Przysłów 13
1 Mądry syn [przyjmuje] pouczenie ojca, a szyderca nie słucha strofowania.
Viis Søn elsker tugt, spotter hører ikke paa skænd.
2 Człowiek będzie spożywać dobro z owocu swoich ust, a dusza przewrotnych [będzie spożywać] przemoc.
Af sin Munds Frugt nyder en Mand kun godt, til Vold staar troløses Hu.
3 Kto strzeże swych ust, strzeże swojej duszy; kto [szeroko] otwiera swe wargi, będzie zniszczony.
Vogter man Munden, bevarer man Sjælen, den aabenmundede falder i Vaade.
4 Dusza leniwego pragnie, a nic nie ma, a dusza pracowitych zostanie obficie nasycona.
Den lade attraar uden at faa, men flittiges Sjæl bliver mæt.
5 Sprawiedliwy nienawidzi kłamliwego słowa, a niegodziwy staje się obrzydliwy i zhańbiony.
Den retfærdige hader Løgnetale, den gudløse spreder Skam og Skændsel.
6 Sprawiedliwość strzeże tego, który postępuje uczciwie, a niegodziwość powala grzesznika.
Retfærd skærmer, hvo lydefrit vandrer, Synden fælder de gudløse.
7 Znajduje się taki, który czyni siebie bogatym, a nie ma nic; inny czyni siebie ubogim, choć ma wiele bogactw.
Mangen lader rig og ejer dog intet, mangen lader fattig og ejer dog meget.
8 Okupem za życie człowieka jest jego bogactwo, a ubogi nie słucha strofowania.
Mands Rigdom er Løsepenge for hans Liv, Fattigmand faar ingen Trusel at høre.
9 Radośnie błyszczy światło sprawiedliwych, a pochodnia niegodziwych zgaśnie.
Retfærdiges Lys bryder frem, gudløses Lampe gaar ud.
10 Spór powstaje tylko dzięki pysze, a mądrość jest przy tych, co przyjmują radę.
Ved Hovmod vækkes kun Splid, hos dem, der lader sig raade, er Visdom.
11 Łatwo zdobyte bogactwo zmniejsza się, a kto je gromadzi [swą] ręką, pomnaża je.
Rigdom, vundet i Hast, smuldrer hen, hvad der samles Haandfuld for Haandfuld, øges.
12 Przedłużająca się nadzieja sprawia ból sercu, a spełnione pragnienie [jest] drzewem życia.
At bie længe gør Hjertet sygt, opfyldt Ønske er et Livets Træ.
13 Kto gardzi słowem [Bożym], ten zginie, a kto się boi przykazania, dostanie nagrodę.
Den, der lader haant om Ordet, slaas ned, den, der frygter Budet, faar Løn.
14 Prawo mądrego jest źródłem życia, by uniknąć sideł śmierci.
Vismands Lære er en Livsens Kilde, derved undgaas Dødens Snarer.
15 Prawdziwy rozum daje łaskę, a droga przewrotnych jest ciężka.
God Forstand vinder Yndest, troløses Vej er deres Undergang.
16 Każdy roztropny postępuje rozważnie, a głupi ujawnia głupotę.
Hver, som er klog, gaar til Værks med Kundskab, Taaben udfolder Daarskab.
17 Niegodziwy posłaniec popada w zło, a wierny wysłannik jest lekarstwem.
Gudløs Budbringer gaar det galt, troværdigt Bud bringer Lægedom.
18 Ubóstwo i hańba [spadną na] tego, który odrzuca karność, a kto szanuje upomnienia, dozna czci.
Afvises Tugt, faar man Armod og Skam; agtes paa Revselse, bliver man æret.
19 Spełnione pragnienie jest słodkie dla duszy, a odwrócenie się od zła budzi odrazę w głupcach.
Opfyldt Ønske er sødt for Sjælen, at vige fra ondt er Taaber en Gru.
20 Kto przestaje z mądrymi, będzie mądry, a towarzysz głupców będzie zniszczony.
Omgaas Vismænd, saa bliver du viis, ilde faren er Taabers Ven.
21 Nieszczęście ściga grzeszników, a sprawiedliwych [Bóg] nagrodzi dobrem.
Vanheld følger Syndere, Lykken naar de retfærdige.
22 Dobry [człowiek] zostawia dziedzictwo dzieciom [swoich] dzieci, a majątek grzesznika jest zachowany dla sprawiedliwego.
Den gode efterlader Børnebørn Arv, til retfærdige gemmes Synderens Gods.
23 Obfita żywność jest na roli ubogich, lecz i ta może niszczeć przez nieroztropność.
Paa Fattigfolks Nyjord er rigelig Føde, mens mangen rives bort ved Uret.
24 Kto oszczędza swą rózgę, nienawidzi swego syna, a kto go kocha, karze w porę.
Hvo Riset sparer, hader sin Søn, den, der elsker ham, tugter i Tide.
25 Sprawiedliwy je i syci swoją duszę, a żołądek niegodziwych cierpi niedostatek.
Den retfærdige spiser, til Sulten er stillet, gudløses Bug er tom.
