Psalmów 107
1 Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Alleluja. Confitemini Domino, quoniam bonus, quoniam in sæculum misericordia ejus.
2 Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej,
Dicant qui redempti sunt a Domino, quos redemit de manu inimici, et de regionibus congregavit eos,
3 A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.
a solis ortu, et occasu, ab aquilone, et mari.
4 Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.
Erraverunt in solitudine, in inaquoso; viam civitatis habitaculi non invenerunt.
5 Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich.
Esurientes et sitientes, anima eorum in ipsis defecit.
6 A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur, et de necessitatibus eorum eripuit eos;
7 I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali.
et deduxit eos in viam rectam, ut irent in civitatem habitationis.
8 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:
Confiteantur Domino misericordiæ ejus, et mirabilia ejus filiis hominum.
9 Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.
Quia satiavit animam inanem, et animam esurientem satiavit bonis.
10 Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,
Sedentes in tenebris et umbra mortis; vinctos in mendicitate et ferro.
11 Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili;
Quia exacerbaverunt eloquia Dei, et consilium Altissimi irritaverunt.
12 Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.
Et humiliatum est in laboribus cor eorum; infirmati sunt, nec fuit qui adjuvaret.
13 A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur; et de necessitatibus eorum liberavit eos.
14 Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.
Et eduxit eos de tenebris et umbra mortis, et vincula eorum dirupit.
15 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
Confiteantur Domino misericordiæ ejus, et mirabilia ejus filiis hominum.
16 Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.
Quia contrivit portas æreas, et vectes ferreos confregit.
17 Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.
Suscepit eos de via iniquitatis eorum; propter injustitias enim suas humiliati sunt.
18 Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.
Omnem escam abominata est anima eorum, et appropinquaverunt usque ad portas mortis.
19 Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur, et de necessitatibus eorum liberavit eos.
20 Posyła słowo swe, i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu.
Misit verbum suum, et sanavit eos, et eripuit eos de interitionibus eorum.
21 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;
Confiteantur Domino misericordiæ ejus, et mirabilia ejus filiis hominum.
22 I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.
Et sacrificent sacrificium laudis, et annuntient opera ejus in exsultatione.
23 Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:
Qui descendunt mare in navibus, facientes operationem in aquis multis:
24 Ci widują sprawy Pańskie, i dziwy jego na głębi.
ipsi viderunt opera Domini, et mirabilia ejus in profundo.
25 Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.
Dixit, et stetit spiritus procellæ, et exaltati sunt fluctus ejus.
26 Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeństwie rozpływa.
Ascendunt usque ad cælos, et descendunt usque ad abyssos; anima eorum in malis tabescebat.
27 Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.
Turbati sunt, et moti sunt sicut ebrius, et omnis sapientia eorum devorata est.
28 Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur; et de necessitatibus eorum eduxit eos.
29 Obraca burzę w ciszę, tak, że umilkną nawałności ich.
Et statuit procellam ejus in auram, et siluerunt fluctus ejus.
30 I weselą się, że ucichło; a tak przywodzi ich do portu pożądanego.
Et lætati sunt quia siluerunt; et deduxit eos in portum voluntatis eorum.
31 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
Confiteantur Domino misericordiæ ejus, et mirabilia ejus filiis hominum.
32 Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą.
Et exaltent eum in ecclesia plebis, et in cathedra seniorum laudent eum.
33 Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;
Posuit flumina in desertum, et exitus aquarum in sitim;
34 Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają.
terram fructiferam in salsuginem, a malitia inhabitantium in ea.
35 Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.
Posuit desertum in stagna aquarum, et terram sine aqua in exitus aquarum.
36 I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu;
Et collocavit illic esurientes, et constituerunt civitatem habitationis:
37 Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju.
et seminaverunt agros et plantaverunt vineas, et fecerunt fructum nativitatis.
38 Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.
Et benedixit eis, et multiplicati sunt nimis; et jumenta eorum non minoravit.
39 Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieństwem, nędzą, i utrapieniem;
Et pauci facti sunt et vexati sunt, a tribulatione malorum et dolore.
40 Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.
Effusa est contemptio super principes: et errare fecit eos in invio, et non in via.
41 Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę.
Et adjuvit pauperem de inopia, et posuit sicut oves familias.
42 To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.
Videbunt recti, et lætabuntur; et omnis iniquitas oppilabit os suum.
43 Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie?
Quis sapiens, et custodiet hæc, et intelliget misericordias Domini?
