Psalmów 78
1 Pieśń pouczająca. Asafa. Słuchaj, mój ludu, mego prawa, nakłońcie uszu ku słowom moich ust.
(En Maskil af Asaf.) Lyt, mit folk til min lære, bøj eders øre til ord fra min Mund;
2 Otworzę moje usta do przypowieści, opowiem starodawne tajemnice;
jeg vil åbne min Mund med Billedtale, fremsætte Gåder fra fordums Tid,
3 Cośmy słyszeli i poznali i [co] nam opowiadali nasi ojcowie.
hvad vi har hørt og ved, hvad vore Fædre har sagt os;
4 Nie zataimy [tego] przed ich synami, opowiemy przyszłemu pokoleniu o chwale PANA, o jego mocy i cudach, które czynił.
vi dølger det ikke for deres Børn, men melder en kommende Slægt om HERRENs Ære og Vælde og Underne, som han har gjort.
5 Ustanowił bowiem świadectwo w Jakubie, nadał prawo w Izraelu i nakazał naszym ojcom, aby je oznajmiali swoim synom;
Han satte et Vidnesbyrd i Jakob, i Israel gav han en Lov, idet han bød vore Fædre at lade deres Børn det vide,
6 Aby poznało przyszłe pokolenie, synowie, którzy się urodzą; aby powstawszy, przekazywali [je] swoim synom;
at en senere Slægt kunde vide det, og Børn, som fødtes siden, stå frem og fortælle deres Børn derom,
7 Żeby pokładali w Bogu nadzieję i nie zapominali o dziełach Boga, lecz strzegli jego przykazań;
så de slår deres Lid til Gud og ikke glemmer Guds Gerninger, men overholder hans Bud,
8 Żeby nie byli, jak ich ojcowie, pokoleniem opornym i nieposłusznym; pokoleniem, które nie przygotowało swego serca i którego duch nie był wierny Bogu.
ej slægter Fædrene på, en vanartet, stridig Slægt, hvis Hjerte ikke var fast, hvis Ånd var utro mod Gud
9 Synowie Efraima, uzbrojeni i wyposażeni w łuki, w dniu bitwy wycofali się.
- Efraims Børn var rustede Bueskytter, men svigted på Stridens Dag -
10 [Bo] nie strzegli przymierza Boga i nie chcieli postępować według jego prawa.
Gudspagten holdt de ikke, de nægtede at følge hans Lov;
11 Zapomnieli o jego dziełach i cudach, które im ukazał.
hans Gerninger gik dem ad Glemme, de Undere, han lod dem skue.
12 Przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Egiptu, na polu Soanu.
Han gjorde Undere for deres Fædre i Ægypten på Zoans Mark;
13 Rozdzielił morze i przeprowadził ich, i sprawił, że wody stanęły jak wał.
han kløvede Havet og førte dem over, lod Vandet stå som en Vold;
14 Prowadził ich w obłoku za dnia, a całą noc w blasku ognia.
han ledede dem ved Skyen om Dagen, Natten igennem ved Ildens Skær;
15 Rozszczepił skały na pustyni i napoił ich jakby z wielkich głębin.
han kløvede Klipper i Ørkenen, lod dem rigeligt drikke som af Strømme,
16 Wydobył strumienie ze skały i sprawił, że wody płynęły jak rzeki.
han lod Bække rinde af Klippen og Vand strømme ned som Floder.
17 Lecz [oni] jeszcze więcej grzeszyli przeciwko niemu i pobudzili do gniewu Najwyższego na pustyni;
Men de blev ved at synde imod ham og vække den Højestes Vrede i Ørkenen;
18 I wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając pokarmu według swego pragnienia.
de fristede Gud i Hjertet og krævede Mad til at stille Sulten,
19 I mówili przeciwko Bogu tymi słowy: Czy Bóg może zastawić stół na tej pustyni?
de talte mod Gud og sagde: "Kan Gud dække Bord i en Ørken?
20 Oto uderzył w skałę i wypłynęły wody, i wezbrały strumienie; czy będzie mógł też dać chleb? Czy przygotuje mięso swemu ludowi?
Se, Klippen slog han, så Vand flød frem, og Bække vælded ud; mon han også kan give Brød og skaffe kød til sit Folk?"
21 Gdy PAN [to] usłyszał, rozgniewał się i ogień zapłonął przeciw Jakubowi, i gniew wybuchnął przeciw Izraelowi;
Det hørte HERREN, blev vred, der tændtes en Ild mod Jakob, ja Vrede kom op mod Israel,
22 Bo nie uwierzyli Bogu i nie zaufali jego zbawieniu;
fordi de ikke troede Gud eller stolede på hans Frelse.
