II Koryntian 5
1 Wiemy bowiem, że jeśli zostanie zniszczony ten namiot naszego ziemskiego mieszkania, to mamy budowlę od Boga, dom nie ręką uczyniony, wieczny w niebiosach. (aiōnios g166)
ⲁ̅ⲦⲈⲚⲤⲰⲞⲨⲚ ⲄⲀⲢ ϪⲈ ⲈϢⲰⲠ ⲀϤϢⲀⲚⲂⲰⲖ ⲈⲂⲞⲖ ⲚϪⲈⲠⲈⲚⲎⲒ ⲚⲦⲈⲠⲈⲚⲘⲀⲚϢⲰⲠⲒ ⲈⲦϨⲒϪⲈⲚ ⲠⲔⲀϨⲒ ⲞⲨⲞⲚⲦⲀⲚ ⲚⲞⲨⲔⲰⲦ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲒⲦⲈⲚ ⲪⲚⲞⲨϮ ⲞⲨⲎⲒ ⲚⲀⲐⲘⲞⲨⲚⲔ ⲚϪⲒϪ ⲚⲈⲚⲈϨ ϦⲈⲚⲚⲒⲪⲎⲞⲨⲒ. (aiōnios g166)
2 Dlatego w tym wzdychamy, pragnąc przyodziać się w nasz dom z nieba;
ⲃ̅ϦⲈⲚ ⲪⲀⲒ ⲄⲀⲢ ⲦⲈⲚϤⲒⲀϨⲞⲘ ⲈⲚϬⲒϢϢⲰⲞⲨ ⲈϮϨⲒⲰⲦⲈⲚ ⲘⲠⲈⲚⲘⲀⲚϢⲰⲠⲒ ⲠⲒⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲦⲪⲈ.
3 Jeśli tylko zostaniemy znalezieni odziani, a nie nadzy.
ⲅ̅ⲒⲈ ⲈϢⲰⲠ ⲀⲚϢⲀⲚⲦⲎⲒϤ ϨⲒⲰⲦⲈⲚ ⲤⲈⲚⲀϪⲈⲘⲈⲚ ⲀⲚ ⲈⲚⲂⲎϢ.
4 Bo my, którzy jesteśmy w tym namiocie, wzdychamy, obciążeni, ponieważ nie pragniemy być rozebrani, ale przyodziani, aby to, co śmiertelne, zostało wchłonięte przez życie.
ⲇ̅ⲔⲈ ⲄⲀⲢ ⲀⲚⲞⲚ ϦⲀ ⲚⲎ ⲈⲦϢⲞⲠ ϦⲈⲚⲠⲀⲒⲘⲀⲚϢⲰⲠⲒ ⲦⲈⲚϤⲒⲀϨⲞⲘ ⲈⲚϨⲞⲢϢ ⲈϪⲈⲚ ⲠⲈⲦⲈⲚⲞⲨⲰϢ ⲀⲚ ⲈⲂⲀϢⲦⲈⲚ ⲘⲘⲞϤ ⲀⲖⲖⲀ ⲈⲞⲨⲀϨⲈⲘ ⲦⲎⲒϤ ϨⲒⲰⲦⲈⲚ ϨⲒⲚⲀ ⲚⲤⲈⲰⲘⲔ ⲘⲠⲈⲦⲈϢⲀϤⲘⲞⲨ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲒⲦⲈⲚ ⲠⲰⲚϦ.
5 A tym, który nas do tego właśnie przygotował, [jest] Bóg, który nam też dał Ducha [jako] zadatek.
ⲉ̅ⲪⲎ ⲆⲈ ⲈⲦⲀϤⲈⲢϨⲰⲂ ⲈⲢⲞⲚ ⲈⲪⲀⲒ ⲪⲚⲞⲨϮ ⲠⲈ ⲪⲎ ⲈⲦⲀϤϮ ⲚⲀⲚ ⲘⲠⲀⲒⲀⲢⲎⲂ ⲚⲦⲈⲠⲒⲠⲚⲈⲨⲘⲀ.
6 Tak więc mamy zawsze ufność, wiedząc, że dopóki mieszkamy w tym ciele, tułamy się z dala od Pana.
ⲋ̅ⲈⲚⲦⲀϪⲢⲎⲞⲨⲦ ⲚϨⲎⲦ ⲚⲤⲎⲞⲨ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲞⲨⲞϨ ⲈⲚⲈⲘⲒ ϪⲈ ⲈⲚϢⲞⲠ ⲦⲀⲒ ϦⲈⲚⲠⲒⲤⲰⲘⲀ ⲦⲈⲚϨⲒⲠϢⲈⲘⲘⲞ ⲤⲀⲂⲞⲖ ⲘⲠϬⲞⲒⲤ.
