próbę i pobudzali do gniewu Boga Najwyższego, i nie strzegli jego świadectw.
Sed ili incitis kaj ĉagrenis Dion la Plejaltan, Kaj Liajn leĝojn ili ne observis;
57 Lecz odwrócili się i postępowali przewrotnie jak ich ojcowie, schodzili z drogi jak łuk zawodny.
Ili defalis kaj perfidiĝis, kiel iliaj patroj, Returniĝis, kiel malfidinda pafarko;
58 Pobudzali go bowiem do gniewu przez swe wyżyny i rzeźbionymi posągami wzbudzali jego zazdrość.
Ili kolerigis Lin per siaj altaĵoj, Kaj per siaj idoloj ili Lin incitis.
59 Gdy Bóg [to] usłyszał, rozgniewał się i wielce wzgardził Izraelem.
Dio aŭdis kaj flamiĝis, Kaj forte ekindignis kontraŭ Izrael;
60 I opuścił przybytek w Szilo; namiot, [który] rozbił wśród ludzi;
Li forlasis Sian loĝejon en Ŝilo, La tendon, en kiu Li loĝis inter la homoj;
61 I oddał w niewolę swoją moc i swoją chwałę w ręce wroga.
Kaj Li fordonis en malliberecon Sian forton, Kaj Sian majeston en la manon de malamiko;
62 Wydał swój lud pod miecz i rozgniewał się na swoje dziedzictwo.
Kaj Li elmetis al glavo Sian popolon, Kaj kontraŭ Sia heredo Li flamiĝis.
63 Ich młodzieńców pochłonął ogień, a ich dziewic nie wydano za mąż.
Ĝiajn junulojn formanĝis fajro, Kaj ĝiaj junulinoj ne estis prikantataj;
64 Ich kapłani padli od miecza, a ich wdowy nie lamentowały.
Ĝiaj pastroj falis de glavo, Kaj ĝiaj vidvinoj ne ploris.
65 Lecz potem Pan ocknął się jak ze snu, jak mocarz wykrzykujący od wina.
Sed mia Sinjoro vekiĝis kiel dormanto, Kiel fortulo, vigligita de vino.
66 I uderzył na tyły swoich wrogów, okrył ich wieczną hańbą.
Kaj Li batis ĝiajn malamikojn malantaŭen: Eternan malhonoron Li donis al ili.
67 Ale choć wzgardził namiotem Józefa i pokolenia Efraima nie wybrał;
Kaj Li malŝatis la tendon de Jozef, Kaj la tribon de Efraim Li ne elektis;
68 Jednak wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.
Sed Li elektis la tribon de Jehuda, La monton Cion, kiun Li ekamis;
69 I zbudował swoją świątynię jak wysoki [pałac]; jak ziemię, którą ugruntował na wieki.
Kaj Li konstruis Sian sanktejon kiel monton, Kaj kiel la teron Li fortikigis ĝin por ĉiam.
70 Wybrał też Dawida, swego sługę; wziął go z owczych zagród;
Kaj Li elektis Davidon, Sian sklavon, Kaj Li prenis lin el la staloj de ŝafoj.
71 Przywołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], aby pasł Jakuba, jego lud, i Izraela, jego dziedzictwo.
De apud la ŝafinoj Li venigis lin, Por paŝti Lian popolon Jakob kaj Lian heredon Izrael.
72 A on ich pasł w prawości swego serca i prowadził ich roztropną ręką.
Kaj li paŝtis ilin laŭ la fideleco de sia koro, Kaj per lertaj manoj li ilin kondukis.
