Hioba 21
1 Wtedy Hiob odpowiedział:
Respondeu porém Job, e disse:
2 Słuchajcie uważnie moich słów, a to będzie dla mnie wasza pociecha.
Ouvi atentamente as minhas razões; e isto vos sirva de consolações.
3 Pozwólcie mi mówić, a potem, gdy powiem, naśmiewajcie się ze mnie.
Sofrei-me, e eu falarei: e, havendo eu falado, zombai.
4 Czy swoją skargę kieruję do człowieka? A jeśli tak, to dlaczego mój duch nie miałby być wzburzony?
Porventura eu me queixo a algum homem? porém, ainda que assim fosse, porque se não angustiaria o meu espírito?
5 Spójrzcie na mnie, zdumiewajcie się i połóżcie rękę na swoje usta.
Olhai para mim, e pasmai: e ponde a mão sobre a boca.
6 Gdy tylko sobie przypomnę, jestem przerażony i strach ogarnia moje ciało.
Porque, quando me lembro disto, me perturbo, e a minha carne é sobresaltada de horror.
7 Czemu niegodziwi żyją, starzeją się, a nawet wzrastają w bogactwie?
Por que razão vivem os ímpios? envelhecem, e ainda se esforçam em poder?
8 Ich potomstwo utrwala się przed nimi, a ich rodzina [wzrasta] na ich oczach.
A sua semente se estabelece com eles perante a sua face; e os seus renovos perante os seus olhos.
9 Ich domy są bezpieczne, bez strachu i nie dotyka ich rózga Boga.
As suas casas tem paz, sem temor; e a vara de Deus não está sobre eles.
10 Ich byk zapładnia i nie zawodzi, ich krowa cieli się i nie roni.
O seu touro gera, e não falha: pare a sua vaca, e não aborta.
11 Wypuszczają swe malutkie [dzieci] jak trzodę, a ich synowie podskakują.
Mandam fora as suas crianças, como a um rebanho, e seus filhos andam saltando.
12 Chwytają za bęben i harfę i weselą się przy dźwięku fletu.
Levantam a voz, ao som do tamboril e da harpa, e alegram-se ao som dos órgãos.
Na prosperidade gastam os seus dias, e num momento descem à sepultura. (Sheol h7585)
14 Dlatego mówią do Boga: Odejdź od nas, bo nie chcemy poznać twoich dróg.
E, todavia, dizem a Deus: Retirate de nós; porque não desejamos ter conhecimento dos teus caminhos.
15 Kim jest Wszechmocny, abyśmy mieli mu służyć? Cóż nam pomoże [to], że będziemy się modlić do niego?
Quem é o Todo-poderoso, para que nós o sirvamos? e que nos aproveitará que lhe façamos orações?
16 Oto ich dobra nie są w ich rękach. Rada niegodziwych daleka [jest] ode mnie.
Vede porém que o seu bem não está na mão deles: esteja longe de mim o conselho dos ímpios!
17 Jak często gaśnie pochodnia niegodziwych? [Jak często] przychodzi na nich zguba? [Bóg] im wydziela cierpienie w swoim gniewie.
Quantas vezes sucede que se apaga a candeia dos ímpios, e lhes sobrevem a sua destruição? e Deus na sua ira lhes reparte dores!
18 Są jak słoma na wietrze i jak plewa, którą wicher porywa.
Porque são como a palha diante do vento, e como a pragana, que arrebata o redemoinho.
19 Bóg zachowuje jego nieprawość dla jego synów; odpłaca mu, aby to poczuł.
Deus guarda a sua violência para seus filhos, e lhe dá o pago, que o sente.
20 Jego oczy ujrzą jego nieszczęście i będzie pił z gniewu Wszechmocnego.
Seus olhos veem a sua ruína, e ele bebe do furor do Todo-poderoso.
21 Jaką bowiem ma on rozkosz w swoim domu, po swojej [śmierci], gdy liczba jego miesięcy zostanie skrócona?
Porque, que prazer teria na sua casa, depois de si, cortando-se-lhe o número dos seus meses?
22 Czy [ktoś] może uczyć Boga wiedzy, wiedząc, że on sam sądzi najwyższych?
Porventura a Deus se ensinaria ciência, a ele que julga os excelsos?
23 Jeden umiera w pełni swoich sił, bezpieczny ze wszystkich stron i spokojny;
Este morre na força da sua plenitude, estando todo quieto e sossegado.
24 Jego piersi są pełne mleka, a jego kości zwilża szpik.
Os seus baldes estão cheios de leite, e os seus ossos estão regados de tutanos.
25 Drugi zaś umiera w goryczy ducha i nigdy nie jadał z uciechą.
E outro morre, ao contrário, na amargura do seu coração, não havendo comido do bem.
26 Razem będą leżeć w prochu i okryją ich robaki.
Juntamente jazem no pó, e os bichos os cobrem.
27 Oto znam wasze myśli i zamiary, [jakie] przeciwko mnie złośliwie obmyślacie.
Eis que conheço bem os vossos pensamentos: e os maus intentos com que injustamente me fazeis violência.
28 Mówicie bowiem: Gdzie [jest] dom księcia? A gdzie mieszkanie niegodziwych?
Porque direis: Onde está a casa do príncipe? e onde a tenda das moradas dos ímpios?
29 Czy nie pytaliście podróżnych? Czy nie chcecie poznać ich znaków;
Porventura o não perguntastes aos que passam pelo caminho? e não conheceis os seus sinais?
30 Że niegodziwy jest zachowany na dzień zatracenia? Zostanie przyprowadzony na dzień gniewu.
Que o mau é preservado para o dia da destruição; e são levados no dia do furor.
31 Któż mu wypomni w oczy jego drogę? A kto mu odpłaci za to, co uczynił?
Quem acusará diante dele o seu caminho? e quem lhe dará o pago do que faz?
32 Zaprowadzą go do grobu i zostanie w grobowcu.
Finalmente é levado às sepulturas, e vigia no montão.
33 Słodkie mu będą bryły ziemi z doliny i pociągnie za sobą wszystkich ludzi; a ci, którzy szli przed nim, są niezliczeni.
Os torrões do vale lhe são doces, e attrahe a si a todo o homem; e diante de si há inumeráveis.
34 Czemu więc daremnie mnie pocieszacie, skoro w waszych odpowiedziach pozostaje fałsz?
Como pois me consolais com vaidade? pois nas vossas respostas ainda resta a transgressão.
