Psalmów 107
1 Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Louvai ao Senhor, porque ele é bom, porque a sua benignidade dura para sempre.
2 Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej,
Digam-no os remidos do Senhor, os que remiu da mão do inimigo,
3 A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.
E os que congregou das terras do oriente e do ocidente, do norte e do sul.
4 Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.
Andaram desgarrados pelo deserto, por caminhos solitários; não acharam cidade para habitarem.
5 Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich.
Famintos e sedentos, a sua alma neles desfalecia.
6 A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;
E clamaram ao Senhor na sua angústia, e os livrou das suas necessidades.
7 I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali.
E os levou por caminho direito, para irem a uma cidade de habitação.
8 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:
Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.
9 Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.
Pois fartou a alma sedenta, e encheu de bondade a alma faminta.
10 Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,
Tal como a que se assenta nas trevas e sombra da morte, presa em aflição e em ferro;
11 Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili;
Porquanto se rebelaram contra as palavras de Deus, e desprezaram o conselho do altíssimo,
12 Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.
Portanto lhes abateu o coração com trabalho; tropeçaram, e não houve quem os ajudasse.
13 A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.
Então clamaram ao Senhor na sua angústia, e os livrou das suas necessidades.
14 Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.
Tirou-os das trevas e sombra da morte; e quebrou as suas prisões.
15 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.
16 Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.
Pois quebrou as portas de bronze; e despedaçou os ferrolhos de ferro.
17 Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.
Os loucos, por causa da sua transgressão, e por causa das suas iniquidades, são aflitos.
18 Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.
A sua alma aborreceu toda a comida, e chegaram até às portas da morte.
19 Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
Então clamaram ao Senhor na sua angústia: e ele os livrou das suas necessidades.
20 Posyła słowo swe, i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu.
Enviou a sua palavra, e os sarou; e os livrou da sua destruição.
21 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;
Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.
22 I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.
E ofereçam os sacrifícios de louvor, e relatem as suas obras com regozijo.
23 Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:
Os que descem ao mar em navios, mercando nas grandes águas,
24 Ci widują sprawy Pańskie, i dziwy jego na głębi.
Esses veem as obras do Senhor, e as suas maravilhas no profundo.
25 Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.
Pois ele manda, e se levanta o vento tempestuoso, que eleva as suas ondas.
26 Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeństwie rozpływa.
Sobem aos céus; descem aos abismos, e a sua alma se derrete em angústias.
27 Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.
Andam e cambaleam como ébrios, e perderam todo o tino.
28 Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
Então clamam ao Senhor na sua angústia; e ele os livra das suas necessidades.
29 Obraca burzę w ciszę, tak, że umilkną nawałności ich.
Faz cessar a tormenta, e calam-se as suas ondas.
30 I weselą się, że ucichło; a tak przywodzi ich do portu pożądanego.
Então se alegram, porque se aquietaram; assim os leva ao seu porto desejado.
31 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.
32 Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą.
Exaltem-no na congregação do povo, e glorifiquem-no na assembléia dos anciãos.
33 Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;
Ele converte os rios em um deserto, e as fontes em terra sedenta:
34 Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają.
A terra frutífera em estéril, pela maldade dos que nela habitam.
35 Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.
Converte o deserto em lagoa, e a terra seca em fontes.
36 I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu;
E faz habitar ali os famintos, para que edifiquem cidade para habitação;
37 Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju.
E semeiam os campos e plantam vinhas, que produzem fruto abundante.
38 Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.
Também os abençoa, de modo que se multiplicam muito; e o seu gado não diminui.
39 Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieństwem, nędzą, i utrapieniem;
Depois se diminuem e se abatem, pela opressão, aflição e tristeza.
40 Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.
Derrama o desprezo sobre os príncipes, e os faz andar desgarrados pelo deserto, onde não há caminho.
41 Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę.
Porém livra ao necessitado da opressão em um lugar alto, e multiplica as famílias como rebanhos.
42 To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.
Os retos o verão, e se alegrarão, e toda a iniquidade tapará a boca.
43 Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie?
Quem é sábio observará estas coisas, e eles compreenderão as benignidades do Senhor.
