< Psalmów 102 >
1 Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję. Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.
곤고한 자가 마음이 상하여 그 근심을 여호와 앞에 토하는 기도 여호와여 내 기도를 들으시고 나의 부르짖음을 주께 상달케 하소서
2 Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzień ucisku mego nakłoń ku mnie ucha twego; w dzień którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.
나의 괴로운 날에 주의 얼굴을 내게 숨기지 마소서 주의 귀를 기울이사 내가 부르짖는 날에 속히 내게 응답하소서
3 Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.
대저 내 날이 연기 같이 소멸하며 내 뼈가 냉과리 같이 탔나이다
4 Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego.
내가 음식 먹기도 잊었음으로 내 마음이 풀 같이 쇠잔하였사오며
5 Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.
나의 탄식 소리를 인하여 나의 살이 뼈에 붙었나이다
6 Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach.
나는 광야의 당아새 같고 황폐한 곳의 부엉이 같이 되었사오며
7 Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.
내가 밤을 새우니 지붕 위에 외로운 참새 같으니이다
8 Przez cały dzień urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.
내 원수들이 종일 나를 훼방하며 나를 대하여 미칠듯이 날치는 자들이 나를 가리켜 맹세하나이다
9 Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,
나는 재를 양식 같이 먹으며 나의 마심에는 눈물을 섞었사오니
10 Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.
이는 주의 분과 노를 인함이라 주께서 나를 드셨다가 던지셨나이다
11 Dni moje są jako cień nachylony, a jam jako trawa uwiądł;
내 날이 기울어지는 그림자 같고 내가 풀의 쇠잔함 같으니이다
12 Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu.
여호와여 주는 영원히 계시고 주의 기념 명칭은 대대에 이르리이다
13 Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony.
주께서 일어나사 시온을 긍휼히 여기시리니 지금은 그를 긍휼히 여기실 때라 정한 기한이 옴이니이다
14 Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się;
주의 종들이 시온의 돌들을 즐거워하며 그 티끌도 연휼히 여기나이다
15 Aby się bali poganie imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej;
이에 열방이 여호와의 이름을 경외하며 세계 열왕이 주의 영광을 경외하리니
16 Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej;
대저 여호와께서 시온을 건설하시고 그 영광 중에 나타나셨음이라
17 Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich.
여호와께서 빈궁한 자의 기도를 돌아보시며 저희 기도를 멸시치 아니하셨도다
18 To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana,
이 일이 장래 세대를 위하여 기록되리니 창조함을 받을 백성이 여호와를 찬송하리로다
19 Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;
여호와께서 그 높은 성소에서 하감하시며 하늘에서 땅을 감찰하셨으니
20 Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych;
이는 갇힌 자의 탄식을 들으시며 죽이기로 정한 자를 해방하사
21 Aby opowiadali na Syonie imię Pańskie, a chwałę jego w Jeruzalemie,
여호와의 이름을 시온에서, 그 영예를 예루살렘에서 선포케 하려 하심이라
22 Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu.
때에 민족들과 나라들이 모여 여호와를 섬기리로다
23 Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;
저가 내 힘을 중도에 쇠약케 하시며 내 날을 단촉케 하셨도다
24 Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.
나의 말이 나의 하나님이여 나의 중년에 나를 데려가지 마옵소서 주의 연대는 대대에 무궁하니이다
25 I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.
주께서 옛적에 땅의 기초룰 두셨사오며 하늘도 주의 손으로 지으신 바니이다
26 One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą.
천지는 없어지려니와 주는 영존하시겠고 그것들은 다 옷 같이 낡으리니 의복 같이 바꾸시면 바뀌려니와
27 Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną.
주는 여상하시고 주의 년대는 무궁하리이다
28 Synowie sług twoich, u ciebie mieszkać będą, a nasienie ich zmocni się przed tobą.
주의 종들의 자손이 항상 있고 그 후손이 주의 앞에 굳게 서리이다 하였도다