Psalmów 38
1 Psalm Dawida. Dla przypomnienia. PANIE, nie karć mnie w swym gniewie i nie karz mnie w swojej zapalczywości.
Dāvida dziesma, par piemiņu. Kungs, nesodi mani Savā dusmībā, un nepārmāci mani Savā bardzībā.
2 Twoje strzały utkwiły bowiem we mnie i ciąży na mnie twoja ręka.
Jo Tavas bultas man ir iespiedušās, un Tava roka pār mani nolaidusies.
3 Nie ma nic zdrowego w moim ciele wskutek twego gniewu, nie ma odpoczynku dla moich kości z powodu mojego grzechu.
Nekādas veselības nav pie manas miesas caur Tavu dusmību, nekāda miera nav manos kaulos caur maniem grēkiem.
4 Bo moje nieprawości sięgają ponad moją głowę, obciążają mnie jak ciężkie brzemię.
Jo mani noziegumi iet pāri pār manu galvu, kā grūta nasta tie man palikuši par daudz grūti.
5 Cuchną i ropieją moje rany z powodu mej głupoty.
Manas vātis smird un tek manas ģeķības dēļ.
6 Jestem zgnębiony i bardzo pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.
Es eju salīcis un ļoti nospiests, cauru dienu es eju noskumis.
7 Moje wnętrze bowiem pali straszna [dolegliwość] i nie ma nic zdrowego w moim ciele.
Jo manas iekšas ir moku pilnas, nekādas veselības nav pie manas miesas.
8 Jestem osłabiony i bardzo załamany, zawodzę z powodu trwogi mego serca.
Es esmu pavisam sastindzis un sasists, es kaucu savas sirds vaimanās.
9 Panie, przed tobą [są] wszystkie moje pragnienia i moje wzdychanie nie jest przed tobą ukryte.
Kungs, Tavā priekšā ir visa mana kārošana, un mana nopūšanās Tev nav apslēpta.
10 Moje serce trzepocze, opuściła mnie siła, a światło moich oczu znikło.
Mana sirds trīc, mans spēks mani atstājis, arī pat manu acu gaismiņas man vairs nav.
11 Moi bliscy i przyjaciele stronią od moich ran, a moi krewni stoją z daleka.
Mani mīļie un mani draugi stāv tālu nost no manas mocības, un mani tuvākie stāv no tālienes.
12 Ci, którzy czyhają na moją duszę, zastawiają sidła, a ci, którzy pragną mego nieszczęścia, mówią przewrotnie i przez cały dzień knują podstępy.
Un kas manu dvēseli meklē, liek man valgus, un kas manu nelaimi meklē, runā postu un izdomā viltību cauru dienu.
13 Lecz ja niczym głuchy nie słyszałem i [byłem] jak niemy, [który] nie otwiera swych ust.
Bet es esmu kā kurls, kas nedzird, un kā mēms, kas neatver savu muti.
14 I stałem się jak człowiek, który [nic] nie słyszy i nie ma w ustach upomnień.
Un es esmu kā vīrs, kas nedzird, un kam mutē vārdu pretim nav.
15 Ciebie bowiem, PANIE, oczekuję; ty odpowiesz, Panie, mój Boże.
Jo es gaidu, Kungs, uz Tevi, Tu paklausīsi, Kungs, mans Dievs.
16 Bo powiedziałem: Niech się nie cieszą z mojego powodu; gdy moja noga poślizgnie się, niech nie wynoszą się nade mnie.
Jo es sacīju: lai tie par mani nepriecājās; kad mana kāja šaubās, tad tie lai nelielās pret mani.
17 Jestem bowiem bliski upadku i moja boleść zawsze jest przede mną.
Jo es esmu pie pašas krišanas un manas sāpes ir vienmēr manā priekšā.
18 Wyznaję więc moją nieprawość i boleję nad swoim grzechem.
Jo savu noziegumu es izsūdzu, un man ir bail manu grēku dēļ.
19 Lecz moi wrogowie są zdrowi i silni i namnożyło się tych, którzy bez powodu mnie nienawidzą.
Bet mani ienaidnieki dzīvo un ir vareni, un kas mani par nepatiesu ienīst, tie vairojās.
20 Odpłacają mi złem za dobro i sprzeciwiają mi się, bo podążam za dobrem.
Un kas ļaunu par labu maksā, tie stāv man pretim, tāpēc ka es uz labu dzenos.
21 Nie opuszczaj mnie, PANIE, mój Boże, nie oddalaj się ode mnie.
Neatstājies no manis, Kungs, mans Dievs! neesi tālu no manis nost,
22 Pospiesz mi z pomocą, Panie, moje zbawienie.
Steidzies man palīgā, Kungs, mana pestīšana!
