Przysłów 12
1 Kto kocha karność, kocha wiedzę, a kto nienawidzi upomnienia, jest głupi.
Chi ama la correzione ama la scienza, ma chi odia la riprensione è uno stupido.
2 Dobry [człowiek] zdobędzie łaskę PANA, ale [PAN] potępi podstępnego.
L’uomo buono ottiene il favore dell’Eterno, ma l’Eterno condanna l’uomo pien di malizia.
3 Człowiek nie umocni się niegodziwością, lecz korzeń sprawiedliwych nie będzie poruszony.
L’uomo non diventa stabile con l’empietà, ma la radice dei giusti non sarà mai smossa.
4 Żona cnotliwa [jest] koroną swego męża, ale ta, która go hańbi, [jest] jak zgnilizna w jego kościach.
La donna virtuosa è la corona del marito, ma quella che fa vergogna gli è un tarlo nell’ossa.
5 Myśli sprawiedliwych są prawe, a rady niegodziwych zdradliwe.
I pensieri dei giusti sono equità, ma i disegni degli empi son frode.
6 Słowa niegodziwych czyhają na krew, lecz usta prawych ocalą ich.
Le parole degli empi insidiano la vita, ma la bocca degli uomini retti procura liberazione.
7 Niegodziwi zostają powaleni i już ich nie ma, a dom sprawiedliwych się ostoi.
Gli empi, una volta rovesciati, non sono più, ma la casa dei giusti rimane in piedi.
8 Człowiek będzie chwalony za jego mądrość, a kto jest przewrotnego serca, zostanie wzgardzony.
L’uomo è lodato in proporzione del suo senno, ma chi ha il cuore pervertito sarà sprezzato.
9 Lepszy [jest człowiek] wzgardzony, który ma sługę, niż ten, kto się chwali, a któremu brak chleba.
E’ meglio essere in umile stato ed avere un servo, che fare il borioso e mancar di pane.
10 Sprawiedliwy dba o życie swego bydła, a serce niegodziwych jest okrutne.
Il giusto ha cura della vita del suo bestiame, ma le viscere degli empi sono crudeli.
11 Kto uprawia swoją ziemię, nasyci się chlebem, a kto naśladuje próżnujących, jest nierozumny.
Chi coltiva la sua terra avrà pane da saziarsi, ma chi va dietro ai fannulloni e privo di senno.
12 Niegodziwy pragnie sieci złych, a korzeń sprawiedliwych wydaje [owoc].
L’empio agogna la preda de’ malvagi, ma la radice dei giusti porta il suo frutto.
13 Zły zostaje usidlony przez grzech swoich warg, a sprawiedliwy wyjdzie z ucisku.
Nel peccato delle labbra sta un’insidia funesta, ma il giusto uscirà dalla distretta.
14 Człowiek nasyci się dobrem z owocu swoich ust, a za [dzieła] swoich rąk otrzyma zapłatę.
Per il frutto della sua bocca l’uomo è saziato di beni, e ad ognuno è reso secondo l’opera delle sue mani.
15 Droga głupiego [wydaje się] słuszna w jego oczach, ale kto słucha rady, jest mądry.
La via dello stolto è diritta agli occhi suoi, ma chi ascolta i consigli è savio.
16 Gniew głupiego objawia się od razu, a roztropny skrywa hańbę.
Lo stolto lascia scorger subito il suo cruccio, ma chi dissimula un affronto è uomo accorto.
17 Kto mówi prawdę, wyraża sprawiedliwość, ale fałszywy świadek – oszustwo.
Chi dice la verità proclama ciò ch’è giusto, ma il falso testimonio parla con inganno.
18 Znajdzie się taki, którego [słowa] są jak miecz przeszywający, lecz język mądrych [jest] lekarstwem.
C’è chi, parlando inconsultamente trafigge come spada, ma la lingua de’ savi reca guarigione.
19 Prawdomówne wargi będą trwać na wieki, ale język kłamliwy [trwa] króciutko.
Il labbro veridico è stabile in perpetuo, ma la lingua bugiarda non dura che un istante.
20 Podstęp [jest] w sercu tych, którzy knują zło, lecz u doradzających pokój [jest] radość.
L’inganno è nel cuore di chi macchina il male, ma per chi nutre propositi di pace v’è gioia.
21 Sprawiedliwego nie spotka żadne zło, ale niegodziwi będą pełni nieszczęścia.
Nessun male incoglie al giusto, ma gli empi son pieni di guai.
22 Wargi kłamliwe budzą odrazę w PANU, a ci, którzy postępują w prawdzie, podobają mu się.
Le labbra bugiarde sono un abominio per l’Eterno, ma quelli che agiscono con sincerità gli sono graditi.
23 Człowiek roztropny ukrywa wiedzę, a serce głupich rozgłasza głupotę.
L’uomo accorto nasconde quello che sa, ma il cuor degli stolti proclama la loro follia.
24 Ręka pracowitych będzie panowała, a leniwa będzie płaciła daninę.
La mano dei diligenti dominerà, ma la pigra sarà tributaria.
25 Troska w sercu człowieka przygnębia je, a dobre słowo je rozwesela.
Il cordoglio ch’è nel cuore dell’uomo l’abbatte, ma la parola buona lo rallegra.
26 Sprawiedliwy jest zacniejszy od swego bliźniego, a droga niegodziwych prowadzi ich na manowce.
Il giusto indica la strada al suo compagno, ma la via degli empi li fa smarrire.
27 Leniwy nie upiecze tego, co upolował, ale mienie człowieka pracowitego [jest] cenne.
Il pigro non arrostisce la sua caccia, ma la solerzia è per l’uomo un tesoro prezioso.
28 Na ścieżce sprawiedliwości jest życie, na jej drodze nie ma śmierci.
Nel sentiero della giustizia sta la vita, e nella via ch’essa traccia non v’è morte.
