Przysłów 7
1 Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.
Filho meu, guarda minhas palavras; e deposita em ti meus mandamentos.
2 Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.
Guarda meus mandamentos, e vive; e minha lei, como as pupilas de teus olhos.
3 Uwiąż je na palcach twoich, napisz je na tablicy serca twego.
Ata-os aos teus dedos; escreve-os na tábua do teu coração.
4 Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,
Dize à sabedoria: Tu és minha irmã; E à prudência chama de parente.
5 Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.
Para que te guardem da mulher alheia, da estranha, [que] lisonjeia com suas palavras.
6 Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;
Porque da janela de minha casa, pelas minhas grades eu olhei;
7 I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego,
E vi entre os simples, prestei atenção entre os jovens, um rapaz que tinha falta de juízo;
8 Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.
Que estava passando pela rua junto a sua esquina, e seguia o caminho da casa dela;
9 Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.
No crepúsculo, ao entardecer do dia, no escurecer da noite e nas trevas.
10 A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,
E eis que uma mulher lhe [saiu] ao encontro, com roupas de prostituta, e astuta de coração.
11 Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;
Esta era barulhenta e insubordinada; os pés dela não paravam em sua casa.
12 Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;
De tempos em tempos ela fica fora [de casa], nas ruas, espreitando em todos os cantos.
13 I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:
Então ela o pegou, e o beijou; e com atrevimento em seu rosto, disse-lhe:
14 Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.
Sacrifícios pacíficos tenho comigo; hoje paguei meus votos.
15 Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.
Por isso saí para te encontrar; para buscar apressadamente a tua face, e te achei.
16 Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.
Já preparei minha cama com cobertas; com tecidos de linho fino do Egito.
17 Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.
Já perfumei meu leito com mirra, aloés e canela.
18 Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.
Vem [comigo]; iremos nos embebedar de paixões até a manhã, e nos alegraremos de amores.
19 Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.
Porque [meu] marido não está em casa; ele viajou para longe.
20 Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.
Ele tomou uma bolsa de dinheiro em sua mão; [e só] volta para casa no dia determinado.
21 I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.
Ela o convenceu com suas muitas palavras sedutoras; com a lisonja de seus lábios ela o persuadiu.
22 Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.
Ele foi logo após ela, como o boi vai ao matadouro; e como o louco ao castigo das prisões.
23 I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.
Até que uma flecha atravesse seu fígado; como a ave que se apressa para a armadilha, e não sabe que está [armada] contra sua vida.
24 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.
Agora pois, filhos, escutai-me; e prestai atenção às palavras de minha boca.
25 Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.
Que teu coração não se desvie para os caminhos dela, e não andes perdido pelas veredas dela.
26 Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.
Porque ela derrubou muitos feridos; e são muitíssimos os que por ela foram mortos.
