Przysłów 2
1 Synu mój! jeźli przyjmiesz słowa moje, a przykazanie moje zachowasz u siebie;
Sine moj, ako primiš rijeèi moje, i zapovijesti moje sahraniš kod sebe,
2 Nadstawiszli mądrości ucha twego, i nakłoniszli serca twego do roztropności;
Da pazi uho tvoje na mudrost, i prigneš srce svoje k razumu,
3 Owszem, jeźli na rozum zawołasz, a roztropności wezwieszli głosem swoim;
Ako prizoveš mudrost, i k razumu podigneš glas svoj,
4 Jeźli jej szukać będziesz jako srebra, a jako skarbów skrytych pilnie szukać będziesz:
Ako ga ustražiš kao srebro, i kao sakriveno blago ako dobro ustražiš;
5 Tedy zrozumiesz bojaźń Pańską, a znajomość Bożą znajdziesz.
Tada æeš razumjeti strah Gospodnji, i poznanje Božije naæi æeš.
6 Albowiem Pan daje mądrość, z ust jego pochodzi umiejętność i roztropność.
Jer Gospod daje mudrost, iz njegovijeh usta dolazi znanje i razum.
7 On zachowuje uprzejmym prawdziwą mądrość; on jest tarczą chodzącym w szczerości,
Èuva pravima što doista jest, štit je onima koji hode u bezazlenosti,
8 Aby strzegli ścieżek sądu; on drogi świętych swoich strzeże.
Da bi se držali staza pravijeh, a on èuva put svetaca svojih.
9 Tedy wyrozumiesz sprawiedliwość, i sąd, i prawość, i wszelką ścieszkę dobrą.
Tada æeš razumjeti pravdu i sud i što je pravo, i svaki dobri put.
10 Gdy wnijdzie mądrośu w serce twoje, a umiejętność duszy twojej wdzięczna będzie:
Kad doðe mudrost u srce tvoje, i znanje omili duši tvojoj,
11 Tedy cię ostrożność strzedz będzie, a opatrzność zachowa cię.
Pomnjivost æe paziti na te, razum æe te èuvati,
12 Wyrywając cię od drogi złej, i od człowieka mówiącego przewrotności;
Izbavljajuæi te od zla puta, od ljudi koji govore opake stvari,
13 Od tych, którzy opuszczają ścieszki proste, udawając się drogami ciemnemi;
Koji ostavljaju prave pute da idu putovima mraènijem,
14 Którzy się radują, gdy czynią złe, a weselą się w złośliwych przewrotnościach;
Koji se raduju zlo èineæi, i igraju u zlijem opaèinama;
15 Których ścieszki są krzywe, a sami są przewrotnymi na drogach swoich;
Kojih su putovi krivi, i sami su opaki na stazama svojim;
16 Wyrywając cię od niewiasty postronnej i obcej, która pochlebia łagodnemi słowy;
Izbavljajuæi te od žene tuðe, od tuðinke, koja laska svojim rijeèima,
17 Która opuszcza wodza młodości swojej, a przymierza Boga swojego zapomina.
Koja ostavlja voða mladosti svoje, i zaboravlja zavjet Boga svojega.
18 Bo się nachyla ku śmierci dom jej, a do umarłych ścieszki jej.
Jer k smrti vodi dom njezin, i k mrtvima staze njezine.
19 Wszyscy, którzy do niej wchodzą, nie wracają się, ani trafiają na ścieszkę żywota.
Ko god uðe k njoj ne vraæa se, niti izlazi na put životni.
20 A przetoż będziesz chodził drogą dobrych, a ścieżek sprawiedliwych będziesz przestrzegał.
Zato hodi putem dobrijeh, i drži se staza pravednièkih.
21 Albowiem cnotliwi będą mieszkali na ziemi, a szczerzy trwać będą na niej;
Jer æe pravednici nastavati na zemlji, i bezazleni æe ostati na njoj.
22 Ale niepobożni z ziemi wykorzenieni będą, a przewrotni będą z niej wygładzeni.
A bezbožni æe se istrijebiti sa zemlje, i bezakonici æe se išèupati iz nje.
