Psalmów 102

1 Modlitwa strapionego, gdy uciśniony wylewa przed PANEM swoją skargę. PANIE, wysłuchaj mojej modlitwy i niech przyjdzie do ciebie moje wołanie.

En elendigs Bøn, naar han forsmægter og udøser sin Klage for Herrens Ansigt.

2 Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, w dniu mego ucisku nakłoń ku mnie swego ucha; w dniu, w którym cię wzywam, szybko mnie wysłuchaj.

Herre! hør min Bøn og lad mit Raab komme til dig.

3 Moje dni bowiem nikną jak dym, a moje kości są rozpalone jak ognisko.

Skjul ikke dit Ansigt for mig paa den Dag, jeg er i Angest; bøj dit Øre til mig; paa den Dag jeg paakalder, skynd dig og bønhør mig!

4 Moje serce jest porażone i usycha jak trawa, [tak] że zapomniałem jeść chleb.

Thi mine Dage ere gaaede op i Røg, og mine Ben ere brændte som et Brandsted.

5 Od głosu mego wołania moje kości przylgnęły mi do ciała.

Mit Hjerte er rammet og tørret som en Urt; thi jeg har glemt at æde mit Brød.

6 Jestem podobny do pelikana na pustyni, jestem jak sowa na pustkowiu.

Formedelst mine Klageraab hænge mine Ben ved mit Kød.

7 Czuwam i jestem jak samotny wróbel na dachu.

Jeg er bleven lig en Rørdrum i Ørken; jeg er bleven som en Ugle i det øde.

8 Przez cały dzień znieważają mnie moi wrogowie i przeklinają mnie ci, którzy szaleją przeciwko mnie.

Jeg vaager og er bleven som en enlig Spurv paa Taget.

9 Jadam bowiem popiół jak chleb, a mój napój mieszam ze łzami;

Mine Fjender have haanet mig den ganske Dag, de, som rase imod mig, sværge ved mig.

10 Z powodu twego gniewu i zapalczywości, bo podniosłeś mnie i strąciłeś.

Thi jeg har tæret Aske som Brød og blandet min Drik med Graad

11 Moje dni są jak chylący się cień, a ja usycham jak trawa.

for din Vredens og din Fortørnelses Skyld; thi du løftede mig op og kastede mig bort.

12 Ale ty, PANIE, trwasz na wieki, a twoja pamięć z pokolenia na pokolenie.

Mine Dage are som en Skygge, der hælder, og jeg tørres som en Urt.

13 Powstaniesz i zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas, byś się nad nim zlitował, gdyż nadszedł czas wyznaczony.

Men du, Herre! bliver evindelig, og din Ihukommelse fra Slægt til Slægt.

14 Twoi słudzy bowiem miłują jego kamienie i litują się nad jego prochem;

Du vil gøre dig rede, du vil forbarme dig over Zion; thi det er paa Tide, at du er den naadig; thi den bestemte Tid er kommen.

15 A poganie będą się bać imienia PANA i wszyscy królowie ziemi – twojej chwały;

Thi dine Tjenere hænge med Behag ved dens Stene, og de have Medynk med dens Støv.

16 Gdy PAN odbuduje Syjon i ukaże się w swojej chwale;

Og Hedningerne skulle frygte Herrens Navn, og alle Kongerne paa Jorden din Ære;

17 Przychyli się do modlitwy opuszczonych i nie pogardzi ich modlitwą.

thi Herren har bygget Zion og har ladet sig se i sin Herlighed.

18 Zapiszą to dla przyszłego pokolenia, a lud, który ma być stworzony, będzie chwalić PANA.

Han har vendt sit Ansigt til den enliges Bøn og ikke foragtet deres Bøn.

19 Spojrzał bowiem z wysokości swojej świątyni; PAN popatrzył z nieba na ziemię;

Dette skal skrives for den kommende Slægt; og det Folk, som skabes, skal love Herren.

20 Aby wysłuchać jęku więźniów i uwolnić skazanych na śmierć;

Thi han saa ned fra sin Helligdoms Højsæde; Herren saa fra Himmelen til Jorden

21 Aby głosili na Syjonie imię PANA i jego chwałę w Jeruzalem;

for at høre den bundnes Jamren, for at løse Dødsens Børn,

22 Gdy się zgromadzą razem narody i królestwa, aby służyć PANU.

for at de kunde forkynde Herrens Navn i Zion og hans Pris i Jerusalem,

23 Osłabił w drodze moją siłę, skrócił moje dni.

naar Folkene samles til Hobe og Rigerne til at tjene Herren.

24 Powiedziałem: Mój Boże, nie zabieraj mnie w połowie moich dni; twoje lata bowiem [trwają] z pokolenia na pokolenie.

Han har ydmyget min Kraft paa Vejen, han har forkortet mine Dage.

25 Ty dawno założyłeś [fundamenty] ziemi i niebiosa są dziełem twoich rąk.

Jeg siger: Min Gud! tag mig ikke bort midt i mine Dage, dine Aar vare fra Slægt til Slægt.

26 One przeminą, ale ty pozostajesz; wszystkie jak szata się zestarzeją, zmienisz je jak płaszcz i będą odmienione.

Du grundfæstede fordum Jorden, og Himlene er dine Hænders Gerning.

27 Ale ty [zawsze jesteś] ten sam, a twoje lata nigdy się nie skończą.

De skulle forgaa; men du bestaar; og de skulle alle blive gamle som et Klædebon; du skal omskifte dem som en Klædning, og de omskiftes.

28 Synowie twoich sług będą trwać [u ciebie], a ich potomstwo zostanie przed tobą utwierdzone.

Men du er den samme, og dine Aar faa ingen Ende. Dine Tjeneres Børn skulle fæste Bo, og deres Sæd skal stadfæstes for dit Ansigt.