Psalmów 1

1 Błogosławiony człowiek, który nie idzie za radą niegodziwych, nie stoi na drodze grzeszników i nie zasiada w gronie szyderców;

Błogosławiony mąż, który nie chodzi w radzie niepobożnych, a na drodze grzesznych nie stoi, i na stolicy naśniewców nie siedzi;

2 Lecz ma upodobanie w prawie PANA i nad jego prawem rozmyśla we dnie i w nocy.

Ale w zakonie Pańskim jest kochanie jego, a w zakonie jego rozmyśla we dnie i w nocy.

3 Będzie on bowiem jak drzewo zasadzone nad strumieniami wód, które wydaje swój owoc w swoim czasie; jego liść nie zwiędnie i wszystko, co robi, powiedzie się.

Albowiem będzie jako drzewo nad strumieniem wód w sadzone, które owoc swój wydaje czasu swego, a liść jego nie opada; i wszystko, cokolwiek czynić będzie, poszczęści się.

4 Nie tak niegodziwi; oni są jak plewa, którą wiatr rozmiata.

Lecz nie tak niepobożni; ale są jako plewa, którą wiatr rozmiata.

5 Dlatego niegodziwi nie ostoją się na sądzie ani grzesznicy w zgromadzeniu sprawiedliwych.

Przetoż się niepobożni na sądzie nie ostoją, ani grzesznicy w zgromadzeniu sprawiedliwych.

6 PAN bowiem zna drogę sprawiedliwych, ale droga niegodziwych zaginie.

Albowiem zna Pan drogę sprawiedliwych; ale droga niepobożnych zginie.