< Psalmów 62 >
1 Przewodnikowi chóru, dla Jedutuna. Psalm Dawida. Tylko w Bogu spoczywa moja dusza, od niego [pochodzi] moje zbawienie.
För sångmästaren, till Jedutun; en psalm av David.
2 Tylko on jest moją skałą i zbawieniem, moją twierdzą; nie zachwieję się za bardzo.
Allenast hos Gud söker min själ sin ro; från honom kommer min frälsning.
3 Jak długo będziecie knuć zło przeciwko człowiekowi? Wy wszyscy [będziecie] zabici, będziecie jak pochylona ściana i jak walący się [mur].
Allenast han är min klippa och min frälsning, min borg, jag skall ej mycket vackla.
4 Oni tylko naradzają się, jak go strącić z dostojeństwa; mają upodobanie w kłamstwie, ustami swymi błogosławią, ale w sercu złorzeczą. (Sela)
Huru länge viljen I rasa mot denne man, samfällt slå honom ned, såsom vore han en lutande vägg, en sönderbräckt mur?
5 Tylko w Bogu spocznij, moja duszo, bo od niego pochodzi moja nadzieja.
De rådslå allenast om att stöta honom ned från hans höjd, de hava behag till lögn; med munnen välsigna de, men i sitt innersta förbanna de. (Sela)
6 On jedynie jest moją skałą i zbawieniem, moją twierdzą; nie zachwieję się.
Allenast i Gud må du hava din ro, min själ; ty från honom kommer mitt hopp.
7 W Bogu moje wybawienie i moja chwała; skała mojej mocy, moja ucieczka [jest] w Bogu.
Allenast han är min klippa och min frälsning, min borg, jag skall icke vackla.
8 Ufajcie mu w każdym czasie, o narody, wylewajcie przed nim wasze serca; Bóg jest naszą ucieczką. (Sela)
Hos Gud är min frälsning och min ära; min starka klippa, min tillflykt har jag i Gud.
9 Doprawdy synowie ludzcy [są] marnością, synowie mocarzy – zawodni; położeni na wagę, wszyscy razem są lżejsi niż marność.
Förtrösta på honom alltid, du folk; utgjuten för honom edra hjärtan. Gud är vår tillflykt. (Sela)
10 Nie pokładajcie ufności w ucisku ani nie łudźcie się grabieżą; jeśli przybędzie [wam] bogactw, nie przywiązujcie [do nich] serca.
Allenast ett intet äro människors barn, myndiga herrar fåfänglighet; i vågskålen äro de för lätta, mindre än intet äro de allasammans.
11 Bóg raz przemówił, dwa razy to słyszałem, że moc należy do Boga;
Förliten eder icke på orätt vinning, sätten icke ett fåfängligt hopp till rov: om ock eder rikedom växer, så akten icke därpå.
12 I do ciebie, Panie, należy miłosierdzie, bo ty oddajesz każdemu według jego uczynków.
En gång har Gud sagt det, ja, två gånger har jag hört det, att hos Gud är makten; och hos dig, Herre, är nåd. Ty du vedergäller var och en efter hans gärningar.