< Psalmów 72 >
1 Salomonowi. Boże! daj królowi sądy twoje, a sprawiedliwość twoję synowi królewskiemu;
in Salomonem
2 Aby sądził lud twój w sprawiedliwości, a ubogich twoich w prawości.
Deus iudicium tuum regi da et iustitiam tuam filio regis iudicare populum tuum in iustitia et pauperes tuos in iudicio
3 Przyniosą góry ludowi pokój, a pagórki sprawiedliwość.
suscipiant montes pacem populo et colles iustitiam
4 Będzie sądził ubogich z ludu, a wybawi synów ubogiego; ale gwałtownika pokruszy.
iudicabit pauperes populi et salvos faciet filios pauperum et humiliabit calumniatorem
5 Będą się bać ciebie, póki słońce i miesiąc trwać będzie, od narodu aż do narodu.
et permanebit cum sole et ante lunam generationes generationum
6 Jako zstępuje deszcz na pokoszoną trawę, a deszcz kroplisty skrapiający ziemię:
descendet sicut pluvia in vellus et sicut stillicidia stillantia super terram
7 Tak sprawiedliwy zakwitnie za dni jego, a będzie obfitość pokoju, dokąd miesiąca staje.
orietur in diebus eius iustitia et abundantia pacis donec auferatur luna
8 Będzie panował od morza aż do morza, i od rzeki aż do kończyn ziemi.
et dominabitur a mari usque ad mare et a flumine usque ad terminos orbis terrarum
9 Przed nim padać będą mieszkający na pustyniach, a nieprzyjaciele jego proch lizać będą.
coram illo procident Aethiopes et inimici eius terram lingent
10 Królowie od morza i z wysep dary mu przyniosą; królowie Sebejscy i Sabejscy upominki oddadzą.
reges Tharsis et insulae munera offerent reges Arabum et Saba dona adducent
11 I będą mu się kłaniać wszyscy królowie; wszystkie narody służyć mu będą.
et adorabunt eum omnes reges omnes gentes servient ei
12 Albowiem wyrwie ubogiego wołającego, i nędznego, który nie ma pomocnika.
quia liberavit pauperem a potente et pauperem cui non erat adiutor
13 Zmiłuje się nad ubogim, i nad niedostatecznym, a duszę nędznych wybawi.
parcet pauperi et inopi et animas pauperum salvas faciet
14 Od zdrady i gwałtu wybawi duszę ich; bo droga jest krew ich przed oczyma jego.
ex usuris et iniquitate redimet animas eorum et honorabile nomen eorum coram illo
15 I będzie żył, a dawać mu będą złoto sabejskie, i ustawicznie się za nim modlić będą, cały dzień błogosławić mu będą.
et vivet et dabitur ei de auro Arabiae et orabunt de ipso semper tota die benedicent ei
16 Gdy się wrzuci garść zboża do ziemi na wierzchu gór, zaszumi jako Liban urodzaj jego, a mieszczanie zakwitną jako zioła polne.
erit firmamentum in terra in summis montium superextolletur super Libanum fructus eius et florebunt de civitate sicut faenum terrae
17 Imię jego będzie na wieki; pokąd słońce trwa, dziedziczyć będzie imię jego, a błogosławiąc sobie w nim wszystkie narody wielbić go będą.
sit nomen eius benedictum in saecula ante solem permanet nomen eius et benedicentur in ipso omnes tribus terrae omnes gentes beatificabunt eum
18 Błogosławiony Pan Bóg, Bóg Izraelski, który sam cuda czyni.
benedictus Dominus Deus Deus Israhel qui facit mirabilia solus
19 I błogosławione imię chwały jego na wieki, a niech będzie napełniona chwałą jego wszystka ziemia. Amen, Amen.
et benedictum nomen maiestatis eius in aeternum et replebitur maiestate eius omnis terra fiat fiat
20 A tuć się kończą modlitwy Dawida, syna Isajego.
defecerunt laudes David filii Iesse