Hioba 21
1 Wtedy Hiob odpowiedział:
Men Job svarede og sagde:
2 Słuchajcie uważnie moich słów, a to będzie dla mnie wasza pociecha.
hører, ja hører min Tale, og lader dette være den Trøst, I yde!
3 Pozwólcie mi mówić, a potem, gdy powiem, naśmiewajcie się ze mnie.
Fordrager mig, og jeg vil tale, og naar jeg har talt, da kan du spotte!
4 Czy swoją skargę kieruję do człowieka? A jeśli tak, to dlaczego mój duch nie miałby być wzburzony?
Mon min Klage gælder Mennesker? og om saa er, hvorfor skulde ikke min Aand blive utaalmodig?
5 Spójrzcie na mnie, zdumiewajcie się i połóżcie rękę na swoje usta.
Vender eder til mig, og gruer og lægger Haanden paa Munden!
6 Gdy tylko sobie przypomnę, jestem przerażony i strach ogarnia moje ciało.
Thi kommer jeg det i Hu, da forfærdes jeg, og Bævelse betager mit Kød.
7 Czemu niegodziwi żyją, starzeją się, a nawet wzrastają w bogactwie?
Hvorfor blive de ugudelige i Live, blive gamle, ja vældige i Kraft?
8 Ich potomstwo utrwala się przed nimi, a ich rodzina [wzrasta] na ich oczach.
Deres Sæd staar fast for deres Ansigt om dem og deres Afkom for deres Øjne.
9 Ich domy są bezpieczne, bez strachu i nie dotyka ich rózga Boga.
Deres Huse have Fred, uden Frygt, og Guds Ris er ikke over dem.
10 Ich byk zapładnia i nie zawodzi, ich krowa cieli się i nie roni.
Deres Tyr springer og ej forgæves; deres Ko kalver og er ikke ufrugtbar.
11 Wypuszczają swe malutkie [dzieci] jak trzodę, a ich synowie podskakują.
De lade deres Børn løbe som en Faarehjord, og deres Drenge springe.
12 Chwytają za bęben i harfę i weselą się przy dźwięku fletu.
De opløfte deres Røst til Tromme og Harpe og glæde sig ved Fløjtens Lyd.
De slide deres Dage hen i Lykke, og i et Øjeblik synke de ned i de dødes Rige. (Sheol h7585)
14 Dlatego mówią do Boga: Odejdź od nas, bo nie chcemy poznać twoich dróg.
Og dog sagde de til Gud: Vig fra os! thi vi have ikke Lyst til Kundskab om dine Veje.
15 Kim jest Wszechmocny, abyśmy mieli mu służyć? Cóż nam pomoże [to], że będziemy się modlić do niego?
Hvad er den Almægtige, at vi skulde tjene ham? eller hvad Gavn skulde vi have af at bønfalde ham?
16 Oto ich dobra nie są w ich rękach. Rada niegodziwych daleka [jest] ode mnie.
Se, deres Lykke hviler dog ikke i deres egen Haand! De ugudeliges Raad er langt fra mig.
17 Jak często gaśnie pochodnia niegodziwych? [Jak często] przychodzi na nich zguba? [Bóg] im wydziela cierpienie w swoim gniewie.
Hvor tit udslukkes vel de ugudeliges Lampe og kommer deres Ulykke over dem? hvor tit uddeler Gud Smerter til dem i sin Vrede?
18 Są jak słoma na wietrze i jak plewa, którą wicher porywa.
Blive de som Straa for Vejr og som Avner, hvilke Hvirvelvind bortstjæler?
19 Bóg zachowuje jego nieprawość dla jego synów; odpłaca mu, aby to poczuł.
„Gud gemmer hans Uret til hans Børn.‟ Han skulde betale ham selv, at han fornemmer det.
20 Jego oczy ujrzą jego nieszczęście i będzie pił z gniewu Wszechmocnego.
Hans egne Øjne skulle se hans Fordærvelse, og han skulde drikke af den Almægtiges Vrede.
21 Jaką bowiem ma on rozkosz w swoim domu, po swojej [śmierci], gdy liczba jego miesięcy zostanie skrócona?
Thi hvad bekymrer han sig om sit Hus efter sig, naar hans Maaneders Tal er ude?
22 Czy [ktoś] może uczyć Boga wiedzy, wiedząc, że on sam sądzi najwyższych?
Mon nogen vil lære Gud Kundskab, ham, som dømmer de høje?
23 Jeden umiera w pełni swoich sił, bezpieczny ze wszystkich stron i spokojny;
Den ene dør i sin fulde Styrke, ganske rolig og tryg;
24 Jego piersi są pełne mleka, a jego kości zwilża szpik.
hans Kar vare fulde af Mælk, og Marven i hans Ben var vædskefuld.
25 Drugi zaś umiera w goryczy ducha i nigdy nie jadał z uciechą.
Men den anden maa dø med en beskelig bedrøvet Sjæl og har ikke nydt noget godt.
26 Razem będą leżeć w prochu i okryją ich robaki.
De skulle ligge med hinanden i Støvet, og Ormene skulle bedække dem.
27 Oto znam wasze myśli i zamiary, [jakie] przeciwko mnie złośliwie obmyślacie.
Se, jeg kender eders Tanker, ja eders Rænker, med hvilke I gøre Vold imod mig;
28 Mówicie bowiem: Gdzie [jest] dom księcia? A gdzie mieszkanie niegodziwych?
thi I sige: Hvor er Voldsmandens Hus? og hvor er Teltet, hvor de ugudelige boede?
29 Czy nie pytaliście podróżnych? Czy nie chcecie poznać ich znaków;
Have I ikke adspurgt de vejfarende, og erkende I ikke deres Vidnesbyrd,
30 Że niegodziwy jest zachowany na dzień zatracenia? Zostanie przyprowadzony na dzień gniewu.
at den onde skulde spares til Ulykkens Dag, skulde føres frem til Vredens Dag?
31 Któż mu wypomni w oczy jego drogę? A kto mu odpłaci za to, co uczynił?
„Hvo vil forholde ham hans Vej? naar han gør noget, hvo vil betale ham?
32 Zaprowadzą go do grobu i zostanie w grobowcu.
Og han føres hen til Gravene, og ved Gravhøjen lever hans Minde.
33 Słodkie mu będą bryły ziemi z doliny i pociągnie za sobą wszystkich ludzi; a ci, którzy szli przed nim, są niezliczeni.
I Dalens Muld hviler han sødt, og han drager hvert Menneske efter sig, og paa dem foran ham er ikke Tal.‟
34 Czemu więc daremnie mnie pocieszacie, skoro w waszych odpowiedziach pozostaje fałsz?
Hvorledes trøste I mig da med Forfængelighed? og hvad der bliver tilbage af eders Svar, er Troløshed.