23 Choć rozkazał chmurom w górze i bramy nieba otworzył.
Da bød han Skyerne oventil, lod Himlens Døre åbne
24 I zesłał im [jak] deszcz mannę do jedzenia, i zboże z nieba im dał.
og Manna regne på dem til Føde, han gav dem Himmelkorn;
25 Człowiek jadł chleb anielski; zesłał im pokarm do syta.
Mennesker spiste Englebrød, han sendte dem Mad at mætte sig med.
26 Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu i sprowadził swą mocą wiatr południowy.
Han rejste Østenvinden på Himlen, førte Søndenvinden frem ved sin Kraft;
27 Zesłał im mięso jak pył i ptactwo skrzydlate jak piasek morski.
Kød lod han regne på dem som Støv og vingede Fugle som Havets Sand,
28 Spadło ono pośrodku ich obozu, wokół ich namiotów.
lod dem falde midt i sin Lejr, rundt omkring sine Boliger;
29 Jedli i w pełni się nasycili; dał im, czego pragnęli.
Og de spiste sig overmætte, hvad de ønskede, lod han dem få.
30 [A gdy] jeszcze nie zaspokoili swego pragnienia, [gdy] jeszcze pokarm był w ich ustach;
Men før deres Attrå var stillet, mens Maden var i deres Mund,
31 Spadł na nich gniew Boży i zabił ich tłustych, a znakomitszych z Izraela powalił.
rejste Guds Vrede sig mod dem; han vog deres kraftige Mænd, fældede Israels Ynglinge.
32 Mimo to nadal grzeszyli i nie wierzyli jego cudom;
Og dog blev de ved at synde og troede ej på hans Undere.
33 Dlatego sprawił, że ich dni przemijały w marności, a ich lata – w trwodze.
Da lod han deres Dage svinde i Tomhed og endte brat deres År.
34 Gdy ich zabijał, szukali go; nawracali się i o świcie szukali Boga;
Når han vog dem, søgte de ham, vendte om og spurgte om Gud,
35 Przypominali sobie, że Bóg [jest] ich skałą, że Bóg Najwyższy – ich Odkupicielem;
kom i Hu, at Gud var deres Klippe, Gud den Allerhøjeste deres Genløser.
36 Pochlebiali mu jednak swoimi ustami i okłamywali go swym językiem;
De hyklede for ham med Munden, løj for ham med deres Tunge;
37 A ich serce nie było przed nim szczere i nie byli wierni jego przymierzu.
deres Hjerter holdt ikke fast ved ham, hans Pagt var de ikke tro.
38 On jednak, będąc miłosiernym, przebaczał ich nieprawości i nie wytracał [ich]; często odwracał swój gniew i nie pobudzał całej swej zapalczywości;
Og dog er han barmhjertig, han tilgiver Misgerning, lægger ej øde, hans Vrede lagde sig Gang på Gang, han lod ikke sin Harme fuldt bryde frem;
39 Bo pamiętał, że są ciałem; wiatrem, który ulatuje i nie wraca.
han kom i Hu, de var Kød, et Pust, der svinder og ej vender tilbage.
40 Jak często pobudzali go do gniewu na pustyni [i] zasmucali go na pustkowiu!
Hvor tit stod de ham ikke imod i Ørkenen og voldte ham Sorg i det øde Land!
41 Odwracali się i wystawiali Boga na próbę, i stawiali granice Świętemu Izraela.
De fristede alter Gud, de krænkede Israels Hellige;
42 Nie pamiętali jego ręki [ani] dnia, w którym ich wybawił z utrapienia;
hans Hånd kom de ikke i Hu, de Dag han friede dem fra Fjenden,
43 Gdy czynił swe znaki w Egipcie i swe cuda na polu Soanu;
da han gjorde sine Tegn i Ægypten, sine Undere på Zoans Mark,
44 Gdy zamienił w krew ich rzeki i ich strumienie, tak że nie mogli [z nich] pić.
forvandlede deres Floder til Blod, så de ej kunde drikke af Strømmene,
45 Zesłał na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich niszczyły;
sendte Myg imod dem, som åd dem, og Frøer, som lagde dem øde,
46 I dał robactwu ich plony, a ich pracę szarańczy.
gav Æderen, hvad de avlede, Græshoppen al deres Høst,
47 Zniszczył gradem ich winorośle, a sykomory szronem.
slog deres Vinstokke ned med Hagl, deres Morbærtræer med Frost,
48 Ich bydło wydał na pastwę gradu, a ich stada [na pastwę] błyskawic.
prisgav Kvæget for Hagl og deres Hjorde for Lyn.
