Psalmów 109
1 Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Boże mojej chwały, nie milcz;
Salmo de Davi, para o regente: Ó Deus a quem eu louvo, não fiques calado.
2 Bo otworzyły się przeciwko mnie usta niegodziwego i usta podstępnego; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym;
Porque a boca do perverso, e a boca enganadora já se abriram contra mim; falaram de mim com língua falsa.
3 Otoczyli mnie słowami nienawiści i walczą przeciwko mnie bez przyczyny.
E me cercaram com palavras de ódio; e lutaram contra mim sem motivo.
4 Sprzeciwiają mi się w zamian za moją miłość, choć ja się [za nich] modliłem.
Fizeram-se contra mim por causa de meu amor; porém eu [me mantenho] em oração.
5 Odpłacają mi złem za dobro i nienawiścią za moją miłość.
Retribuíram o bem com o mal, e o meu amor com ódio.
6 Postaw nad nim niegodziwego, a szatan niech stoi po jego prawicy.
Põe algum perverso contra ele, e que haja um acusador à sua direita.
7 Gdy stanie przed sądem, niech wyjdzie potępiony, a jego modlitwa niech zamieni się w grzech.
Quando for julgado, que saia condenado; e que a oração dele seja [considerada] como pecado.
8 Niech jego dni będą krótkie, a jego urząd niech przejmie inny.
Sejam os dias dele poucos, e que outro tome sua atividade.
9 Niech jego dzieci będą sierotami, a jego żona wdową.
Sejam seus filhos órfãos, e sua mulher seja viúva.
10 Niech jego dzieci będą tułaczami i żebrzą, niech żebrzą [z dala] od swoich opustoszałych miejsc.
E que seus filhos andem sem rumo, e mendiguem; e busquem [para si longe] de suas ruínas.
11 Niech lichwiarz przejmie wszystko, co ma, a obcy niech rozgrabią [owoc] jego pracy.
Que o credor tome tudo o que ele tem, e estranhos saqueiem seu trabalho.
12 Niech nie będzie nikogo, kto by mu okazał miłosierdzie; niech nie będzie nikogo, kto by się zlitował nad jego sierotami.
Haja ninguém que tenha piedade dele, e haja ninguém que se compadeça de seus órfãos.
13 Niech jego potomkowie zostaną wykorzenieni, niech ich imię zginie w drugim pokoleniu.
Sejam seus descendentes cortados de vez; [e] que o nome deles seja apagado da geração seguinte.
14 Niech PAN pamięta nieprawość jego przodków, a grzech jego matki niech nie będzie zgładzony.
Que a perversidade de seus pais seja lembrada pelo SENHOR, e que o pecado de sua mãe não seja apagado.
15 Niech będą zawsze przed PANEM, aż wykorzeni z ziemi pamięć o nich;
[Porém que tais coisas] estejam sempre perante o SENHOR, e corte-se a lembrança deles da terra.
16 Dlatego że nie pamiętał, by okazać miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a strapionego w sercu chciał zabić.
Porque ele não se lembrou de fazer o bem; ao invés disso, perseguiu ao homem humilde e necessitado, e ao de coração quebrado, para [o] matar.
17 Skoro umiłował przekleństwo, niech na niego spadnie; [skoro] nie chciał błogosławieństwa, niech się od niego oddali.
Já que ele amou a maldição, então que ela lhe sobrevenha; e já que ele não quis a bênção, que esta se afaste dele.
18 Ubierał się w przekleństwo jak w szatę, więc niech wejdzie jak woda do jego wnętrzności i jak oliwa do jego kości.
E ele seja revestido de maldição, como se lhe fosse sua roupa, como água dentro do seu corpo, e como óleo em seus ossos.
19 Niech mu będzie jak płaszcz, który go okrywa, i jak pas, który go zawsze opasuje.
Que ela seja como uma roupa com que ele se cubra, e como cinto com que ele sempre põe ao seu redor.
20 Taka niech będzie zapłata od PANA dla moich przeciwników i tych, którzy źle mówią przeciwko mojej duszy.
Isto seja o pagamento do SENHOR para os meus adversários, e para os que falam mal contra minha alma.
21 Ale ty, BOŻE, Panie, ujmij się za mną przez wzgląd na twoje imię; ocal mnie, bo wielkie jest twoje miłosierdzie.
Porém tu, Senhor DEUS, me trata [bem] por causa do teu nome; por ser boa a tua misericórdia, livra-me;
22 [Jestem] bowiem ubogi i nędzny, a moje serce we mnie jest zranione.
Porque estou aflito e necessitado; e meu coração está ferido dentro de mim.
23 Niknę jak cień, który się chyli, strząsają mnie jak szarańczę.
Eu vou como a sombra, que declina; estou sendo sacudido como um gafanhoto.
24 Moje kolana słabną od postu, a moje ciało wychudło bez tłuszczu.
Meus joelhos estão fracos de [tanto] jejuar; minha carne está magra, sem gordura alguma.
25 Stałem się też dla nich pośmiewiskiem; [gdy] mnie widzą, kiwają głowami.
E eu por eles sou humilhado; quando me veem, sacodem suas cabeças.
26 Wspomóż mnie, PANIE, mój Boże; wybaw mnie według swego miłosierdzia;
Socorre-me, SENHOR Deus meu; salva-me conforme a tua bondade;
27 Aby mogli poznać, że to twoja ręka; że ty, PANIE, to uczyniłeś.
Para que saibam que esta é a tua mão; e que assim tu a fizeste.
28 Niech oni przeklinają, ale ty błogosław; [gdy] powstają, niech będą zawstydzeni, a twój sługa niech się weseli.
Maldigam eles, mas bendize tu; levantem-se eles, mas sejam envergonhados; e o teu servo se alegre.
29 Niech moi przeciwnicy okryją się hańbą i niech się okryją własnym wstydem jak płaszczem.
Que meus adversários se vistam de vergonha, e cubram-se com sua própria humilhação, como [se fosse] uma capa.
30 Będę wielce wysławiał PANA swymi ustami i pośród tłumu będę go chwalić;
Agradecerei grandemente ao SENHOR com minha boca, e no meio de muitos eu o louvarei;
31 Bo staje po prawicy nędznego, aby go wybawić od tych, którzy osądzają jego duszę.
Porque ele se põe à direita do necessitado, para [o] livrar daqueles que atacam a sua alma.
