Hioba 32
1 A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;
And these three men cease from answering Job, for he [is] righteous in his own eyes,
2 Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.
and burn doth the anger of Elihu son of Barachel the Buzite, of the family of Ram; against Job hath his anger burned, because of his justifying himself more than God;
3 Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.
and against his three friends hath his anger burned, because that they have not found an answer, and condemn Job.
4 Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.
And Elihu hath waited earnestly beside Job with words, for they are older than he in days.
5 Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.
And Elihu seeth that there is no answer in the mouth of the three men, and his anger burneth.
6 I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.
And Elihu son of Barachel the Buzite answereth and saith: — Young I [am] in days, and ye [are] age Therefore I have feared, And am afraid of shewing you my opinion.
7 Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
I said: Days do speak, And multitude of years teach wisdom.
8 Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.
Surely a spirit is in man, And the breath of the Mighty One Doth cause them to understand.
9 Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.
The multitude are not wise, Nor do the aged understand judgment.
10 Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.
Therefore I have said: Hearken to me, I do shew my opinion — even I.
11 Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.
Lo, I have waited for your words, I give ear unto your reasons, Till ye search out sayings.
12 I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;
And unto you I attend, And lo, there is no reasoner for Job, [Or] answerer of his sayings among you.
13 I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.
Lest ye say, We have found wisdom, God doth thrust him away, not man.
14 Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.
And he hath not set in array words for me, And with your sayings I do not answer him.
15 Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.
(They have broken down, They have not answered again, They removed from themselves words.
16 Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.
And I have waited, but they do not speak, For they have stood still, They have not answered any more.)
17 Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.
I answer, even I — my share, I shew my opinion — even I.
18 Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.
For I have been full of words, Distressed me hath the spirit of my breast,
19 Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.
Lo, my breast [is] as wine not opened, Like new bottles it is broken up.
20 Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.
I speak, and there is refreshment to me, I open my lips and answer.
21 Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.
Let me not, I pray you, accept the face of any, Nor unto man give flattering titles,
22 Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.
For I have not known to give flattering titles, In a little doth my Maker take me away.