7 (Przez wiarę bowiem kroczymy, a nie przez widzenie.)
ⲍ̅ⲀⲚⲘⲞϢⲒ ⲄⲀⲢ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲒⲦⲈⲚ ⲞⲨⲚⲀϨϮ ⲚⲈⲈⲂⲞⲖ ⲀⲚ ϨⲒⲦⲈⲚ ⲞⲨⲤⲘⲞⲦ.
8 Mamy jednak ufność i wolelibyśmy raczej wyjść z ciała i zamieszkać u Pana.
ⲏ̅ⲈⲢⲈ ⲠⲈⲚϨⲎⲦ ⲆⲈ ⲦⲀϪⲢⲎⲞⲨⲦ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲦⲈⲚϮ ⲘⲀϮ ⲘⲀⲖⲖⲞⲚ ⲈⲒ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲠⲒⲤⲰⲘⲀ ⲞⲨⲞϨ ⲈϢⲈ ϨⲀ ⲠϬⲞⲒⲤ.
9 Dlatego też zabiegamy o to, żeby się jemu podobać, czy mieszkamy [w ciele], czy [z niego] wychodzimy.
ⲑ̅ⲈⲐⲂⲈⲪⲀⲒ ϪⲈ ⲦⲈⲚⲞⲒ ⲘⲘⲀⲒⲦⲀⲒⲞⲚ ⲒⲦⲈ ⲈⲚϢⲞⲠ ⲦⲀⲒ ϦⲈⲚⲠⲒⲤⲰⲘⲀ ⲒⲦⲈ ⲈⲚⲚⲎⲞⲨ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲠⲒⲤⲰⲘⲀ ⲚⲦⲈⲚϢⲰⲠⲒ ⲈⲚⲢⲀⲚⲀϤ.
10 Wszyscy bowiem musimy stanąć przed trybunałem Chrystusa, aby każdy otrzymał [zapłatę] za to, co [czynił] w ciele, według tego, co czynił, czy dobro, czy zło.
ⲓ̅ϨⲰϮ ⲄⲀⲢ ⲈⲢⲞⲚ ⲦⲎⲢⲈⲚ ⲚⲦⲈⲚⲞⲨⲞⲚϨⲈⲚ ⲈⲂⲞⲖ ⲚⲀϨⲢⲈⲚ ⲠⲒⲂⲎⲘⲀ ⲚⲦⲈⲠⲬⲢⲒⲤⲦⲞⲤ ϨⲒⲚⲀ ⲚⲦⲈⲠⲒⲞⲨⲀⲒ ⲠⲒⲞⲨⲀⲒ ϬⲒ ⲔⲀⲦⲀ ⲚⲒϨⲂⲎ ⲞⲨⲒ ⲈⲦⲀϤⲀⲒⲦⲞⲨ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲒⲦⲈⲚ ⲠⲒⲤⲰⲘⲀ ⲒⲦⲈ ⲠⲈⲐⲚⲀⲚⲈϤ ⲒⲦⲈ ⲠⲈⲦϨⲰⲞⲨ.
11 Wiedząc zatem o tym strachu Pańskim, przekonujemy ludzi; dla Boga zaś [wszystko] w nas jest jawne; mam też nadzieję, że i dla waszych sumień [wszystko] w nas jest jawne.
ⲓ̅ⲁ̅ⲈⲚⲤⲰⲞⲨⲚ ⲚϮϨⲞϮ ⲚⲦⲈⲠϬⲞⲒⲤ ⲦⲈⲚⲐⲰⲦ ⲘⲠϨⲎⲦ ⲚⲚⲒⲢⲰⲘⲒ ⲦⲈⲚⲞⲨⲰⲚϨ ⲆⲈ ⲘⲪⲚⲞⲨϮ ϮⲈⲢϨⲈⲖⲠⲒⲤ ⲆⲈ ϪⲈ ⲀⲒⲞⲨⲞⲚϨⲦ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲚⲈⲦⲈⲚⲔⲈⲤⲨⲚⲎⲆⲈⲤⲒⲤ.
