Psalmów 104
1 Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.
Psaume de David. O mon âme, bénis le Seigneur; Seigneur, ô mon Dieu, tu es très grand, tu es revêtu de gloire et de beauté.
2 Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.
Tu es enveloppé de lumière comme d'un manteau; tu as tendu le ciel comme un tabernacle.
3 Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych;
Il a fait des eaux le toit de ses plus hautes demeures; il a posé les nuées pour être son char; il marche sur les ailes des vents.
4 Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.
Des esprits il fait ses anges, et ses serviteurs sont un feu ardent.
5 Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.
Il fonde la terre sur son axe; elle ne déviera pas dans les siècles des siècles.
6 Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.
L'abîme, comme un vêtement, est son manteau, et les eaux s'arrêteront au- dessus des montagnes.
7 Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.
Elles s'enfuiront, Seigneur, à tes reproches; elles auront peur, à la voix de ton tonnerre.
8 Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.
Les montagnes sont montées et les plaines sont descendues au lieu que tu leur avais marqué.
9 Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.
Tu as posé des limites que les eaux ne passeront pas; elles ne reviendront plus couvrir la terre.
10 Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,
Le Seigneur a fait jaillir des sources dans les vallées; les eaux couleront entre les montagnes.
11 A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje.
Elles abreuveront toutes les bêtes fauves des champs; les onagres les chercheront pour apaiser leur soif.
12 Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.
Au-dessus d'elles, les oiseaux du ciel feront leur nid; ils feront entendre leur chant du milieu des rochers.
13 Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia.
Des lieux supérieurs, Dieu arrose les monts; la terre se rassasiera, Seigneur, du fruit de tes œuvres.
14 Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:
Tu fais pousser l'herbe pour le bétail, et le fourrage pour le service des hommes, afin qu'ils en fassent sortir le blé de la terre.
15 I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki.
Et le vin réjouit le cœur de l'homme; l'huile égaie son visage; le pain fortifie son cœur.
16 Nasycone bywają i drzewa Pańskie, i cedry Libanu, których nasadził;
Les arbres des champs seront nourris de ces pluies, ainsi que les cèdres du Liban, qu'il a plantés.
17 Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.
C'est là que les passereaux feront leur nid, et la famille du héron, qui les surpasse de la tête.
18 Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.
Les hauteurs des monts seront la demeure des cerfs, et les rochers l'asile du hérisson.
19 Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słońce zna zachód swój.
Dieu a créé la lune pour marquer le temps; le soleil sait où il doit se coucher.
20 Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
Tu as fait les ténèbres, et la nuit est venue; c'est l'heure où toutes les bêtes fauves traversent la forêt.
21 Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.
Les lionceaux rugissent après leur proie, et cherchent les aliments que Dieu leur a donnés.
22 Lecz gdy słońce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.
Mais le soleil se lève; et ils se réunissent, et ils vont dormir dans leur antre.
23 Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora.
Et l'homme s'en va à son travail, et il travaille jusqu'au soir.
24 O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.
Que tes œuvres sont grandes, Seigneur; tu as fait toutes choses avec sagesse; la terre est pleine de tes créatures.
25 W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie.
La mer est profonde et spacieuse; des reptiles sans nombre y nagent, les petits avec les grands.
26 Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.
Des navires la sillonnent; et le dragon formé par vous, vient s'y jouer.
27 Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.
Tous espèrent en toi, pour que tu leur donne la nourriture au temps opportun.
28 Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.
Tu la leur donne, et ils la recueillent; tu ouvre la main, et ils sont tous remplis des dons de ta bonté.
29 Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają.
Détournes-tu le visage, ils sont troublés; si tu leur ôtes le souffle, ils défailliront et retourneront à leur poussière.
30 Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.
Et si tu envoies ton Esprit, ils seront créés, et tu renouvelleras la face de la terre.
31 Niechajże będzie chwała Pańska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich.
Que la gloire du Seigneur soit éternelle; le Seigneur se complaira dans ses œuvres.
32 On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.
Il regarde la terre, et la fait trembler; il touche les monts, et ils fument.
33 Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.
Je chanterai le Seigneur toute ma vie; je chanterai mes psaumes à Dieu, tant que j'existerai.
34 O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.
Puisse ma voix lui être douce, et moi je me réjouirai dans le Seigneur.
35 Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja.
Puissent les pécheurs et les méchants défaillir sur la terre, et qu'ils ne soient plus! mon âme, bénis le Seigneur!
