Psalmów 102
1 Modlitwa strapionego, gdy uciśniony wylewa przed PANEM swoją skargę. PANIE, wysłuchaj mojej modlitwy i niech przyjdzie do ciebie moje wołanie.
Gebed van een ongelukkige, als de moed hem ontzinkt, en hij voor Jahweh zijn jammerklacht uitstort. Jahweh, hoor mijn gebed, Mijn jammerklacht dringe tot U door!
2 Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, w dniu mego ucisku nakłoń ku mnie swego ucha; w dniu, w którym cię wzywam, szybko mnie wysłuchaj.
Verberg voor mij uw aanschijn niet, Wanneer het mij bang wordt; Luister naar mij, als ik roep, En verhoor mij toch snel!
3 Moje dni bowiem nikną jak dym, a moje kości są rozpalone jak ognisko.
Want als rook gaan mijn dagen voorbij; En mijn gebeente gloeit als een oven;
4 Moje serce jest porażone i usycha jak trawa, [tak] że zapomniałem jeść chleb.
Mijn hart is verdroogd en verdord als het gras, Want ik denk er niet aan, mijn brood nog te eten;
5 Od głosu mego wołania moje kości przylgnęły mi do ciała.
En door mijn klagen en kermen, Kleeft mijn gebeente aan mijn vlees.
6 Jestem podobny do pelikana na pustyni, jestem jak sowa na pustkowiu.
Ik ben als een pelikaan der woestijn, En als een uil tussen puinen;
7 Czuwam i jestem jak samotny wróbel na dachu.
Ik kan niet meer slapen, en zit maar te klagen, Als een eenzame mus op het dak.
8 Przez cały dzień znieważają mnie moi wrogowie i przeklinają mnie ci, którzy szaleją przeciwko mnie.
Mijn vijanden houden niet op, mij te honen, En tegen mij te razen en te vloeken.
9 Jadam bowiem popiół jak chleb, a mój napój mieszam ze łzami;
Ja, ik eet as als mijn brood, En met tranen meng ik mijn drank;
10 Z powodu twego gniewu i zapalczywości, bo podniosłeś mnie i strąciłeś.
Want Gij hebt om uw gramschap en toorn Mij opgenomen en weggeslingerd!
11 Moje dni są jak chylący się cień, a ja usycham jak trawa.
Mijn dagen vlieden heen als een schaduw, Ik kwijn weg als het gras.
12 Ale ty, PANIE, trwasz na wieki, a twoja pamięć z pokolenia na pokolenie.
Maar Gij, Jahweh, blijft eeuwig, En uw Naam van geslacht tot geslacht!
13 Powstaniesz i zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas, byś się nad nim zlitował, gdyż nadszedł czas wyznaczony.
Gij zult opstaan, en U over Sion ontfermen: Het is tijd, hem genadig te zijn; het uur is gekomen!
14 Twoi słudzy bowiem miłują jego kamienie i litują się nad jego prochem;
Want uw dienaars hebben zijn stenen lief, En hebben deernis met zijn puinen.
15 A poganie będą się bać imienia PANA i wszyscy królowie ziemi – twojej chwały;
Dan zullen de heidenen de Naam van Jahweh vrezen, Alle vorsten der aarde uw majesteit:
16 Gdy PAN odbuduje Syjon i ukaże się w swojej chwale;
Omdat Jahweh Sion herbouwt, En Zich openbaart in zijn glorie;
17 Przychyli się do modlitwy opuszczonych i nie pogardzi ich modlitwą.
Zich tot de bede der verlatenen neigt, En hun gebed niet versmaadt!
18 Zapiszą to dla przyszłego pokolenia, a lud, który ma być stworzony, będzie chwalić PANA.
Men schrijve dit op voor een volgend geslacht, Opdat het volk, door Jahweh herschapen, Hem zal prijzen:
19 Spojrzał bowiem z wysokości swojej świątyni; PAN popatrzył z nieba na ziemię;
Als Jahweh weer neerziet Uit zijn heilige woning, En uit de hemel Weer neerblikt op aarde:
20 Aby wysłuchać jęku więźniów i uwolnić skazanych na śmierć;
Om het gekerm der gevangenen te horen, Te verlossen, die ten dode zijn gewijd;
21 Aby głosili na Syjonie imię PANA i jego chwałę w Jeruzalem;
En om Jahweh’s Naam in Sion te melden, In Jerusalem zijn lof,
22 Gdy się zgromadzą razem narody i królestwa, aby służyć PANU.
Wanneer de volkeren zich verzamelen, En de koninkrijken, om Jahweh te dienen!
23 Osłabił w drodze moją siłę, skrócił moje dni.
Wel heeft Hij midden op mijn weg mijn krachten gebroken, En mijn dagen verkort; maar toch blijf ik bidden:
24 Powiedziałem: Mój Boże, nie zabieraj mnie w połowie moich dni; twoje lata bowiem [trwają] z pokolenia na pokolenie.
Mijn God, neem mij niet weg op de helft mijner dagen; Uw jaren duren van geslacht tot geslacht.
25 Ty dawno założyłeś [fundamenty] ziemi i niebiosa są dziełem twoich rąk.
In den beginne hebt Gij de aarde gegrond, En de hemelen zijn het werk uwer handen!
26 One przeminą, ale ty pozostajesz; wszystkie jak szata się zestarzeją, zmienisz je jak płaszcz i będą odmienione.
Zij zullen vergaan, maar Gij blijft; Als een kleed zullen zij allen verslijten.
27 Ale ty [zawsze jesteś] ten sam, a twoje lata nigdy się nie skończą.
Gij verwisselt ze als een mantel, zij zullen verdwijnen; Maar Gij blijft dezelfde, en uw jaren nemen geen einde.
28 Synowie twoich sług będą trwać [u ciebie], a ich potomstwo zostanie przed tobą utwierdzone.
Zo blijven ook de zonen uwer dienaars bestaan, En hun kroost houdt stand voor uw aanschijn!
