Psalmów 72
1 Salomonowi. Boże! daj królowi sądy twoje, a sprawiedliwość twoję synowi królewskiemu;
Psalmus, in Salomonem.
2 Aby sądził lud twój w sprawiedliwości, a ubogich twoich w prawości.
Deus, judicium tuum regi da, et justitiam tuam filio regis; judicare populum tuum in justitia, et pauperes tuos in judicio.
3 Przyniosą góry ludowi pokój, a pagórki sprawiedliwość.
Suscipiant montes pacem populo, et colles justitiam.
4 Będzie sądził ubogich z ludu, a wybawi synów ubogiego; ale gwałtownika pokruszy.
Judicabit pauperes populi, et salvos faciet filios pauperum, et humiliabit calumniatorem.
5 Będą się bać ciebie, póki słońce i miesiąc trwać będzie, od narodu aż do narodu.
Et permanebit cum sole, et ante lunam, in generatione et generationem.
6 Jako zstępuje deszcz na pokoszoną trawę, a deszcz kroplisty skrapiający ziemię:
Descendet sicut pluvia in vellus, et sicut stillicidia stillantia super terram.
7 Tak sprawiedliwy zakwitnie za dni jego, a będzie obfitość pokoju, dokąd miesiąca staje.
Orietur in diebus ejus justitia, et abundantia pacis, donec auferatur luna.
8 Będzie panował od morza aż do morza, i od rzeki aż do kończyn ziemi.
Et dominabitur a mari usque ad mare, et a flumine usque ad terminos orbis terrarum.
9 Przed nim padać będą mieszkający na pustyniach, a nieprzyjaciele jego proch lizać będą.
Coram illo procident Æthiopes, et inimici ejus terram lingent.
10 Królowie od morza i z wysep dary mu przyniosą; królowie Sebejscy i Sabejscy upominki oddadzą.
Reges Tharsis et insulæ munera offerent; reges Arabum et Saba dona adducent:
11 I będą mu się kłaniać wszyscy królowie; wszystkie narody służyć mu będą.
et adorabunt eum omnes reges terræ; omnes gentes servient ei.
12 Albowiem wyrwie ubogiego wołającego, i nędznego, który nie ma pomocnika.
Quia liberabit pauperem a potente, et pauperem cui non erat adjutor.
13 Zmiłuje się nad ubogim, i nad niedostatecznym, a duszę nędznych wybawi.
Parcet pauperi et inopi, et animas pauperum salvas faciet.
14 Od zdrady i gwałtu wybawi duszę ich; bo droga jest krew ich przed oczyma jego.
Ex usuris et iniquitate redimet animas eorum, et honorabile nomen eorum coram illo.
15 I będzie żył, a dawać mu będą złoto sabejskie, i ustawicznie się za nim modlić będą, cały dzień błogosławić mu będą.
Et vivet, et dabitur ei de auro Arabiæ; et adorabunt de ipso semper, tota die benedicent ei.
16 Gdy się wrzuci garść zboża do ziemi na wierzchu gór, zaszumi jako Liban urodzaj jego, a mieszczanie zakwitną jako zioła polne.
Et erit firmamentum in terra in summis montium; superextolletur super Libanum fructus ejus, et florebunt de civitate sicut fœnum terræ.
17 Imię jego będzie na wieki; pokąd słońce trwa, dziedziczyć będzie imię jego, a błogosławiąc sobie w nim wszystkie narody wielbić go będą.
Sit nomen ejus benedictum in sæcula; ante solem permanet nomen ejus. Et benedicentur in ipso omnes tribus terræ; omnes gentes magnificabunt eum.
18 Błogosławiony Pan Bóg, Bóg Izraelski, który sam cuda czyni.
Benedictus Dominus Deus Israël, qui facit mirabilia solus.
19 I błogosławione imię chwały jego na wieki, a niech będzie napełniona chwałą jego wszystka ziemia. Amen, Amen.
Et benedictum nomen majestatis ejus in æternum, et replebitur majestate ejus omnis terra. Fiat, fiat.
20 A tuć się kończą modlitwy Dawida, syna Isajego.
Defecerunt laudes David, filii Jesse.
