Hioba 21
1 Wtedy Hiob odpowiedział:
Bet Ījabs atbildēja un sacīja:
2 Słuchajcie uważnie moich słów, a to będzie dla mnie wasza pociecha.
Klausāties, klausāties manu valodu, un tā mani iepriecinājāt.
3 Pozwólcie mi mówić, a potem, gdy powiem, naśmiewajcie się ze mnie.
Paciešaties man runājot, pēc apsmejiet manu valodu.
4 Czy swoją skargę kieruję do człowieka? A jeśli tak, to dlaczego mój duch nie miałby być wzburzony?
Vai tad es vaidu par cilvēkiem, un kā lai mans prāts nav skumīgs?
5 Spójrzcie na mnie, zdumiewajcie się i połóżcie rękę na swoje usta.
Skatāties uz mani, tad jūs iztrūcināsities un liksiet roku uz muti.
6 Gdy tylko sobie przypomnę, jestem przerażony i strach ogarnia moje ciało.
Kad es to pieminu, tad es iztrūkstos, un šaušalas pārņem manu miesu.
7 Czemu niegodziwi żyją, starzeją się, a nawet wzrastają w bogactwie?
Kāpēc bezdievīgi paliek dzīvi, top veci, un vareni spēkā?
8 Ich potomstwo utrwala się przed nimi, a ich rodzina [wzrasta] na ich oczach.
Viņu sēkla pastāv viņu priekšā līdz ar viņiem, un viņu bērni priekš viņu acīm.
9 Ich domy są bezpieczne, bez strachu i nie dotyka ich rózga Boga.
Viņu namam ir miers bez bailēm, un Dieva rīkste nenāk pār tiem.
10 Ich byk zapładnia i nie zawodzi, ich krowa cieli się i nie roni.
Viņa vērsis aplec un nepaliek bez augļiem, viņa govs vedās un neizmetās.
11 Wypuszczają swe malutkie [dzieci] jak trzodę, a ich synowie podskakują.
Savus bērnus tie izlaiž kā avju pulku, un viņu puikas lēkā.
12 Chwytają za bęben i harfę i weselą się przy dźwięku fletu.
Tie ir līksmi ar bungām un koklēm un priecājās ar stabules skaņu.
Tie pavada savas dienas labklājībā, un acumirklī tie iegrimst kapā. (Sheol h7585)
14 Dlatego mówią do Boga: Odejdź od nas, bo nie chcemy poznać twoich dróg.
Taču tie sacījuši uz Dievu: Nost no mums, jo Tavus ceļus mēs negribam atzīt.
15 Kim jest Wszechmocny, abyśmy mieli mu służyć? Cóż nam pomoże [to], że będziemy się modlić do niego?
Kas ir tas Visuvarenais, ka mēs tam kalpotu, un kāds labums mums atlec, ka to piesauktu?
16 Oto ich dobra nie są w ich rękach. Rada niegodziwych daleka [jest] ode mnie.
(Bet) redzi, viņu labums nestāv viņu rokā; tādēļ bezdievīgo padoms lai ir tālu nost no manis.
17 Jak często gaśnie pochodnia niegodziwych? [Jak często] przychodzi na nich zguba? [Bóg] im wydziela cierpienie w swoim gniewie.
Cikkārt tad izdziest bezdievīgo gaišums, un posts tiem uznāk, ka Dievs (tiem) liek valgus Savā dusmībā?
18 Są jak słoma na wietrze i jak plewa, którą wicher porywa.
Ka tie ir kā rugāji priekš vēja un kā pelus, ko vētra aizrauj.
19 Bóg zachowuje jego nieprawość dla jego synów; odpłaca mu, aby to poczuł.
Dievs pataupot viņa nelaimi uz viņa bērniem. Lai Viņš to viņam pašam atmaksā, ka pats to mana.
20 Jego oczy ujrzą jego nieszczęście i będzie pił z gniewu Wszechmocnego.
Viņa paša acis lai redz savu postu, un pats lai dzer no tā Visuvarenā bardzības.
21 Jaką bowiem ma on rozkosz w swoim domu, po swojej [śmierci], gdy liczba jego miesięcy zostanie skrócona?
Jo kādas tam bēdas par savu namu, kad paša vairs nav, kad viņa mēnešu skaits ir beigts.
22 Czy [ktoś] może uczyć Boga wiedzy, wiedząc, że on sam sądzi najwyższych?
Kas mācītu saprašanu Dievam, kas arī tos augstos tiesā?
23 Jeden umiera w pełni swoich sił, bezpieczny ze wszystkich stron i spokojny;
Viens nomirst pilnā spēkā visā mierā un laimē;
24 Jego piersi są pełne mleka, a jego kości zwilża szpik.
Viņa trauki ir pilni piena, un viņa kauli ir tauki no smadzenēm.
25 Drugi zaś umiera w goryczy ducha i nigdy nie jadał z uciechą.
Cits atkal mirst ar rūgtu dvēseli un nekad nav baudījis labuma.
26 Razem będą leżeć w prochu i okryją ich robaki.
Tie kopā guļ pīšļos, un abus tārpi apklāj.
27 Oto znam wasze myśli i zamiary, [jakie] przeciwko mnie złośliwie obmyślacie.
Redzi, es zinu jūsu domas un jūsu gudrību, ar ko jūs mani gribat nomākt.
28 Mówicie bowiem: Gdzie [jest] dom księcia? A gdzie mieszkanie niegodziwych?
Jo jūs sakāt: kur ir tā varenā nams, un kur to bezdievīgo telts un dzīve?
29 Czy nie pytaliście podróżnych? Czy nie chcecie poznać ich znaków;
Vai neesat vaicājuši, kas tālus ceļus gājuši; vai nezināt, ko tie stāsta?
30 Że niegodziwy jest zachowany na dzień zatracenia? Zostanie przyprowadzony na dzień gniewu.
Ka ļaunais glābjās nelaimes dienā, un bardzības dienā tie top pasargāti.
31 Któż mu wypomni w oczy jego drogę? A kto mu odpłaci za to, co uczynił?
Kas viņam acīs pārmetīs viņa ceļu, kas viņu sodīs, kad tas ko dara?
32 Zaprowadzą go do grobu i zostanie w grobowcu.
Ar godu viņš top pavadīts kapā, un kaps tam stāv par dzīvu piemiņu.
33 Słodkie mu będą bryły ziemi z doliny i pociągnie za sobą wszystkich ludzi; a ci, którzy szli przed nim, są niezliczeni.
Kapa smiltis ir viņam vieglas, un visi cilvēki iet viņam pakaļ, kā tie priekš viņa bijuši bez skaita.
34 Czemu więc daremnie mnie pocieszacie, skoro w waszych odpowiedziach pozostaje fałsz?
Kā tad jūs mani tik velti iepriecinājat? Jūsu atbildes ir un paliek blēņas.
