Przysłów 11
1 Fałszywa waga budzi odrazę w PANU, ale podobają mu się uczciwe odważniki.
La bilancia falsa è un abominio per l’Eterno, ma il peso giusto gli è grato.
2 Za pychą przychodzi hańba, a u pokornych jest mądrość.
Venuta la superbia, viene anche l’ignominia; ma la sapienza è con gli umili.
3 Uczciwość prawych poprowadzi ich, lecz grzeszników zgubi ich przewrotność.
L’integrità degli uomini retti li guida, ma la perversità dei perfidi è la loro rovina.
4 Bogactwa nie pomogą w dniu gniewu, ale sprawiedliwość ocala od śmierci.
Le ricchezze non servono a nulla nel giorno dell’ira, ma la giustizia salva da morte.
5 Sprawiedliwość nienagannego toruje mu drogę, a niegodziwy upadnie przez swoją niegodziwość.
La giustizia dell’uomo integro gli appiana la via, ma l’empio cade per la sua empietà.
6 Sprawiedliwość prawych ocali ich, a przewrotni będą schwytani w swojej przewrotności.
La giustizia degli uomini retti li libera, ma i perfidi restan presi nella loro propria malizia.
7 Gdy umiera niegodziwy, ginie [jego] nadzieja, a oczekiwanie niesprawiedliwych znika.
Quando un empio muore, la sua speranza perisce, e l’aspettazione degl’iniqui e annientata.
8 Sprawiedliwy bywa wybawiony z ucisku, a na jego miejsce przychodzi niegodziwy.
Il giusto è tratto fuor dalla distretta, e l’empio ne prende il posto.
9 Obłudnik ustami niszczy swego bliźniego, a sprawiedliwi bywają wybawieni dzięki wiedzy.
Con la sua bocca l’ipocrita rovina il suo prossimo, ma i giusti sono liberati dalla loro perspicacia.
10 Gdy sprawiedliwym się powodzi, miasto się cieszy, a gdy giną niegodziwi, panuje radość.
Quando i giusti prosperano, la città gioisce; ma quando periscono gli empi son gridi di giubilo.
11 Dzięki błogosławieństwu prawych wznosi się miasto, a usta niegodziwych je burzą.
Per la benedizione degli uomini retti la città è esaltata, ma è sovvertita dalla bocca degli empi.
12 Nierozumny gardzi swym bliźnim, a człowiek roztropny milczy.
Chi sprezza il prossimo è privo di senno, ma l’uomo accorto tace.
13 Plotkarz wyjawia tajemnice, ale człowiek wiernego serca ukrywa [powierzoną] sprawę.
Chi va sparlando svela i segreti, ma chi ha lo spirito leale tien celata la cosa.
14 Gdzie nie ma dobrej rady, lud upada, a gdzie wielu radców, tam jest wybawienie.
Quando manca una savia direzione il popolo cade; nel gran numero de’ consiglieri sta la salvezza.
15 Bardzo sobie szkodzi, kto ręczy za obcego, a kto nienawidzi poręki, jest bezpieczny.
Chi si fa mallevadore d’un altro ne soffre danno, ma chi odia la mallevadoria è sicuro.
16 Miła kobieta dostępuje chwały, a mocarze zdobywają bogactwa.
La donna graziosa ottiene la gloria, e gli uomini forti ottengon la ricchezza.
17 Człowiek miłosierny czyni dobrze swej duszy, a okrutnik dręczy własne ciało.
L’uomo benigno fa del bene a se stesso, ma il crudele tortura la sua propria carne.
18 Niegodziwy czyni zwodnicze dzieło, a kto sieje sprawiedliwość, [ma] zapłatę pewną.
L’empio fa un’opera fallace, ma chi semina giustizia ha una ricompensa sicura.
19 Jak sprawiedliwość [prowadzi] do życia, tak do śmierci [zmierza] ten, kto naśladuje zło.
Così la giustizia mena alla vita, ma chi va dietro al male s’incammina alla morte.
20 Ludzie przewrotnego serca budzą odrazę w PANU, a podobają mu się ci, których droga jest prawa.
I perversi di cuore sono un abominio per l’Eterno, ma gl’integri nella loro condotta gli sono graditi.
21 Zły nie uniknie kary, choćby [innych] wezwał na pomoc, a potomstwo sprawiedliwych będzie ocalone.
No, certo, il malvagio non rimarrà impunito, ma la progenie dei giusti scamperà.
22 [Czym] złoty kolczyk w ryju świni, [tym] piękna kobieta pozbawiona roztropności.
Una donna bella, ma senza giudizio, è un anello d’oro nel grifo d’un porco.
23 Pragnieniem sprawiedliwych jest tylko dobro, oczekiwaniem zaś niegodziwych – gniew.
Il desiderio dei giusti è il bene soltanto, ma la prospettiva degli empi e l’ira.
24 Jeden hojnie rozdaje, a jednak mu przybywa, [drugi] nad miarę skąpi, a ubożeje.
C’è chi spande liberalmente e diventa più ricco, e c’è chi risparmia più del dovere e non fa che impoverire.
25 Człowiek szczodry będzie bogatszy, a kto [innych] syci, sam też będzie nasycony.
L’anima benefica sarà nell’abbondanza, e chi annaffia sarà egli pure annaffiato.
26 Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklnie, a błogosławieństwo [będzie] nad głową tego, który je sprzedaje.
Chi detiene il grano è maledetto dal popolo, ma la benedizione è sul capo di chi lo vende.
27 Kto pilnie szuka dobrego, zdobędzie przychylność, lecz kto szuka zła, przyjdzie ono na niego.
Chi procaccia il bene s’attira benevolenza, ma chi cerca il male, male gl’incoglierà.
28 Kto ufność pokłada w swych bogactwach, ten upadnie, a sprawiedliwi będą zielenić się jak latorośl.
Chi confida nelle sue ricchezze cadrà, ma i giusti rinverdiranno a guisa di fronde.
29 Kto niepokoi swój dom, odziedziczy wiatr, a głupi będzie sługą mądrego.
Chi getta lo scompiglio in casa sua erediterà vento, e lo stolto sarà lo schiavo di chi ha il cuor savio.
30 Owoc sprawiedliwego [jest] drzewem życia; a kto zyskuje dusze, jest mądry.
Il frutto del giusto è un albero di vita, e il savio fa conquista d’anime.
31 [Jeśli] sprawiedliwy otrzyma zapłatę na ziemi, to tym bardziej niegodziwy i grzesznik.
Ecco, il giusto riceve la sua retribuzione sulla terra, quanto più l’empio e il peccatore!
