Przysłów 21
1 Serce króla [jest] w ręku PANA [jak] potoki wód; kieruje je, dokąd chce.
Serce królewskie jest w ręce Pańskiej jako potoki wód; kędy chce, nakłoni je.
2 Wszelka droga człowieka jest słuszna w jego oczach, ale PAN waży serca.
Wszelka droga człowieka prosta jest przed oczyma jego; ale Pan, jest który serca waży.
3 Czynienie sprawiedliwości i sądu bardziej się podobają PANU niż ofiara.
Czynić sprawiedliwość i sąd, bardziej się Panu podoba, niżeli ofiara.
4 Wyniosłe oczy, pyszne serce [i] praca niegodziwych są grzechem.
Wyniosłość oczu i nadętość serca, i oranie niepobożnych są grzechem.
5 Myśli pracowitego [przynoszą] pewny dostatek, a [myśli] każdego spieszącego się – niedostatek.
Myśli pracowitego pewne dostatki przynoszą; ale każdego skwapliwego przynoszą pewną nędzę.
6 Gromadzenie skarbów kłamliwym językiem jest przemijającą marnością tych, którzy szukają śmierci.
Zebrane skarby językiem kłamliwym są marnością pomijającą tych, którzy szukają śmierci.
7 Grabież niegodziwych zniszczy ich, bo nie chcą czynić tego, co sprawiedliwe.
Drapiestwo niezbożnych potrwoży ich; bo nie chcieli czynić to, co było sprawiedliwego.
8 Droga człowieka jest przewrotna i obca, ale dzieło czystego jest prawe.
Mąż, którego droga przewrotna, obcym jest; ale sprawa czystego jest prosta.
9 Lepiej mieszkać w kącie dachu niż z kłótliwą żoną w przestronnym domu.
Lepiej jest mieszkać w kącie pod dachem, niżeli z żoną swarliwą w domu przestronnym.
10 Dusza niegodziwego pragnie zła, a jego bliźni nie znajduje łaski w jego oczach.
Dusza niezbożnego pragnie złego, a przyjaciel jego nie bywa wdzięczny w oczach jego.
11 Gdy się karze szydercę, prosty mądrzeje, a gdy uczą mądrego, przyjmuje wiedzę.
Gdy karzą naśmiewcę, prostak mędrszym bywa; a gdy roztropnie postępują z mądrym, przyjmuje naukę.
12 Sprawiedliwy zważa na dom niegodziwego, ale [Bóg] powala niegodziwych za [ich] nieprawość.
Bóg daje przestrogę sprawiedliwemu na domie niezbożnika, który podwraca niezbożnych dla złości ich.
13 Kto zatyka swe ucho na wołanie ubogiego, ten sam będzie wołał, a nie zostanie wysłuchany.
Kto zatula ucho swe na wołanie ubogiego, i on sam będzie wołał, a nie będzie wysłuchany.
14 [Potajemny] dar łagodzi zapalczywość i upominek w zanadrzu uspokaja wielki gniew.
Dar potajemnie dany uśmierza zapalczywość, i upominek w zanadrza włożony gniew wielki uspokaja.
15 Radością jest dla sprawiedliwego czynić sąd, a na czyniących nieprawość przyjdzie zniszczenie.
Radość się mnoży sprawiedliwemu, gdy się sąd odprawuje; ale strach tym, którzy czynią nieprawość.
16 Człowiek, który zbacza z drogi mądrości, odpocznie w zgromadzeniu umarłych.
Człowiek błądzący z drogi mądrości w zebraniu umarłych odpoczywać będzie.
17 Kto kocha zabawę, zubożeje, a kto kocha wino i olejek, nie wzbogaci się.
Mąż, który dobrą myśl miłuje, staje się ubogim; a kto miłuje wino i olejki, nie zbogaci się.
18 Niegodziwy [będzie] okupem za sprawiedliwego, a przewrotny – za prawych.
Niezbożnik będzie okupem za sprawiedliwego, a za uprzejmych przewrotnik.
19 Lepiej mieszkać na pustyni niż z kłótliwą i gniewliwą żoną.
Lepiej mieszkać w ziemi pustej, niż z żoną swarliwą i gniewliwą.
20 Pożądany skarb i olej [są] w mieszkaniu mądrego, ale głupiec je trwoni.
Skarb pożądany i olej są w przybytku mądrego; ale głupi człowiek pożera go.
21 Kto podąża za sprawiedliwością i miłosierdziem, znajduje życie, sprawiedliwość i chwałę.
Kto naśladuje sprawiedliwości i miłosierdzia, znajduje żywot, sprawiedliwość i sławę.
22 Mądry wdziera się do miasta mocarzy i burzy potęgę ich ufności.
Mądry ubiega miasto mocarzy, a burzy potęgę ufności ich.
23 Kto strzeże swoich ust i języka, strzeże swojej duszy przed utrapieniem.
Kto strzeże ust swoich i języka swego, strzeże od ucisków duszy swojej.
24 Hardy i pyszny szyderca – oto imię tego, kto działa w pysznym gniewie.
Hardego i pysznego imię jest naśmiewca, który wszysko poniewoli i z pychą czyni.
25 Pragnienie leniwego zabija [go], bo jego ręce nie chcą pracować.
Leniwego żądość zabija; bo ręce jego robić nie chcą.
26 Przez cały dzień pożąda on zachłannie, a sprawiedliwy daje i nie szczędzi.
Każdego dnia pała pożądliwością; ale sprawiedliwy udziela, a nie szczędzi.
27 Ofiara niegodziwych budzi odrazę, a cóż dopiero, gdy ją w niegodziwości ofiarują.
Ofiara niepobożnych jest obrzydliwością, a dopieroż gdyby ją w grzechu ofiarował.
28 Fałszywy świadek zginie, lecz kto słucha, będzie mówił nieustannie.
Świadek fałszywy zaginie; ale mąż dobry to, co słyszy, statecznie mówić będzie.
29 Niegodziwy ma upór na twarzy, ale prawy wytycza swoją drogę.
Mąż niezbożny zatwardza twarz swoję; ale uprzejmy sam sprawuje drogę swoję.
30 Nie ma mądrości ani rozumu, ani rady przeciwko PANU.
Niemasz mądrości, ani rozumu, ani rady przeciwko Panu.
31 Konia przygotowują na dzień bitwy, ale wybawienie zależy od PANA.
Konia gotują na dzień bitwy; ale od Pana jest wybawienie.
