Dzieje 9
1 A Saul, dysząc jeszcze groźbą i [chęcią] mordu wobec uczniów Pana, poszedł do najwyższego kapłana;
Pesii, Sawulo mbwalikwambula ziyoosyo akujaya basikwiiya baMwami,
2 I prosił go o listy do synagog w Damaszku, aby [mógł], jeśliby znalazł tam zwolenników tej drogi, zarówno mężczyzn, jak i kobiety, przyprowadzić ich związanych do Jerozolimy.
wakiinka kubapaizi bapati alimwi kuyokumbila magwalo amuzumizya kuya kuzikombelo zyabajuda zyaku Damasiko, kucitila kuti naswaana bazumini naba mwaalumi naba mwanakazi, akabange akubatola ku Jelusalema.
3 A gdy jadąc, zbliżał się do Damaszku, nagle olśniła go światłość z nieba.
Nakacili kuyabwinka, nakasika afwifwi a Damasiko, mpawompawo kwakaboneka mumuni konse konse uzwa kujulu;
4 Upadł na ziemię i usłyszał głos, który mówił do niego: Saulu, Saulu, dlaczego mnie prześladujesz?
alimwi wakawida aansi alimwi wakangwa ijwi lyakamwambila kuti, “Sawulo, Sawulo, undipenzenzyanazi me?”
5 Wtedy zapytał: Kim jesteś, Panie? A Pan odpowiedział: Ja jestem Jezus, którego ty prześladujesz. Trudno ci wierzgać przeciw ościeniowi.
Sawulo wakasandula, “Nduweni, Mwami?” Mwami wakati, “Ndime Jesu ngolikupenzya;
6 A [Saul], drżąc i bojąc się, powiedział: Panie, co chcesz, abym zrobił? A Pan do niego: Wstań i idź do miasta, a [tam ci] powiedzą, co masz robić.
pesi buka, unjile mucisi, uyowambilwa zyakuchita,”
7 A mężczyźni, którzy byli z nim w drodze, stanęli oniemiali. Słyszeli bowiem głos, lecz nikogo nie widzieli.
Baalumi bakalikweenda a Sawulo bakayowa bakagamba, kumvwa ijwi, Asi kabatabwene muntu.
8 I podniósł się Saul z ziemi, a gdy otworzył oczy, nikogo nie [mógł] widzieć. Wtedy wzięli go za rękę i zaprowadzili do Damaszku.
Sawulo wakabuka kuzwa ansi, alimwi nakajula meso akwe, takwe nchakabona; mpawo bakamujata kuboko bamuzulwida akwinka awe ku Damasiko.
9 Trzy dni [nic] nie widział i nie jadł ani nie pił.
Kwamazuba otatwe takalikubona pe, nekuba kulya naanka kunywa.
10 A w Damaszku był pewien uczeń, imieniem Ananiasz. I powiedział do niego Pan w widzeniu: Ananiaszu! A on odpowiedział: Oto ja, Panie.
Kwakaliko sikwiiya ku Damasiko walikutegwa Ananiyasi. Mwami wakamwambila mucilengano, “Ananiyasi.” Wakavuwa, “Bona, ndilano, Mwami.” Mwami wakati kulinguwe,
11 A Pan [powiedział] do niego: Wstań i idź na ulicę, którą nazywają Prostą, i zapytaj w domu Judy o Saula z Tarsu, oto bowiem się modli.
“Buka, uyinke kunzila iitegwa Sitileti, kung'anda ya Judasi ukabuzye muntu utegwa Sawulo waku Tasasi nkambo ulakomba.
12 I ujrzał w widzeniu człowieka imieniem Ananiasz, wchodzącego i kładącego na nim rękę, aby odzyskał wzrok.
Wabona muchilengano mwalumi utegwa Ananiya ulanjila akubika maanza kuti abone alimwi.”
13 Ananiasz zaś odpowiedział: Panie, słyszałem od wielu, ile złego wyrządził ten człowiek twoim świętym w Jerozolimie.
Asi Ananiyasi wakasandula kuti, “Mwami ndakamvwa biingi loko amuntu oyu, abubi mbwakachitila basalali bako baku Jelusalemu.
14 Tutaj także ma władzę od najwyższych kapłanów uwięzić wszystkich, którzy wzywają twego imienia.
Ulijisi bwami mbwakapegwa kubapayizi bapati bwakwaanga boonse abakomba kuzina lyako.”
15 Lecz Pan powiedział do niego: Idź, bo on jest moim wybranym naczyniem, aby zanieść moje imię do pogan, królów i synów Izraela.
