Hioba 11

1 Wtedy Sofar z Naamy odpowiedział:

Da svarede Zofar, Naamathiten, og sagde:

2 Czy nie należy odpowiedzieć na takie mnóstwo słów? Czy człowiek gadatliwy ma być usprawiedliwiony?

Skal der ikke svares til de mange Ord? og mon en mundkaad Mand skal beholde Ret?

3 Czy ludzie mają milczeć na twoje kłamstwa? A gdy kpisz, nikt cię nie zawstydzi?

Skal din Skvalder bringe Folk til at tie? og skal du bespotte, og ingen beskæmme dig?

4 Powiedziałeś bowiem: Moja nauka jest czysta, jestem czysty w twoich oczach.

Thi du sagde: Min Lærdom er klar, og jeg er ren for dine Øjne.

5 O gdyby Bóg zechciał przemówić i otworzyć usta przeciwko tobie;

Men gid dog Gud vilde tale og oplade sine Læber imod dig!

6 Gdyby objawił tajemnice mądrości – że zasługujesz na dwa razy większą [karę]. Poznaj więc, ile Bóg ci przebaczył za twoją nieprawość.

og at han vilde kundgøre dig Visdoms skjulte Ting! thi i den er dobbelt Kraft; da skulde du vide, at Gud endog eftergiver dig noget af din Misgerning.

7 Czy wybadasz tajemnice Boga? Czy zgłębisz doskonałość Wszechmocnego?

Mon du kan naa til Guds Dybheder? mon du kan naa til den Almægtiges Begrænsning?

8 Są wyżej niż niebiosa, co [możesz z tym] uczynić? Głębsze niż piekło, czy [możesz je] poznać? (Sheol h7585)

Den er saa høj som Himmelen, hvad vil du gøre? den er dybere end Helvede, hvad kan du vide? (Sheol h7585)

9 Ich miara jest dłuższa niż ziemia i szersza niż morze.

Dens Maal er længere end Jorden, den er bredere end Havet.

10 Jeśli wycina, zamyka albo gromadzi, któż go powstrzyma?

Naar han farer frem og lukker til eller forsamler, hvo vil da holde ham tilbage?

11 On bowiem zna marność ludzi i widzi niegodziwość. Czy miałby na to nie zważać?

Thi han kender forfængelige Folk og ser Uretfærdighed; skulde han da ikke agte derpaa?

12 Człowiek nierozumny może nabyć rozumu, choć człowiek rodzi się jak źrebię dzikiego osła.

Men en uforstandig vil faa Forstand, naar et Vildæsels Føl fødes til Menneske.

13 Jeśli przygotujesz swoje serce i wyciągniesz do niego swoje ręce;

Dersom du bereder dit Hjerte og udstrækker dine Hænder til ham,

14 Jeśli w twoich rękach [jest] nieprawość, oddal ją i nie pozwól, aby niegodziwość mieszkała w twoich przybytkach.

dersom du kaster Uretfærdigheden, som er i din Haand, langt bort og ikke lader Uret bo i dine Telte,

15 Wtedy podniesiesz swoje oblicze bez zmazy, będziesz stały i nie będziesz się bał.

da skal du, fri for Lyde, kunne opløfte dit Ansigt og blive fast og ikke frygte.

16 Zapomnisz bowiem o swojej udręce i wspomnisz ją tak jak wody, które przepłynęły.

Thi du skal glemme din Møje, du skal komme den i Hu som det Vand, der er løbet forbi.

17 I [twoje] życie będzie [jaśniejsze] niż południe; twoja ciemność będzie jak poranek.

Og din Levetid skal gaa frem klarere end Middagen, Mørket skal vorde som Morgenen.

18 Będziesz ufał, mając nadzieję; będziesz kopać dokoła i odpoczniesz bezpiecznie.

Og du skal være tryg, thi der er Haab, og du skal spejde omkring dig og sove tryggelig.

19 Położysz się i nikt cię nie przestraszy; wielu uniży się [przed] twoim obliczem.

Og du skal lægge dig, og ingen skal forfærde dig; og mange skulle bønfalde for dit Ansigt.

20 Ale oczy niegodziwych przygasną i nie będzie dla nich ucieczki, a ich nadzieja [będzie jak] wyzionięcie ducha.

Men de ugudeliges Øjne skulle hentæres, og deres Tilflugt skal gaa tabt for dem, og deres Haab aandes ud med Livet.