Hioba 38

1 Potem PAN odpowiedział Hiobowi spośród wichru:

Tedy odpověděl Hospodin Jobovi z vichru, a řekl:

2 Kim jest ten, co zaciemnia radę słowami bez poznania?

Kdož jest to, jenž zatemňuje radu řečmi neumělými?

3 Przepasz teraz swe biodra jak mężczyzna, będę cię pytał, a ty mi odpowiadaj.

Přepaš nyní jako muž bedra svá, a nač se tebe tázati budu, oznam mi.

4 Gdzie byłeś, kiedy zakładałem fundamenty ziemi? Powiedz, jeśli masz [tę] wiedzę.

Kdes byl, když jsem zakládal zemi? Pověz, jestliže máš rozum.

5 Kto określił jej rozmiary? Czy wiesz? Kto rozciągnął nad nią sznur?

Kdo rozměřil ji, víš-li? Aneb kdo vztáhl pravidlo na ni?

6 Na czym są oparte jej podstawy? Kto położył jej kamień węgielny;

Na čem podstavkové její upevněni jsou? Aneb kdo založil úhelný kámen její,

7 Gdy gwiazdy poranne razem śpiewały i radowali się wszyscy synowie Boży?

Když prozpěvovaly spolu hvězdy jitřní, a plésali všickni synové Boží?

8 Kto zamknął bramą morze, gdy się wyrywało [jakby] wychodzące z łona?

Aneb kdo zavřel jako dveřmi moře, když vyšlo z života, a zjevilo se?

9 Gdy chmurę uczyniłem jego szatą, a ciemność jego pieluszkami;

Když jsem mu položil oblak za oděv, a mrákotu místo plének jeho,

10 Gdy ustanowiłem o nim swój dekret i poustawiałem rygle i bramy;

Když jsem jemu uložil úsudek svůj, přistaviv závory a dvéře,

11 I powiedziałem: Dotąd dojdziesz, a nie dalej; tu położysz swe nadęte fale.

I řekl jsem: Až potud vycházeti budeš, a dále nic, tu, pravím, skládati budeš dutí vlnobití svého.

12 Czy kiedykolwiek w swoim życiu rozkazywałeś rankowi i wskazałeś zorzy jej miejsce;

Zdaž jsi kdy za dnů svých rozkázal jitru? Ukázal-lis záři jitřní místo její,

13 Aby ogarnęła krańce ziemi i aby niegodziwi zostali z niej strząśnięci?

Aby uchvacovala kraje země, a bezbožní aby z ní vymítáni byli?

14 Ona zmienia się jak glina pod pieczęcią, [a wszystko] stoi jak szata.

Tak aby proměnu přijímala jako vosk pečetní, oni pak aby nedlouho stáli jako roucho,

15 Niegodziwym jest odebrana ich światłość, a wyniosłe ramię będzie złamane.

A aby bezbožným zbraňováno bylo světla jejich, a rámě vyvýšené zlámáno bylo?

16 Czy dotarłeś aż do źródeł morza? Czy przechadzałeś się po dnie głębin?

Přišel-lis až k hlubinám mořským? A u vnitřnosti propasti chodil-lis?

17 Czy bramy śmierci zostały przed tobą odkryte? Czy widziałeś bramy cienia śmierci?

Jsou-li tobě zjeveny brány smrti? A brány stínu smrti viděl-lis?

18 Czy pojąłeś szerokość ziemi? Powiedz mi, jeśli to wszystko wiesz.

Shlédl-lis širokosti země? Oznam, jestliže ji znáš všecku.

19 Gdzie jest droga do miejsca przebywania światłości? Gdzie swoje miejsce [ma] ciemność;

Která jest cesta k obydlí světla, a které místo temností,

20 Abyś ją zaprowadził do jej granic i mógł poznać ścieżki do jej domu?

Že bys je pojal v meze jeho, poněvadž bys srozumíval stezkám domu jeho?

