Przysłów 20
1 Wino [jest] szydercą, mocny trunek – wrzaskliwy, a każdy, kto zostaje zwiedziony przez nie, jest niemądry.
Víno činí posměvače, a nápoj opojný nepokojného; pročež každý, kdož se kochá v něm, nebývá moudrý.
2 Strach, [który budzi] król, jest jak ryk lwa; kto go rozgniewa, grzeszy przeciwko swojej duszy.
Hrůza královská jako řvání mladého lva; kdož ho rozhněvá, hřeší proti životu svému.
3 Zaprzestać sporu jest zaszczytem dla człowieka, ale [każdy] głupiec się w niego wdaje.
Přestati od sváru jest to každému ku poctivosti, ale kdožkoli se do nich zapletá, blázen jest.
4 Leniwy nie orze z powodu zimna; dlatego będzie żebrać we żniwa, ale nic nie [otrzyma].
Lenoch neoře pro zimu, pročež žebrati bude ve žni, ale nadarmo.
5 Rada w sercu człowieka jest jak głęboka woda, lecz człowiek roztropny zaczerpnie jej.
Rada v srdci muže voda hluboká, muž však rozumný dosáhne jí.
6 Większość ludzi przechwala się swoją dobrocią, ale wiernego człowieka któż znajdzie?
Větší díl lidí honosí se účinností svou, ale v pravdě takového kdo nalezne?
7 Sprawiedliwy postępuje uczciwie, błogosławione [są] po nim jego dzieci.
Spravedlivý ustavičně chodí v upřímnosti své; blažení synové jeho po něm.
8 Król siedzący na swoim sędziowskim tronie rozprasza swoimi oczami wszelkie zło.
Král sedě na soudné stolici, rozhání očima svýma všecko zlé.
9 Któż może powiedzieć: Oczyściłem swoje serce, jestem czysty od swego grzechu?
Kdo může říci: Očistil jsem srdce své? Èist jsem od hříchu svého?
10 Dwojakie odważniki i dwojaka miara – obydwa budzą odrazę w PANU.
Závaží rozdílná a míra rozdílná, obé to ohavností jest Hospodinu.
11 Nawet dziecko poznaje się po uczynkach, czy jego czyn jest czysty i prawy.
Po skutcích svých poznáno bývá také i pachole, jest-li upřímé a pravé dílo jeho.
12 Ucho, które słyszy, i oko, które widzi, oba uczynił PAN.
Ucho, kteréž slyší, a oko, kteréž vidí, obé to učinil Hospodin.
13 Nie kochaj spania, byś nie zubożał; otwórz oczy, a nasycisz się chlebem.
Nemiluj snu, abys nezchudl, otevři oči své, a nasytíš se chlebem.
14 [To] liche, [to] liche, mówi kupujący, ale chwali się, gdy odchodzi.
Zlé, zlé, říká ten, kdož kupuje, a odejda, tedy se chlubí.
15 Istnieje złoto i obfitość pereł, ale wargi rozumne są kosztownym klejnotem.
Zlato a množství perel, a nejdražší klínot jsou rtové umělí.
16 Zabierz szatę tego, [który ręczył] za obcego, a od tego, [który ręczył] za cudzą kobietę, zabierz zastaw.
Vezmi roucho toho, kterýž slíbil za cizího, a kdo za cizozemku, základ jeho.
17 Chleb oszustwa smakuje człowiekowi, ale potem jego usta będą napełnione piaskiem.
Chutný jest někomu chléb falše, ale potom ústa jeho pískem naplněna bývají.
18 Zamysły są utwierdzone dzięki radzie, a wojnę prowadź z rozwagą.
Myšlení radou upevňuj, a s opatrnou radou veď boj.
19 Plotkarz zdradza tajemnice; dlatego nie zadawaj się z tym, który pochlebia wargami.
Kdo vynáší tajnost, chodí neupřímě, pročež k lahodícímu rty svými nepřiměšuj se.
20 Kto złorzeczy swemu ojcu albo matce, tego pochodnia zgaśnie w gęstych ciemnościach.
Kdo zlořečí otci svému neb matce své, zhasne svíce jeho v temných mrákotách.
21 Dziedzictwo prędko nabyte na początku nie będzie błogosławione na końcu.
Dědictví rychle z počátku nabytému naposledy nebývá dobrořečeno,
22 Nie mów: Odpłacę złem. Czekaj na PANA, a wybawi cię.
Neříkej: Odplatím se zlým; očekávej na Hospodina, a vysvobodí tě.
23 Dwojakie odważniki budzą odrazę w PANU, a fałszywa waga nie jest dobra.
Ohavností jsou Hospodinu závaží rozdílná, a váhy falešné neoblibuje.
24 Od PANA pochodzą drogi człowieka; jakże może człowiek zrozumieć własną drogę?
Od Hospodina jsou krokové muže, ale člověk jak vyrozumívá cestě jeho?
25 Sidłem dla człowieka jest pożreć to, co święte, i zastanowić się dopiero po złożeniu ślubów.
Osídlo jest člověku pohltiti věc posvěcenou, a po slibu zase toho vyhledávati.
26 Mądry król rozprasza niegodziwych i wywiera na nich zemstę.
Král moudrý rozptyluje bezbožné, a uvodí na ně pomstu.
27 Duch człowieka [jest] pochodnią PANA, [która] bada wszystkie skrytości wnętrza.
Duše člověka jest svíce Hospodinova, kteráž zpytuje všecky vnitřnosti srdečné.
28 Miłosierdzie i prawda strzegą króla, a jego tron oparty jest na miłosierdziu.
Milosrdenství a pravda ostříhají krále, a milosrdenstvím podpírá se trůn jeho.
29 Chlubą młodzieńców jest ich siła, a ozdobą starców – sędziwość.
Ozdoba mládenců jest síla jejich, a okrasa starců šediny.
30 Siność ran oczyszcza zło, a razy – głębię wnętrza.
Modřiny ran jsou lékařství při zlém, a bití vnitřnostem života.
