< Przysłów 21 >
1 Serce królewskie jest w ręce Pańskiej jako potoki wód; kędy chce, nakłoni je.
[Como] ribeiros de águas é o coração do rei na mão do SENHOR, ele o conduz para onde quer.
2 Wszelka droga człowieka prosta jest przed oczyma jego; ale Pan, jest który serca waży.
Todo caminho do homem é correto aos seus [próprios] olhos; mas o SENHOR pesa os corações.
3 Czynić sprawiedliwość i sąd, bardziej się Panu podoba, niżeli ofiara.
Praticar justiça e juízo é mais aceitável ao SENHOR do que sacrifício.
4 Wyniosłość oczu i nadętość serca, i oranie niepobożnych są grzechem.
Olhos orgulhosos e coração arrogante: a lavoura dos perversos é pecado.
5 Myśli pracowitego pewne dostatki przynoszą; ale każdego skwapliwego przynoszą pewną nędzę.
Os planos de quem trabalha com empenho somente [levam] à abundância; mas [os de] todo apressado somente à pobreza.
6 Zebrane skarby językiem kłamliwym są marnością pomijającą tych, którzy szukają śmierci.
Trabalhar [para obter] tesouros com língua mentirosa é algo inútil [e] fácil de se perder; os que [assim fazem] buscam a morte.
7 Drapiestwo niezbożnych potrwoży ich; bo nie chcieli czynić to, co było sprawiedliwego.
A violência [praticada] pelos perversos os destruirá, porque se negam a fazer o que é justo.
8 Mąż, którego droga przewrotna, obcym jest; ale sprawa czystego jest prosta.
O caminho do homem transgressor [é] problemático; porém a obra do puro é correta.
9 Lepiej jest mieszkać w kącie pod dachem, niżeli z żoną swarliwą w domu przestronnym.
É melhor morar num canto do terraço do que numa casa espaçosa com uma mulher briguenta.
10 Dusza niezbożnego pragnie złego, a przyjaciel jego nie bywa wdzięczny w oczach jego.
A alma do perverso deseja o mal; seu próximo não lhe agrada em seus olhos.
11 Gdy karzą naśmiewcę, prostak mędrszym bywa; a gdy roztropnie postępują z mądrym, przyjmuje naukę.
Castigando ao zombador, o ingênuo se torna sábio; e ensinando ao sábio, ele ganha conhecimento.
12 Bóg daje przestrogę sprawiedliwemu na domie niezbożnika, który podwraca niezbożnych dla złości ich.
O justo considera prudentemente a casa do perverso; ele transtorna os perversos para a ruína.
13 Kto zatula ucho swe na wołanie ubogiego, i on sam będzie wołał, a nie będzie wysłuchany.
Quem tapa seu ouvido ao clamor do pobre, ele também clamará, mas não será ouvido.
14 Dar potajemnie dany uśmierza zapalczywość, i upominek w zanadrza włożony gniew wielki uspokaja.
O presente em segredo extingue a ira; e a dádiva no colo [acalma] o forte furor.
15 Radość się mnoży sprawiedliwemu, gdy się sąd odprawuje; ale strach tym, którzy czynią nieprawość.
Alegria para o justo é fazer justiça; mas [isso é] pavor para os que praticam maldade.
16 Człowiek błądzący z drogi mądrości w zebraniu umarłych odpoczywać będzie.
O homem que se afasta do caminho do entendimento repousará no ajuntamento dos mortos.
17 Mąż, który dobrą myśl miłuje, staje się ubogim; a kto miłuje wino i olejki, nie zbogaci się.
Quem ama o prazer sofrerá necessidade; aquele que ama o vinho e o azeite nunca enriquecerá.
18 Niezbożnik będzie okupem za sprawiedliwego, a za uprzejmych przewrotnik.
O resgate [em troca] do justo é o perverso; e no lugar do reto [fica] o transgressor.
19 Lepiej mieszkać w ziemi pustej, niż z żoną swarliwą i gniewliwą.
É melhor morar em terra deserta do que com uma mulher briguenta e que se irrita facilmente.
20 Skarb pożądany i olej są w przybytku mądrego; ale głupi człowiek pożera go.
[Há] tesouro desejável e azeite na casa do sábio; mas o homem tolo é devorador.
21 Kto naśladuje sprawiedliwości i miłosierdzia, znajduje żywot, sprawiedliwość i sławę.
Quem segue a justiça e a bondade achará vida, justiça e honra.
22 Mądry ubiega miasto mocarzy, a burzy potęgę ufności ich.
O sábio passa por cima da cidade dos fortes e derruba a fortaleza em que confiam.
23 Kto strzeże ust swoich i języka swego, strzeże od ucisków duszy swojej.
Quem guarda sua boca e sua língua guarda sua alma de angústias.
24 Hardego i pysznego imię jest naśmiewca, który wszysko poniewoli i z pychą czyni.
“Zombador” é o nome do arrogante e orgulhoso; ele trata [os outros] com uma arrogância irritante.
25 Leniwego żądość zabija; bo ręce jego robić nie chcą.
O desejo do preguiçoso o matará, porque suas mãos se recusam a trabalhar;
26 Każdego dnia pała pożądliwością; ale sprawiedliwy udziela, a nie szczędzi.
Ele fica desejando suas cobiças o dia todo; mas o justo dá, e não deixa de dar.
27 Ofiara niepobożnych jest obrzydliwością, a dopieroż gdyby ją w grzechu ofiarował.
O sacrifício dos perversos é abominável; quanto mais quando a oferta é feita com má intenção.
28 Świadek fałszywy zaginie; ale mąż dobry to, co słyszy, statecznie mówić będzie.
A testemunha mentirosa perecerá; porém o homem que ouve [a verdade] falará com sucesso.
29 Mąż niezbożny zatwardza twarz swoję; ale uprzejmy sam sprawuje drogę swoję.
O homem perverso endurece seu rosto, mas o correto confirma o seu caminho.
30 Niemasz mądrości, ani rozumu, ani rady przeciwko Panu.
Não há sabedoria, nem entendimento, nem conselho contra o SENHOR.
31 Konia gotują na dzień bitwy; ale od Pana jest wybawienie.
O cavalo é preparado para o dia da batalha, mas a vitória [vem] do SENHOR.