21 Czy wiesz to, bo wtedy się urodziłeś i liczba twoich dni [jest] wielka?

Věděl-lis tehdáž, že jsi měl se naroditi, a počet dnů tvých jak veliký býti má?

22 Czy dotarłeś do skarbnic śniegu? Czy widziałeś skarbnice gradu;

Přišel-lis až ku pokladům sněhu? A poklady krupobití viděl-lis,

23 Który zachowuję na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny?

Kteréž chovám k času ssoužení, ke dni bitvy a boje?

24 Jaką drogą dzieli się światłość, która rozpędza wiatr wschodni po ziemi?

Kterými se cestami rozděluje světlo, kteréž rozhání východní vítr po zemi?

25 Kto podzielił kanał dla ulewy i drogę dla błyskawicy grzmotu;

Kdo rozdělil povodní tok, a cestu blýskání hromovému,

26 Aby padał deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie nie ma człowieka;

Tak aby pršel déšť i na tu zemi, kdež není lidí, na poušť, kdež není člověka,

27 Aby nasycił [miejsce] puste i jałowe oraz zasilił rosnącą [tam] trawę?

Aby zapájel místa planá a pustá, a k zrůstu přivodil trávu mladistvou?

28 Czy deszcz ma ojca? A kto spłodził krople rosy?

Má-liž déšť otce? A kdo plodí krůpěje rosy?

29 Z czyjego łona wychodzi lód? A kto spłodził szron niebieski?

Z čího života vychází mráz? A jíní nebeské kdo plodí?

30 Wody zostają przykryte niczym kamieniem, gdy powierzchnia głębiny zamarza.

Až i vody jako v kámen se proměňují, a svrchek propasti zamrzá.

31 Czy możesz związać jasne gwiazdy Plejad albo rozluźnić więzy Oriona?

Zdali zavázati můžeš rozkoše Kuřátek, aneb stahování Orionovo rozvázati?

32 Czy wyprowadzisz w swym czasie gwiazdy południowe? Czy poprowadzisz Niedźwiedzicę z jej synami?

Můžeš-li vyvoditi hvězdy polední v čas jistý, aneb Arktura s syny jeho povedeš-li?

33 Czy znasz porządek nieba? Czy możesz ustanowić jego panowanie na ziemi?

Znáš-li řád nebes? Můžeš-li spravovati panování jejich na zemi?

34 Czy podniesiesz swój głos ku chmurom, aby cię ulewa przykryła?

Můžeš-li pozdvihnouti k oblaku hlasu svého, aby hojnost vod přikryla tebe?

35 Czy możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły i mówiły: Oto jesteśmy?

Ty-liž vypustíš blýskání, aby vycházela? Zdaliž řeknou tobě: Aj teď jsme?

36 Kto włożył we wnętrze [ludzkie] mądrość? Kto dał sercu rozum?

Kdo složil u vnitřnostech lidských moudrost? Aneb kdo dal rozumu stižitelnost?

37 Kto zdoła policzyć chmury [swoją] mądrością? Kto uspokoi, kiedy leje z nieba;

Kdo vypravovati bude o nebesích moudře? A láhvice nebeské kdo nastrojuje,

38 Gdy proch twardnieje, a bryły przylegają do siebie?

Aby svlažená země zase stuhnouti mohla, a hrudy se v hromadě držely?

39 Czy lwu zdobyczy nałowisz, czy zaspokoisz głód lwiątek;

Honíš-liž ty lvu loupež? A hltavost lvíčat naplňuješ-liž,

40 Gdy tulą się w swoich jaskiniach i czyhają w cieniu swoich jam?

Když se stulují v peleších svých, ustavičně z skrýší čihajíce?

41 Kto dostarcza krukowi pokarmu, gdy jego młode wołają do Boga [i] tułają się bez pożywienia?

Kdo připravuje krkavci pokrm jeho, když mladí jeho k Bohu silnému volají, a toulají se sem i tam pro nedostatek pokrmu?