< Hioba 39 >
1 Czy znasz porę, kiedy rodzą górskie kozice? Czy wiesz, kiedy rodzą łanie?
Víš-li, kterého času rodí kamsíkové, a laň ku porodu pracující spatřil-lis?
2 Czy możesz zliczyć miesiące, w których noszą [młode]? Czy znasz czas ich porodu?
Máš-li v počtu měsíce, kteréž vyplňují? Znáš-li, pravím, čas porodu jejich?
3 Przykucają, rodzą swoje młode, pozbywają się ich z bólem;
Jak se kladou, plod svůj utiskají, a s bolestí ho pozbývají?
4 Ich młode wzmacniają się, rosną wśród zboża, odchodzą i już do nich nie wracają.
Jak se zmocňují mladí jejich, i odchovávají picí polní, a vycházejíce, nenavracují se k nim?
5 Kto wypuścił dzikiego osła na wolność i kto rozwiązał jego pęta?
Kdo propustil zvěř, aby byla svobodná? A řemení divokého osla kdo rozvázal?
6 [Za] dom dałem mu pustynię, a [za] jego mieszkanie słone miejsca.
Jemuž jsem dal pustinu místo domu jeho, a místo příbytku jeho zemi slatinnou.
7 On naśmiewa się ze zgiełku miejskiego i nie słucha głosu poganiacza.
Posmívá se hluku městskému, a na křikání toho, kdož by jej honil, nic nedbá.
8 Wypatruje w górach paszy i szuka wszelkiej zielonej trawy.
To, což nachází v horách, jest pastva jeho; nebo toliko zeliny hledá.
9 Czy jednorożec zechce ci służyć albo nocować przy twoim żłobie?
Svolí-liž jednorožec, aby tobě sloužil, a u jeslí tvých aby nocoval?
10 Czy możesz powrozem zaprzęgać jednorożca do bruzdy? Czy będzie bronował doliny za tobą?
Připřáhneš-liž provazem jednorožce k orání? Bude-liž vláčeti brázdy za tebou?
11 Czy zaufasz mu, ponieważ jego siła jest wielka? Czy powierzysz mu swoją pracę?
Zdaž se na něj ubezpečíš, proto že jest veliká síla jeho, a poručíš jemu svou práci?
12 Czy zawierzysz mu, że zwiezie twoje ziarno i zgromadzi je w twoim spichlerzu?
Zdaž se jemu dověříš, že sveze semeno tvé, a na humno tvé shromáždí?
13 Czy [dałeś] pawiowi piękne skrzydła, a skrzydła i pióra strusiowi?
Ty-lis dal pávům křídlo pěkné, aneb péro čápu neb pstrosu?
14 Składa swoje jaja na ziemię i ogrzewa je w prochu;
A že opouští na zemi vejce svá, ačkoli je v prachu osedí,
15 I zapomina, że noga może je rozgnieść lub dzikie zwierzę może zdeptać.
Nic nemysle, že by je noha potlačiti, aneb zvěř polní pošlapati mohla?
16 Jest twardy [dla] swoich młodych, [jakby] nie [były] jego. Nie boi się, że jego trud jest próżny;
Tak se zatvrzuje k mladým svým, jako by jich neměl; jako by neužitečná byla práce jeho, tak jest bez starosti.
17 Bo Bóg pozbawił go mądrości i nie udzielił mu rozumu.
Nebo nedal jemu Bůh moudrosti, aniž mu udělil rozumnosti.
18 Kiedy jednak podnosi się wysoko, naśmiewa się z konia i z jego jeźdźca.
Èasem svým zhůru se vznášeje, posmívá se koni i jezdci jeho.
19 Czy możesz dać koniowi moc? Czy rżeniem ozdobiłeś jego szyję?
Zdaž ty dáti můžeš koni sílu? Ty-li ozdobíš šíji jeho řehtáním?
20 Czy przestraszysz go jak szarańczę? Parskanie jego nozdrzy [jest] straszne.
Zdali jej zastrašíš jako kobylku? Anobrž frkání chřípí jeho strašlivé jest.
21 Grzebie [kopytem] w ziemi i cieszy się [swą] siłą, biegnie przeciwko uzbrojonym.
Kopá důl, a pléše v síle své, vycházeje vstříc i zbroji.
22 Drwi sobie z lęku i nie boi się, i nie ustępuje przed ostrzem miecza.
Směje se strachu, aniž se leká, aniž ustupuje zpátkem před ostrostí meče,
23 Kołczan na nim chrzęści, błyszczy oszczep i dzida.
Ač i toul na něm chřestí, a blyští se dřevce a kopí.
24 Z grzmotem i z gniewem pochłania ziemię i nie staje spokojnie na głos trąby.
S hřmotem a s hněvem kopá zemi, aniž pokojně stojí k zvuku trouby.
25 Na głos trąby mówi: Ha, ha; z daleka czuje bitwę, grom dowódców i okrzyk.
Anobrž k zvuku trouby řehce, a zdaleka cítí boj, hluk knížat a prokřikování.
26 Czy dzięki twojemu rozumowi lata jastrząb [i] rozciąga swe skrzydła ku południu?
Zdali podlé rozumu tvého létá jestřáb, roztahuje křídla svá na poledne?
27 Czy na twój rozkaz orzeł wzbija się i zakłada swoje gniazdo wysoko?
Zdali k rozkazu tvému zhůru se vznáší orlice, a vysoko se hnízdí?
28 Mieszka na skale, przebywa na iglicach jak na zamku.
Na skále přebývá, přebývá na špičaté skále jako na hradě,
29 Stamtąd wypatruje [sobie] pokarmu, jego oczy widzą daleko.
Odkudž hledá pokrmu, kterýž z daleka očima svýma spatřuje.
30 Jego młode też piją krew, a gdzie są zabici, tam jest on.
Ano i mladí její střebí krev, a kde těla mrtvá, tu i ona jest.