12 Bo nie polecamy wam ponownie samych siebie, ale dajemy wam sposobność do chlubienia się nami, żebyście mieli co [odpowiedzieć] tym, którzy się chlubią tym, co zewnętrzne, a nie sercem.
ⲓ̅ⲃ̅ⲚⲀⲚⲦⲀϨⲞ ⲘⲘⲞⲚ ⲚⲰⲦⲈⲚ ⲀⲚ ⲚⲔⲈⲤⲞⲠ ⲀⲖⲖⲀ ⲀⲚϮⲖⲰⲒϪⲒ ⲚⲰⲦⲈⲚ ⲈϢⲞⲨϢⲞⲨ ⲈϨⲢⲎⲒ ⲈϪⲰⲚ ϨⲒⲚⲀ ⲚⲦⲈⲤϢⲰⲠⲒ ⲚⲰⲦⲈⲚ ⲞⲨⲂⲈ ⲚⲎ ⲈⲦϢⲞⲨϢⲞⲨ ⲘⲘⲰⲞⲨ ϦⲈⲚⲠϨⲞ ⲞⲨⲞϨ ϦⲈⲚⲠϨⲎⲦ ⲀⲚ.
13 Jeśli zaś odchodzimy od zmysłów – dla Boga [odchodzimy], jeżeli jesteśmy przy zdrowych zmysłach – dla was [jesteśmy].
ⲓ̅ⲅ̅ⲒⲦⲈ ⲄⲀⲢ ⲒⲤϪⲈ ⲀⲚⲤⲒϨⲒ ⲚϨⲎⲦ ⲒⲈ ⲀⲚⲤⲒϨⲒ ⲘⲪⲚⲞⲨϮ ⲒⲦⲈ ⲦⲈⲚⲔⲀϮ ⲒⲈ ⲀⲚⲔⲀϮ ⲚⲰⲦⲈⲚ.
14 Miłość Chrystusa bowiem przymusza nas, jako tych, którzy uznaliśmy, że skoro jeden umarł za wszystkich, to wszyscy umarli.
ⲓ̅ⲇ̅ϮⲀⲄⲀⲠⲎ ⲄⲀⲢ ⲚⲦⲈⲠⲬⲢⲒⲤⲦⲞⲤ ⲤⲀⲘⲞⲚⲒ ⲘⲘⲞⲚ ⲈⲀⲚϮϨⲀⲠ ⲈⲪⲀⲒ ϪⲈ ⲀⲞⲨⲀⲒ ⲀϤⲘⲞⲨ ⲈϪⲈⲚ ⲞⲨⲞⲚ ⲚⲒⲂⲈⲚ ϨⲀⲢⲀ ⲞⲨⲞⲚ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲀⲨⲘⲞⲨ.
15 A umarł za wszystkich, aby ci, którzy żyją, już więcej nie żyli dla siebie, lecz dla tego, który za nich umarł i został wskrzeszony.
ⲓ̅ⲉ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀϤⲘⲞⲨ ⲈϪⲈⲚ ⲞⲨⲞⲚ ⲚⲒⲂⲈⲚ ϨⲒⲚⲀ ⲚⲎ ⲈⲦⲞⲚϦ ⲚⲦⲞⲨϢⲦⲈⲘⲰⲚϦ ⲚⲰⲞⲨ ⲘⲘⲀⲨⲀⲦⲞⲨ ⲀⲖⲖⲀ ⲘⲪⲎ ⲈⲦⲀϤⲘⲞⲨ ⲈϨⲢⲎⲒ ⲈϪⲰⲞⲨ ⲞⲨⲞϨ ⲀϤⲦⲰⲚϤ.
16 Dlatego my odtąd nikogo nie znamy według ciała, a chociaż znaliśmy Chrystusa według ciała, to teraz już [więcej] go [takim] nie znamy.
ⲓ̅ⲋ̅ϨⲰⲤⲦⲈ ⲀⲚⲞⲚ ⲒⲤϪⲈⲚ ϮⲚⲞⲨ ⲚⲦⲈⲚⲤⲰⲞⲨⲚ ⲚϨⲖⲒ ⲀⲚ ⲔⲀⲦⲀ ⲤⲀⲢⲜ ⲒⲤϪⲈ ⲆⲈ ⲀⲚⲤⲞⲨⲈⲚ ⲠⲬⲢⲒⲤⲦⲞⲤ ⲔⲀⲦⲀ ⲤⲀⲢⲜ ⲀⲖⲖⲀ ϮⲚⲞⲨ ϪⲈ ⲦⲈⲚⲤⲰⲞⲨⲚ ⲘⲘⲞϤ ⲀⲚ.