Asi Mwami wakati kulinguwe, “Yinka, nkambo ndamusala kuba chibelesyo changu; akubana ba Izilayeli;
16 Ja bowiem pokażę mu, jak wiele musi wycierpieć dla mego imienia.
Nkabela ndiyomutondezya zyiingi-zyiingi nzyayeelede kuyopengela zina lyangu.
17 Wtedy Ananiasz poszedł, wszedł do domu, położył na nim ręce i powiedział: Saulu, bracie, Pan mnie posłał – Jezus, który ci się ukazał w drodze, którą jechałeś – żebyś odzyskał wzrok i został napełniony Duchem Świętym.
Nkabela Ananiyasi wakiinka, wakunjila munganda. Wamubika maboko wati, “Sawulo mukwesu, Mwami Jesu, wakalibonya kulinduwe munzila njwakazeyo, wandituma kuti ubone alimwi uzule muuya Uusalala.”
18 I natychmiast spadły z jego oczu jakby łuski, i zaraz przejrzał, wstał i został ochrzczony.
Mpawo kwakazwa kumeso akwe aabanga mapapa, wabona; wakabuka akubbizigwa;
19 A gdy zjadł, odzyskał siły. I Saul przebywał przez kilka dni z uczniami, którzy byli w Damaszku.
alimwi akulya wajana nguzu. Ino wakakkala mazuba amwi abasikwiiya bamu Damasiko kwamazuba.
20 I zaraz w synagogach zaczął głosić Chrystusa, że on jest Synem Bożym.
Ndilyo wakakambauka muzikombelo zyaba Juda, kuti Jesu mwana wa-Leza.
21 A wszyscy, którzy go słuchali, ze zdziwieniem pytali: Czy to nie jest ten, który w Jerozolimie tępił tych, którzy wzywali tego imienia, i przybył tu po to, aby ich związać i zaprowadzić do naczelnych kapłanów?
Boonse bakamuswilila bakagamba akwamba kuti, “Tensi nguwe wakajaya mu Jelusalema basikukomba muzina eli? Akokuno wazida kubatola kabangidwe kubapayizi bapati.”
22 A Saul coraz bardziej się wzmacniał i wprawiał w zakłopotanie Żydów, którzy mieszkali w Damaszku, dowodząc, że ten jest Chrystusem.
Asi Sawulo wakali kuya bukomena munguzu, wakabayinda kunguzu akuleta lupyopyongano kuba Juda bakakkede mu Damasiko kusinizya kuti Jesu ngu Kkilisito.
23 A po upływie wielu dni Żydzi postanowili go zabić.
Nakamana mazuba mingingi, ba Juda bakakanza kumujaya.
24 Saul jednak dowiedział się o ich zasadzce. A strzegli bram we dnie i w nocy, aby go zabić.
Pesi Sawulo wakaziba kukanza kwabo. Bakalikulindila milyango sikati amansiku kuti kuti bamujaye.
25 Lecz uczniowie zabrali go w nocy i spuścili w koszu po sznurze przez mur.
Pesi basikwiiya bakwe bakamutola mansiku akumuselusya abulambo muchisuwo.
26 A gdy Saul przybył do Jerozolimy, usiłował przyłączyć się do uczniów, ale wszyscy się go bali, nie wierząc, że jest uczniem.
Lino Sawulo nakasika ku Jelusalema, wakayezya kuswanana abasikwiiya, pesi bakamuyoowa boonse, tebakali kusyoma ngusikwiiya.
27 Lecz Barnaba przyjął go, zaprowadził do apostołów i opowiedział im, jak [on] w drodze ujrzał Pana, który mówił do niego, i jak w Damaszku z odwagą głosił w imieniu Jezusa.
Pesi Bbanabbasi wakamubweza wamutola kubaapositolo, waba lungulwida Sawulo mbakabona Mwami munzila akuti wakambula awe, ambwakali achaamba chakukkambawuka mu Damasiko muzina lya-Jesu.
28 I przebywał z nimi w Jerozolimie.
Elyo wakakuya buzelengana abo, mukati aanze a Jelusalema. Wakambawuka echamba muzina lya Mwami Jesu,
29 Z odwagą też mówił w imieniu Pana Jezusa i rozprawiał z hellenistami, a oni usiłowali go zabić.
alimwi wakambula akukazyania abama Juda; pesi abalabo bakasoleka kumujaya.
