Przysłów 6
1 Synu mój! jeźlibyś ręczył za przyjaciela twego, a dałbyś obcemu rękę twoję:
Hijo, si salieres por fiador por tu amigo, si tocaste tu mano al extraño,
2 Usidliłeś się słowy ust twoich, pojmanyś mowami ust twoich.
Enlazado eres con las palabras de tu boca; y preso con las razones de tu boca.
3 Przetoż uczyń tak, synu mój! a wyzwól się, gdyżeś wpadł w rękę przyjaciela twego; idźże, upokórz się, a nalegaj na przyjaciela twego.
Haz esto ahora, hijo mío, y líbrate; porque has caído en la mano de tu prójimo: Vé, humíllate, y esfuerza tu prójimo.
4 Nie dawaj snu oczom twoim, ani drzemania powiekom twoim.
No des sueño a tus ojos, ni a tus párpados adormecimiento.
5 Wyrwij się jako łani z rąk myśliwca i jako ptak z ręki ptasznika.
Escápate como el corzo de la mano del cazador; y como el ave de la mano del parancero.
6 Idź do mrówki, leniwcze! obacz drogi jej, a nabądź mądrości;
Vé a la hormiga, o! perezoso, mira sus caminos, y sé sabio:
7 Która, choć nie ma wodza, ani przełożonego, ani pana,
La cual no tiene capitán, ni gobernador, ni señor,
8 Przecież w lecie gotuje pokarm swój, a zgromadza w żniwa żywność swoję.
Y con todo eso apareja en el verano su comida: en el tiempo de la siega allega su mantenimiento.
9 Leniwcze! dokądże leżeć będziesz? kiedyż wstaniesz ze snu swego?
Perezoso; ¿hasta cuándo has de dormir? ¿Cuándo te levantarás de tu sueño?
10 Trochę się prześpisz, trochę podrzemiesz, trochę złożysz ręce, abyś odpoczywał.
Tomando un poco de sueño, cabeceando otro poco, poniendo mano sobre mano otro poco para volver a dormir:
11 A wtem ubóstwo twoje przyjdzie jako podróżny, a niedostatek twój, jako mąż zbrojny.
Vendrá como caminante tu necesidad, y tu pobreza como hombre de escudo.
12 Człowiek niepobożny, mąż złośliwy chodzi w przewrotności ust;
El hombre perverso es varón inicuo: camina en perversidad de boca,
13 Mruga oczyma swemi, mówi nogami swemi, ukazuje palcami swemi;
Guiña con sus ojos, habla con sus pies: enseña con sus dedos;
14 Przewrotności są w sercu jego, myśli złe na każdy czas, a zwady rozsiewa.
Perversidades están en su corazón: en todo tiempo anda pensando mal: enciende rencillas;
15 Przetoż prędko przyjdzie upadek jego; nagle skruszony będzie bez uleczenia.
Por tanto su calamidad vendrá de repente: súbitamente será quebrantado, y no habrá quien le sane.
16 Sześć jest rzeczy, których nienawidzi Pan, a siódma jest obrzydliwością duszy jego;
Seis cosas aborrece Jehová, y aun siete abomina su alma:
17 Oczów wyniosłych, języka kłamliwego, i rąk wylewających krew niewinną;
Los ojos altivos, la lengua mentirosa, las manos derramadoras de la sangre inocente,
18 Serca, które knuje myśli złe; nóg, które się kwapią bieżeć ku złemu;
El corazón que piensa pensamientos inicuos, los pies presurosos para correr al mal,
19 Świadka fałszywego, który mówi kłamstwo, i tego, który sieje rosterki między braćmi.
El testigo mentiroso que habla mentiras; y el que enciende rencillas entre los hermanos.
20 Strzeżże, synu mój! przykazania ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.
Guarda, hijo mío, el mandamiento de tu padre; y no dejes la ley de tu madre:
21 Wiążże je zawżdy u serca twego, a wieszaj je u szyi twojej.
Atala siempre en tu corazón: enlázala a tu cuello.
22 Gdziekolwiek pójdziesz, poprowadzi cię; gdy, zaśniesz strzedz cię będzie, a gdy się ocucisz, rozmawiać z tobą będzie,
Cuando anduvieres, te guie: cuando durmieres, te guarde: cuando despertares, hable contigo:
23 (Bo przykazanie jest pochodnią, nauka światłością, a drogą żywota są karności ćwiczenia.)
Porque el mandamiento candela es, y la ley luz; y camino de vida las reprensiones de la enseñanza;
24 Aby cię strzegły od niewiasty złej, i od łagodnego języka niewiasty obcej.
Para que te guarden de la mala mujer; de la blandura de la lengua de la extraña.
25 Nie pożądaj piękności jej w sercu twojem, a niech cię nie łowi powiekami swemi.
No codicies su hermosura en tu corazón: ni te prenda con sus ojos.
26 Albowiem dla niewiasty wszetecznej zubożeje człowiek aż do kęsa chleba; owszem żona cudzołożna drogą duszę łowi.
Porque a causa de la mujer ramera viene el hombre a un bocado de pan; y la mujer caza la preciosa alma del varón.
27 Izaż może kto brać ogień do zanadrzy swoich, aby szaty jego nie zgorzały?
¿Tomará el hombre fuego en su seno, y que sus vestidos no se quemen?
28 Izaż może kto chodzić po rozpalonym węglu, aby się nogi jego nie poparzyły?
¿Andará el hombre sobre las brasas, y que sus pies no se abrasen?
29 Tak kto wchodzi do żony bliźniego swego, nie będzie bez winy, ktokolwiek się jej dotknie.
Así el que entrare a la mujer de su prójimo: no será sin culpa todo hombre que la tocare.
30 Nie kładą hańby na złodzieja, jeżliż co ukradnie, chcąc nasycić duszę swoję, będąc głodnym;
No tienen en poco al ladrón, cuando hurtare para henchir su alma, teniendo hambre:
31 Ale gdy go zastaną, nagradza siedmiorako, albo wszystkę majętność domu swego daje.
Mas tomado, paga las setenas: o da toda la sustancia de su casa.
32 Lecz cudzołożący z niewiastą głupi jest, a kto chce zatracić duszę swoję, ten to czyni.
Mas el que comete adulterio con la mujer, es falto de entendimiento: corrompe su alma el que tal hace.
33 Karanie i zelżywość odniesie, a hańba jego nie będzie zgładzona.
Plaga y vergüenza hallará; y su afrenta nunca será raída.
34 Bo zawisna miłość jest zapalczywością męża, a nie sfolguje w dzień pomsty.
Porque el zelo sañudo del varón no perdonará en el día de la venganza.
35 Nie będzie miał względu na żaden okup, ani przyjmie, chociażby mu najwięcej darów dawano.
No tendrá respeto a ninguna redención: ni querrá perdonar aunque le multipliques el cohecho.
