< Hioba 40 >
1 PAN mówił dalej do Hioba:
Og Herren svara Job og sagde:
2 Czy ten, co wiedzie spór z Wszechmogącym, będzie go pouczał? Niech na to odpowie ten, który strofuje Boga.
«Vil klandraren med Allvald trætta? Lat han som lastar Gud då svara!»
3 Wtedy Hiob odpowiedział PANU:
Då svara Job Herren og sagde:
4 Oto jestem nędzny, cóż ci odpowiem? Przyłożę swoją rękę do ust.
«For ring eg er; kva skal eg svara? Eg handi legg på munnen min.
5 Raz mówiłem i drugi, ale [więcej] nie odpowiem, niczego więcej nie dodam.
Ein gong eg tala, no eg tegjer, tvo gong’ - eg gjer det ikkje meir.»
6 Nadto PAN odpowiedział Hiobowi spośród wichru:
Og Herren svara Job or stormen og sagde:
7 Przepasz teraz swe biodra jak mężczyzna: będę cię pytał, a ty mnie pouczysz.
«Spenn som mann ditt beltet på, gjev meg på mine spursmål svar:
8 Czy chcesz wniwecz obrócić mój sąd? Czy potępisz mnie, aby usprawiedliwić samego siebie?
Vil du forspille meg min rett, fordøma meg, so du fær rett?
9 Czy masz ramię jak Bóg? Czy zagrzmisz głosem jak on?
Hev du vel slik ein arm som Gud? Kann du som han med røysti dundra?
10 Ozdób się teraz w majestat i dostojeństwo, przyoblecz się w chwałę i piękno.
Pryd deg med høgd og herredom, klæd deg i glans og herlegdom,
11 Rozlej swój gwałtowny gniew, spójrz na każdego pysznego i poniż go.
Lat so din vreide strøyma fram, sjå kvar ein stolt og audmyk han!
12 Spójrz na każdego pysznego i upokórz go, zdepcz niegodziwych na ich miejscu.
Så kvar ein stolt og bøyg han ned, og slå til jord dei gudlause!
13 Zakryj ich razem w prochu, zamknij w ukryciu ich oblicza.
Og gøym deim alle under jordi, bitt deira andlit fast i løynd!
14 Wtedy i ja ci wyznam, że twoja prawica może cię wybawić.
So skal eg og lovprisa deg, som siger med di høgre vann.
15 Oto behemot, którego stworzyłem wraz z tobą; je trawę jak wół.
Sjå elvhesten! Eg hev skapt han liksom deg; som ein ukse et han gras.
16 Oto jego siła jest w jego biodrach, a jego moc w pępku jego brzucha.
Sjå då krafti i hans lender, i bukmusklarne hans styrke!
17 Rusza swoim ogonem jak cedrem, ścięgna jego bioder są splecione.
Halen gjer han stiv som ceder, fast bogsenarne er tvinna.
18 Jego kości jak rury spiżowe; jego kości jak drągi żelazne.
Knokarne er koparrøyrer, beini som jarnstenger er.
19 On jest przednim dziełem Boga. Ten, który go uczynił, sam może na niego natrzeć swoim mieczem.
Av Guds verk er han det fyrste, av sin skapar fekk han sverd.
20 Żywność dostarczają mu góry, gdzie wszystkie polne zwierzęta hasają.
Bergi ber åt honom for, alle villdyr leikar der.
21 Leży pod cienistymi drzewami, w ukryciu trzcin i bagien.
Under lotusbusk han kviler, løyner seg i røyr og sev.
22 Drzewa cieniste osłaniają go cieniem, wierzby potoku otaczają go.
Lotusbusk gjev honom skugge, piletre umkransar honom.
23 Oto wypija rzekę i nie spieszy się, będąc pewny, że może wchłonąć Jordan do swojej paszczy.
Strid gjeng elvi, ei han ottast; trygg er han um so sjølve Jordan fossar imot hans gap.
24 Czy można go złapać za oczy albo powrozy przeciągnąć mu przez nozdrza?
Kann ein tak han so han ser det, draga snara gjenom snuten?