30 Bracia jednak dowiedzieli się o tym, wyprawili go do Cezarei i odesłali do Tarsu.
Elyo nebakamvwa obo babunyiina, bakamutola kuli Sizaliya akumutuma ku Tasasi.
31 A tak kościoły w całej Judei, Galilei i Samarii cieszyły się pokojem, budując się i żyjąc w bojaźni Pańskiej, i rozrastały się przez pociechę Ducha Świętego.
Nkabela, ino mbungano yamu Judiya moonse, amu Galilaya, amu Samaliya yakaba aluumuno akuyakwa; akwenda chakuyowa Leza akutobela mumuuya Uusalala, mbungano yakayungizizigwa.
32 I stało się, gdy Piotr odwiedzał wszystkich, że przyszedł też do świętych, którzy mieszkali w Liddzie.
Mukuya kwechiindi, Pita nakayenda kumasena oonse, wakasika alimwi kubasalali baLeza bakakkede mu Lida.
33 Spotkał tam pewnego człowieka imieniem Eneasz, który był sparaliżowany i od ośmiu lat leżał w łóżku.
Oko wakakujana mwalumi utegwa Eniyasi, wakalede aabulo bwakwe kwaminyaka ilimusanu ayitatu, kalebukide mubili.
34 I powiedział mu Piotr: Eneaszu, Jezus Chrystus cię uzdrawia. Wstań i zaściel swoje [łóżko]. I natychmiast wstał.
Pita wakamwambila kuti, “Eniyasi, Jesu Kkilisito wakuponia. Buka uyalule bulo bwako,” ndilyo wakabuka.
35 A wszyscy mieszkańcy Liddy i Saronu widzieli go i nawrócili się do Pana.
Nkabela bakamubona boonse abakkede mu Lida amu Shaloni, bakasandukila ku Mwami.
36 Mieszkała też w Jafie pewna uczennica o imieniu Tabita, co znaczy Dorkas. Jej [życie] wypełnione było dobrymi uczynkami i udzielaniem jałmużny.
Ino mu Jopa kwakaliwo sikwiiya walikutegwa Tabita nkokuti “Dolika.” Oyo mwanakazi wakalizwide milimo mibotu ayaluzyalo ndwakali kuchitila bafwaba.
37 I stało się w tych dniach, że zachorowała i umarła. Obmyto ją i położono w sali na piętrze.
Kumazubayo wakachiswa akufwa; Nebakamusanzya, bakamuka munganda yamujulu.
38 A ponieważ Lidda leży blisko Jafy, gdy uczniowie usłyszeli, że jest tam Piotr, posłali do niego dwóch ludzi, prosząc, aby nie zwlekał z przyjściem do nich.
Lino mbokuli kufwifwi ku Lida kuyaku Jopa, alimwi basikwiiya nobakamvwa kuti Pita wakaliko, bakamutumina baalumi bobile kuyomukombelezya kuti, “utachedwi kusika kulindiswe.”
39 Wtedy Piotr wstał i poszedł z nimi, a gdy przyszedł, wprowadzili go do sali na piętrze. Obstąpiły go wszystkie wdowy, płacząc i pokazując tuniki i płaszcze, które Dorkas im robiła, gdy była z nimi.
Pita wakanyampuka wakinka ambaaabo. Nkasika, bakamutola kunganda yamujulu, boonse bamukabafu bakayima kubbazu lyakwe akulila, akumutondezya zibaki ezyakusuma nzyakali kusuma Dolika nakachili abo.
40 A Piotr wygonił wszystkich, klęknął i modlił się. Potem zwrócił się do zmarłej i powiedział: Tabito, wstań! A ona otworzyła oczy i zobaczywszy Piotra, usiadła.
Pita wakabatandila anze boonse, wakasandukila kumutunta, wakati; “Tabita, buka.” Mpawo wakajula meso akwe, akubona Pita wakakkala.
41 [On] podał jej rękę i podniósł ją, a zawoławszy świętych i wdowy, pokazał ją żywą.
Pita wakamupeda janza akumwimika; nakaayita basalali abamukabafu, wakamubikka kalimuumi kunembo lyabo.
42 I rozniosło się to po całej Jafie, i wielu uwierzyło w Pana.
Ezi zyakamvwigwa moonse mu Jopa, lino bantu bingi loko bakasyoma ku Mwami.
43 Piotr zaś został przez wiele dni w Jafie u niejakiego Szymona, garbarza.
Lino Pita wakakkala mu Jopa mazuba miingi loko kuli Sayimoni musuki wazikumba.