49 Wylał na nich żar swojego gniewu, zapalczywość, oburzenie i udrękę, zesławszy na nich złych aniołów.
Han sendte sin Vredesglød mod dem, Harme, Vrede og Trængsel, en Sendefærd af Ulykkesengle;
50 Otworzył drogę dla swego gniewu, nie zachował ich duszy od śmierci, a ich życie wydał zarazie;
frit Løb gav han sin Vrede, skånede dem ikke for Døden, gav deres Liv til Pris for Pest;
51 Wytracił wszystko pierworodne w Egipcie, pierwociny [ich] mocy w namiotach Chama;
alt førstefødt i Ægypten slog han, Mandskraftens Førstegrøde i Kamiternes Telte,
52 Ale swój lud wyprowadził jak owce i wiódł ich po pustyni jak stado.
lod sit Folk bryde op som en Hjord, ledede dem som Kvæg i Ørkenen,
53 Prowadził ich bezpiecznie, tak że się nie lękali, a ich wrogów przykryło morze;
ledede dem trygt, uden Frygt, mens Havet lukked sig over deres Fjender;
54 I przyprowadził ich do swej świętej granicy; do góry, którą nabyła jego prawica.
han bragte dem til sit hellige Land, de Bjerge, hans højre vandt,
55 Wypędził przed nimi narody, sznurem wyznaczył im dziedzictwo, żeby pokolenia Izraela mieszkały w swoich namiotach.
drev Folkeslag bort foran dem, udskiftede ved Lod deres Land og lod Israels Stammer bo i deres Telte.
56 Oni jednak wystawiali na próbę i pobudzali do gniewu Boga Najwyższego, i nie strzegli jego świadectw.
Dog fristed og trodsede de Gud den Allerhøjeste og overholdt ikke hans Vidnesbyrd;
57 Lecz odwrócili się i postępowali przewrotnie jak ich ojcowie, schodzili z drogi jak łuk zawodny.
de faldt fra, var troløse som deres Fædre, svigtede som en slappet Bue,
58 Pobudzali go bowiem do gniewu przez swe wyżyny i rzeźbionymi posągami wzbudzali jego zazdrość.
de krænkede ham med deres Offerhøje, æggede ham med deres Gudebilleder.
59 Gdy Bóg [to] usłyszał, rozgniewał się i wielce wzgardził Izraelem.
Det hørte Gud og blev vred følte højlig Lede ved Israel;
60 I opuścił przybytek w Szilo; namiot, [który] rozbił wśród ludzi;
han opgav sin Bolig i Silo, det Telt, hvor han boede blandt Mennesker;
61 I oddał w niewolę swoją moc i swoją chwałę w ręce wroga.
han gav sin Stolthed i Fangenskab, sin Herlighed i Fjendehånd,
62 Wydał swój lud pod miecz i rozgniewał się na swoje dziedzictwo.
prisgav sit Folk for Sværdet, blev vred på sin Arvelod;
63 Ich młodzieńców pochłonął ogień, a ich dziewic nie wydano za mąż.
Ild fortærede dets unge Mænd, dets Jomfruer fik ej Bryllupssange,
64 Ich kapłani padli od miecza, a ich wdowy nie lamentowały.
dets Præster faldt for Sværdet, dets Enker holdt ikke Klagefest.
65 Lecz potem Pan ocknął się jak ze snu, jak mocarz wykrzykujący od wina.
Da vågnede Herren som en, der har sovet, som en Helt, der er døvet af Vin;
66 I uderzył na tyły swoich wrogów, okrył ich wieczną hańbą.
han slog sine Fjender på Ryggen, gjorde dem evigt til Skamme.
67 Ale choć wzgardził namiotem Józefa i pokolenia Efraima nie wybrał;
Men han fik Lede ved Josefs Telt, Efraims Stamme udvalgte han ikke;
68 Jednak wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.
han udvalgte Judas Stamme, Zions Bjerg, som han elsker;
69 I zbudował swoją świątynię jak wysoki [pałac]; jak ziemię, którą ugruntował na wieki.
han byggede sit Tempel himmelhøjt, grundfæstede det evigt som Jorden.
70 Wybrał też Dawida, swego sługę; wziął go z owczych zagród;
Han udvalgte David, sin Tjener, og tog ham fra Fårenes Folde,
71 Przywołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], aby pasł Jakuba, jego lud, i Izraela, jego dziedzictwo.
hentede ham fra de diende Dyr til at vogte Jakob, hans Folk, Israel, hans Arvelod;
72 A on ich pasł w prawości swego serca i prowadził ich roztropną ręką.
han vogtede dem med oprigtigt Hjerte, ledede dem med kyndig Hånd.
