Przysłów 20
1 Wino czyni pośmiewcę, a napój mocny zwajcę; przetoż każdy, co się w nim kocha, nie bywa mądrym.
O vinho é escarnecedor, a bebida forte alvoraçadora; e todo aquelle que n'elles errar nunca será sabio.
2 Strach królewski jest jako, ryk lwięcia; kto go rozgniewa, grzeszy przeciwko duszy swojej.
Como o bramido do leão é o terror do rei, o que o provoca a ira pecca contra a sua propria alma.
3 Uczciwa rzecz każdemu, poprzestać zwady; ale głupim jest, co się w nią wdaje.
Honra é do homem desviar-se do pleito, mas todo o tolo se entremette n'elle.
4 Dla zimna leniwy nie orze; przetoż żebrać będzie we żniwa, ale nic nie otrzyma.
O preguiçoso não lavrará por causa do inverno, pelo que mendigará na sega, porém nada receberá.
5 Rada w sercu męża jest jako woda głęboka: jednak mąż rozumny naczerpnie jej.
Como as aguas profundas é o conselho no coração do homem; mas o homem d'intelligencia o tirará para fóra.
6 Większa część ludzi przechwala się uczynnością swoją; ale w samej rzeczy, któż takiego znajdzie?
Cada um da multidão dos homens apregoa a sua beneficencia; porém o homem fiel, quem é o que o achará?
7 Sprawiedliwy chodzi w uprzejmości swojej; błogosławieni synowie jego po nim.
O justo anda na sua sinceridade; bemaventurados serão os seus filhos depois d'elle.
8 Król siedząc na stolicy sądowej rozgania oczyma swemi wszystko złe.
Assentando-se o rei no throno do juizo, com os seus olhos dissipa todo o mal.
9 Któż rzecze: Oczyściłem serce moje? czystym jest od grzechu mego?
Quem podéra dizer: Purifiquei o meu coração, limpo estou de meu peccado!
10 Dwojaki gwicht i dwojaka miara, to oboje obrzydliwością jest Panu.
Duas sortes de peso, e duas sortes de medida, são abominação ao Senhor, tanto uma como outra.
11 Po zabawach swych poznane bywa i dziecię, jeźli czysty i prawy uczynek jego.
Até a creança se dará a conhecer pelas suas acções, se a sua obra será pura e recta
12 Ucho, które słyszy, i oko, które widzi, Pan to oboje uczynił.
O ouvido que ouve, e o olho que vê, o Senhor os fez a ambos.
13 Nie kochaj się w spaniu, byś snać nie zubożał, otwórz oczy swoje, a nasycisz się chlebem.
Não ames o somno, para que não empobreças; abre os teus olhos, e te fartarás de pão
14 Złe to, złe to, mówi ten, co kupuje, a odszedłszy, ali się chlubi.
Nada vale, nada vale, dirá o comprador, mas, indo-se, então se gabará.
15 Wargi umiejętne są jako złoto i obfitość pereł, i kosztowne klejnoty.
Ha oiro e abundancia de rubins, mas os labios do conhecimento são joia preciosa.
16 Weźmij szatę tego, któryć ręczył za obcego; a od tego, który ręczył za cudzoziemkę, weźmij zastaw jego.
Quando alguem fica por fiador do estranho, toma-lhe a sua roupa, e o penhora pela estranha.
17 Smaczny jest drugiemu chleb kłamstwa; ale potem piaskiem napełnione będą usta jego.
Suave é ao homem o pão de mentira, mas depois a sua bocca se encherá de pedrinhas d'areia.
18 Myśli radami utwierdzaj, a wojnę prowadź opatrznie.
Cada pensamento com conselho se confirma, e com conselhos prudentes faze a guerra.
19 Kto objawia tajemnicę, zdradliwie się obchodzi; przetoż z tymy, którzy pochlebiają wargami swemi, nie miej towarzystwa.
O que anda murmurando descobre o segredo; pelo que com o que afaga com seus beiços não te entremettas.
20 Kto złorzeczy ojcu swemu albo matce swojej, zgaśnie pochodnia jego w gęstych ciemnościach.
O que a seu pae ou a sua mãe amaldiçoar, apagar-se-lhe-ha a sua lampada em trevas negras.
21 Dziedzictwu prędko z początku nabytemu naostatek błogosławić nie będą.
Adquirindo-se apressadamente a herança no principio, o seu fim não será bemdito.
22 Nie mów: Oddam złem. Oczekuj na Pana, a wybawi cię.
Não digas: Vingar-me-hei do mal: espera pelo Senhor, e elle te livrará.
23 Obrzydliwością Panu dwojaki gwicht, a szale fałszywe nie podobają mu się.
Duas sortes de peso são abominaveis ao Senhor, e balanças enganosas não são boas.
24 Od Pana bywają sprawowane drogi męża; ale człowiek jakoż zrozumie drogę jego?
Os passos do homem são dirigidos pelo Senhor: o homem, pois, como entenderá o seu caminho?
25 Pożreć rzecz poświęconą, jest człowiekowi sidłem; a poślubiwszy co, tego zaś szukać, jakoby tego ujść.
Laço é para o homem engulir o que é sancto; e, feitos os votos, então inquirir.
26 Król mądry rozprasza niezbożnych, i przywodzi na nich pomstę.
O rei sabio dissipa os impios e torna sobre elles a roda.
27 Dusza ludzka jest pochodnią Pańską, która doświadcza wszystkich skrytości wnętrznych.
A alma do homem é a lampada do Senhor, que esquadrinha todo o mais intimo do ventre.
28 Miłosierdzie i prawda króla strzegą, a stolica jego miłosierdziem wsparta bywa.
Benignidade e verdade guardam ao rei, e com benignidade sustem elle o seu throno.
29 Ozdoba młodzieńców jest siła ich, a sędziwość poczciwością starców.
O ornato dos mancebos é a sua força: e a belleza dos velhos as cãs.
30 Złemu są lekarstwem siności ran, i razy przenikające do wnętrzności żywota jego.
Os vergões das feridas são a purificação dos maus, como tambem as pancadas que penetram até o mais intimo do ventre.
