Przysłów 21
1 Serce królewskie jest w ręce Pańskiej jako potoki wód; kędy chce, nakłoni je.
Como ribeiros d'aguas, assim é o coração do rei na mão do Senhor; a tudo quanto quer o inclina.
2 Wszelka droga człowieka prosta jest przed oczyma jego; ale Pan, jest który serca waży.
Todo o caminho do homem é recto aos seus olhos, mas o Senhor pondera os corações.
3 Czynić sprawiedliwość i sąd, bardziej się Panu podoba, niżeli ofiara.
Fazer justiça e juizo é mais acceito ao Senhor do que lhe offerecer sacrificio.
4 Wyniosłość oczu i nadętość serca, i oranie niepobożnych są grzechem.
Altivez dos olhos, e inchação de coração, e a lavoura dos impios é peccado.
5 Myśli pracowitego pewne dostatki przynoszą; ale każdego skwapliwego przynoszą pewną nędzę.
Os pensamentos do diligente tendem só á abundancia, porém os de todo o apressado tão sómente á pobreza.
6 Zebrane skarby językiem kłamliwym są marnością pomijającą tych, którzy szukają śmierci.
Trabalhar por ajuntar thesouro com lingua falsa é uma vaidade impellida d'aquelles que buscam a morte.
7 Drapiestwo niezbożnych potrwoży ich; bo nie chcieli czynić to, co było sprawiedliwego.
As rapinas dos impios os virão a destruir, porquanto recusam fazer a justiça.
8 Mąż, którego droga przewrotna, obcym jest; ale sprawa czystego jest prosta.
O caminho do homem é todo perverso e estranho, porém a obra do puro é recta.
9 Lepiej jest mieszkać w kącie pod dachem, niżeli z żoną swarliwą w domu przestronnym.
Melhor é morar n'um canto do terraço, do que com a mulher contenciosa, e isso em casa em que mais companhia haja.
10 Dusza niezbożnego pragnie złego, a przyjaciel jego nie bywa wdzięczny w oczach jego.
A alma do impio deseja o mal: o seu proximo lhe não agrada aos seus olhos.
11 Gdy karzą naśmiewcę, prostak mędrszym bywa; a gdy roztropnie postępują z mądrym, przyjmuje naukę.
Castigado o escarnecedor, o simples se torna sabio; e, ensinado o sabio, recebe o conhecimento.
12 Bóg daje przestrogę sprawiedliwemu na domie niezbożnika, który podwraca niezbożnych dla złości ich.
Prudentemente considera o justo a casa do impio, quando Deus transtorna os impios para o mal.
13 Kto zatula ucho swe na wołanie ubogiego, i on sam będzie wołał, a nie będzie wysłuchany.
O que tapa o seu ouvido ao clamor do pobre elle tambem clamará e não será ouvido.
14 Dar potajemnie dany uśmierza zapalczywość, i upominek w zanadrza włożony gniew wielki uspokaja.
O presente que se dá em segredo abate a ira, e a dadiva no seio a grande indignação.
15 Radość się mnoży sprawiedliwemu, gdy się sąd odprawuje; ale strach tym, którzy czynią nieprawość.
O fazer justiça é alegria para o justo, mas espanto para os que obram a iniquidade.
16 Człowiek błądzący z drogi mądrości w zebraniu umarłych odpoczywać będzie.
O homem, que anda errado do caminho do entendimento, na congregação dos mortos repousará.
17 Mąż, który dobrą myśl miłuje, staje się ubogim; a kto miłuje wino i olejki, nie zbogaci się.
Necessidade padecerá o que ama a galhofa: o que ama o vinho e o azeite nunca enriquecerá.
18 Niezbożnik będzie okupem za sprawiedliwego, a za uprzejmych przewrotnik.
O resgate do justo é o impio; o do recto o iniquo.
19 Lepiej mieszkać w ziemi pustej, niż z żoną swarliwą i gniewliwą.
Melhor é morar n'uma terra deserta do que com a mulher contenciosa e iracunda.
20 Skarb pożądany i olej są w przybytku mądrego; ale głupi człowiek pożera go.
Thesouro desejavel e azeite ha na casa do sabio, mas o homem insensato o devora.
21 Kto naśladuje sprawiedliwości i miłosierdzia, znajduje żywot, sprawiedliwość i sławę.
O que segue a justiça e a beneficencia achará a vida, a justiça e a honra.
22 Mądry ubiega miasto mocarzy, a burzy potęgę ufności ich.
Á cidade dos fortes sobe o sabio, e derruba a força da sua confiança.
23 Kto strzeże ust swoich i języka swego, strzeże od ucisków duszy swojej.
O que guarda a sua bocca e a sua lingua, guarda das angustias a sua alma.
24 Hardego i pysznego imię jest naśmiewca, który wszysko poniewoli i z pychą czyni.
O soberbo e presumido, zombador é seu nome: trata com indignação e soberba.
25 Leniwego żądość zabija; bo ręce jego robić nie chcą.
O desejo do preguiçoso o mata, porque as suas mãos recusam trabalhar.
26 Każdego dnia pała pożądliwością; ale sprawiedliwy udziela, a nie szczędzi.
Todo o dia deseja coisas de cubiçar, mas o justo dá, e nada retem.
27 Ofiara niepobożnych jest obrzydliwością, a dopieroż gdyby ją w grzechu ofiarował.
O sacrificio dos impios é abominação: quanto mais offerecendo-o com intenção maligna?
28 Świadek fałszywy zaginie; ale mąż dobry to, co słyszy, statecznie mówić będzie.
A testemunha mentirosa perecerá, porém o homem que ouve com constancia fallará.
29 Mąż niezbożny zatwardza twarz swoję; ale uprzejmy sam sprawuje drogę swoję.
O homem impio endurece o seu rosto, mas o recto considera o seu caminho.
30 Niemasz mądrości, ani rozumu, ani rady przeciwko Panu.
Não ha sabedoria, nem intelligencia, nem conselho contra o Senhor.
31 Konia gotują na dzień bitwy; ale od Pana jest wybawienie.
O cavallo prepara-se para o dia da batalha, porém do Senhor vem a victoria.