17 Tak więc jeśli ktoś [jest] w Chrystusie, nowym [jest] stworzeniem; [to, co] stare, przeminęło, oto wszystko stało się nowe.
ⲓ̅ⲍ̅ϨⲰⲤⲦⲈ ⲪⲎ ⲈⲦϦⲈⲚ ⲠⲬⲢⲒⲤⲦⲞⲤ ⲞⲨⲤⲰⲚⲦ ⲘⲂⲈⲢⲒ ⲠⲈ ⲚⲒⲀⲢⲬⲈⲞⲤ ⲀⲨⲤⲒⲚⲒ ⲒⲤ ϨⲀⲚⲂⲈⲢⲒ ⲀⲨϢⲰⲠⲒ.
18 A wszystko to [jest] z Boga, który nas pojednał ze sobą przez Jezusa Chrystusa i dał nam służbę pojednania.
ⲓ̅ⲏ̅ϨⲰⲂ ⲆⲈ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲈⲂⲞⲖ ⲘⲪⲚⲞⲨϮ ⲚⲈⲪⲀⲒ ⲈⲦⲀϤϨⲞⲦⲠⲈⲚ ⲈⲢⲞϤ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲒⲦⲈⲚ ⲠⲬⲢⲒⲤⲦⲞⲤ ⲞⲨⲞϨ ⲀϤϮ ⲚⲀⲚ ⲘⲠⲒϢⲈⲘϢⲒ ⲚⲦⲈⲠⲒϨⲰⲦⲠ.
19 Bóg bowiem był w Chrystusie, jednając świat z samym sobą, nie poczytując ludziom ich grzechów, i nam powierzył to słowo pojednania.
ⲓ̅ⲑ̅ϪⲈ ⲪⲚⲞⲨϮ ⲚⲀϤϦⲈⲚ ⲠⲬⲢⲒⲤⲦⲞⲤ ⲈϤϨⲰⲦⲠ ⲘⲠⲒⲔⲞⲤⲘⲞⲤ ⲈⲢⲞϤ ⲚϤⲰⲠ ⲈⲢⲰⲞⲨ ⲀⲚ ⲚⲚⲞⲨⲠⲀⲢⲀⲠⲦⲰⲘⲀ ⲞⲨⲞϨ ⲀϤⲬⲰ ⲘⲠⲒⲤⲀϪⲒ ⲚⲦⲈⲠⲒϨⲰⲦⲠ ⲚϦⲢⲎⲒ ⲚϦⲎⲦⲈⲚ.
20 Tak więc w miejsce Chrystusa sprawujemy poselstwo, tak jakby Bóg upominał [was] przez nas. W miejsce Chrystusa prosimy: Pojednajcie się z Bogiem.
ⲕ̅ⲀⲚⲈⲢⲠⲢⲈⲤⲂⲈⲨⲒⲚ ⲞⲨⲚ ⲈϪⲈⲚ ⲠⲬⲢⲒⲤⲦⲞⲤ ϨⲰⲤ ⲈⲢⲈ ⲪⲚⲞⲨϮ ϮⲚⲞⲨⲚⲞⲘϮ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲒⲦⲞⲦⲈⲚ ⲦⲈⲚϮϨⲞ ⲈⲪⲘⲀ ⲘⲠⲬⲢⲒⲤⲦⲞⲤ ϨⲰⲦⲠ ⲈⲪⲚⲞⲨϮ.
21 [On] bowiem tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą.
ⲕ̅ⲁ̅ⲪⲎ ⲈⲦⲈ ⲘⲠⲈϤⲤⲞⲨⲈⲚ ⲚⲞⲂⲒ ⲀϤⲀⲒϤ ⲚⲚⲞⲂⲒ ⲈϨⲢⲎⲒ ⲈϪⲰⲚ ϨⲒⲚⲀ ⲀⲚⲞⲚ ⲚⲦⲈⲚϢⲰⲠⲒ ⲚⲞⲨⲘⲈⲐⲘⲎⲒ ⲚⲦⲈⲪⲚⲞⲨϮ ⲚϨⲢⲎⲒ ⲚϦⲎⲦϤ.
