Psalmów 74
1 Pieśń wyuczająca, podana Asafowi. Przeczżeś nas, o Boże! do końca odrzucił? Przeczże się rozpaliła zapalczywość twoja przeciwko owcom pastwiska twego?
O God, why have thou cast off forever? Why does thine anger smoke against the sheep of thy pasture?
2 Wspomnij na zgromadzenie twoje, któreś sobie zdawna nabył i odkupił, na pręt dziedzictwa twego, na tę górę Syon, na której mieszkasz.
Remember thy congregation, which thou have gotten of old, which thou have redeemed to be the tribe of thine inheritance, and mount Zion, at which thou have dwelt.
3 Pospieszże się na srogie popustoszenie; a jako wszystko poburzył nieprzyjaciel w świątnicy!
Lift up thy feet to the perpetual ruins, all the evil that the enemy has done in the sanctuary.
4 Ryczeli nieprzyjaciele twoi w pośrodku zgromadzenia twego, a na znak tego zostawili wiele chorągwi swoich.
Thine adversaries have roared in the midst of thine assembly. They have set up their ensigns for signs.
5 Za rycerza miano tego, który się z wysoka z siekierą zanosił, rąbiąc drzewo wiązania jego.
They seemed as men who lifted up axes upon a thicket of trees.
6 A teraz już i rzezania jego na porząd siekierami i młotami tłuką.
And now they break down all the carved work of it with hatchet and hammers.
7 Założyli ogień w świątnicy twojej, a obaliwszy na ziemię, splugawili przybytek imienia twego.
They have set thy sanctuary on fire. They have profaned the dwelling-place of thy name to the ground.
8 Mówili w sercu swojem: Zburzmy je pospołu; popalili wszystkie przybytki Boże w ziemi.
They said in their heart, Let us make havoc of them altogether. They have burned up all the meeting-places of God in the land.
9 Znaków naszych nie widzimy: już niemasz proroka, i niemasz między nami, któryby wiedział, póki to ma trwać.
We do not see our signs. There is no more any prophet, nor is there among us he who knows how long.
10 Dokądże, o Boże! przeciwnik będzie urągać? izali nieprzyjaciel będzie bluźnił imię twoje aż na wieki?
How long, O God, shall the adversary reproach? Shall the enemy blaspheme thy name forever?
11 Przeczże zstrzymujesz rękę twoję; a prawicy swej z zanadrza swego cale nie dobędziesz?
Why do thou draw back thy hand, even thy right hand? Remove it from the midst of thy bosom.
12 Wszakeś ty, Boże! zdawna królem moim; ty sprawujesz hojne zbawienie w pośród ziemi.
Yet God is my King of old, working salvation in the midst of the earth.
13 Tyś mocą twoją rozdzielił morze, a potarłeś głowy wielorybów w wodach.
Thou divided the sea by thy strength. Thou break the heads of the sea-monsters in the waters.
14 Tyś skruszył głowę Lewiatana, dałeś go za pokarm ludowi na puszczy.
Thou break the heads of leviathan in pieces. Thou gave him to be food to the people inhabiting the wilderness.
15 Tyś przerwał źródła i potoki; tyś osuszył rzeki bystre.
Thou split fountain and flood. Thou dried up mighty rivers.
16 Twójci jest dzień, twoja też i noc; tyś uczynił światło i słońce.
The day is thine; the night is also thine. Thou have prepared the light and the sun.
17 Tyś założył wszystkie granice ziemi; lato i zimę tyś sprawił.
Thou have set all the borders of the earth. Thou have made summer and winter.
18 Wspomnijże na to, że nieprzyjaciel zelżył Pana, a lud szalony jako urąga imieniowi twemu.
Remember this, that the enemy has reproached, O Jehovah, and that a foolish people has blasphemed thy name.
19 Nie podawajże tej kupie duszy synogarlicy twojej; na stadko ubogich twoich nie zapominaj na wieki.
O deliver not the soul of thy turtle-dove to the wild beast. Forget not the life of thy poor forever.
20 Obejrzyj się na przymierze twoje; albowiem i najciemniejsze kąty ziemi pełne jaskiń drapiestwa.
Have respect to the covenant, for the dark places of the earth are full of the habitations of violence.
21 Niechajże nędznik nie odchodzi z hańbą; ubogi i żebrak niechaj chwali imię twoje.
O let not he who is oppressed return ashamed. Let a poor and needy man praise thy name.
22 Powstańże, o Boże! ujmij się o sprawę twoję; wspomnij na pohańbienie twoje, które się dzieje od szalonych na każdy dzień.
Arise, O God, plead thine own cause. Remember how the foolish man reproaches thee all the day.
23 Nie zapominajże wykrzykania nieprzyjaciół twoich, i huku tych, co przeciwko tobie powstawają, który się ustawicznie sili.
Forget not the voice of thine adversaries. The tumult of those who rise up against thee ascends continually.
