< Hioba 32 >
1 A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;
quei tre uomini cessarono di rispondere a Giobbe, perchè egli si riteneva giusto.
2 Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.
Allora si accese lo sdegno di Eliu, figlio di Barachele il Buzita, della tribù di Ram. Si accese di sdegno contro Giobbe, perché pretendeva d'aver ragione di fronte a Dio;
3 Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.
si accese di sdegno anche contro i suoi tre amici, perché non avevano trovato di che rispondere, sebbene avessero dichiarato Giobbe colpevole.
4 Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.
Però Eliu aveva aspettato, mentre essi parlavano con Giobbe, perché erano più vecchi di lui in età.
5 Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.
Quando dunque vide che sulla bocca di questi tre uomini non vi era più alcuna risposta, Eliu si accese di sdegno.
6 I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.
Giovane io sono di anni e voi siete gia canuti; per questo ho esitato per rispetto a manifestare a voi il mio sapere. Presa dunque la parola, Eliu, figlio di Barachele il Buzita, disse:
7 Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
Pensavo: Parlerà l'età e i canuti insegneranno la sapienza.
8 Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.
Ma certo essa è un soffio nell'uomo; l'ispirazione dell'Onnipotente lo fa intelligente.
9 Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.
Non sono i molti anni a dar la sapienza, né sempre i vecchi distinguono ciò che è giusto.
10 Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.
Per questo io oso dire: Ascoltatemi; anch'io esporrò il mio sapere.
11 Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.
Ecco, ho atteso le vostre parole, ho teso l'orecchio ai vostri argomenti. Finché andavate in cerca di argomenti
12 I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;
su di voi fissai l'attenzione. Ma ecco, nessuno ha potuto convincere Giobbe, nessuno tra di voi risponde ai suoi detti.
13 I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.
Non dite: Noi abbiamo trovato la sapienza, ma lo confuti Dio, non l'uomo!
14 Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.
Egli non mi ha rivolto parole, e io non gli risponderò con le vostre parole.
15 Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.
Sono vinti, non rispondono più, mancano loro le parole.
16 Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.
Ho atteso, ma poiché non parlano più, poiché stanno lì senza risposta,
17 Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.
voglio anch'io dire la mia parte, anch'io esporrò il mio parere;
18 Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.
mi sento infatti pieno di parole, mi preme lo spirito che è dentro di me.
19 Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.
Ecco, dentro di me c'è come vino senza sfogo, come vino che squarcia gli otri nuovi.
20 Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.
Parlerò e mi sfogherò, aprirò le labbra e risponderò.
21 Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.
Non guarderò in faccia ad alcuno, non adulerò nessuno,
22 Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.
perché io non so adulare: altrimenti il mio creatore in breve mi eliminerebbe.