Przysłów 1
1 Przypowieści Salomona, syna Dawidowego, króla Izraelskiego,
Prièe Solomuna sina Davidova, cara Izrailjeva,
2 Dla poznania mądrości i ćwiczenia, ku wyrozumieniu powieści roztropnych;
Da se poznaje mudrost i nastava, da se razumiju rijeèi razumne,
3 Dla pojęcia ćwiczenia w rozumie, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
Da se prima nastava u razumu, u pravdi, u sudu i u svemu što je pravo,
4 Dla podania prostakom ostrożności, młodemu umiejętności, i opatrzności.
Da se daje ludima razboritost, mladiæima znanje i pomnjivost.
5 Tych gdy mądry słuchać będzie, przybędzie mu nauki, a roztropny w radach opatrzniejszy będzie,
Mudar æe slušati i više æe znati, i razuman æe steæi mudrost,
6 Aby zrozumiał przypowieści, i wykłady ich, słowa mądrych i zagadki ich.
Da razumije prièe i znaèenje, rijeèi mudrijeh ljudi i zagonetke njihove.
7 Bojaźń Pańska jest początkiem umiejętności; ale głupi mądrością i ćwiczeniem gardzą.
Poèetak je mudrosti strah Gospodnji; ludi preziru mudrost i nastavu.
8 Słuchaj, synu mój! ćwiczenia ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.
Slušaj, sine, nastavu oca svojega, i ne ostavljaj nauke matere svoje.
9 Bo to przyda wdzięczności głowie twojej, i będzie łańcuchem kosztownym szyi twojej.
Jer æe biti vijenac od milina oko glave tvoje, i grivna na grlu tvom.
10 Synu mój! jeżliby cię namawiali grzesznicy, nie przyzwalaj.
Sine moj, ako bi te mamili grješnici, ne pristaj;
11 Jeźlićby rzekli: Pójdź z nami, czyhajmy na krew, zasadźmy się na niewinnego bez przyczyny;
Ako bi rekli: hodi s nama da vrebamo krv, da zasjedamo pravome ni za što;
Proždrijeæemo ih kao grob žive, i svekolike kao one koji slaze u jamu; (Sheol h7585)
13 Wszelkiej majętności kosztownej nabędziemy, napełnimy domy nasze korzyścią;
Svakojakoga blaga dobiæemo, napuniæemo kuæe svoje plijena;
14 Rzuć między nas los twój; mieszek jeden wszyscy mieć będziemy.
Bacaæeš ždrijeb svoj s nama; jedan æe nam tobolac biti svjema;
15 Synu mójâ nie chodźże z nimi w drogę; zawściągnij nogi twojej od ścieżek ich.
Sine moj, ne idi na put s njima, èuvaj nogu svoju od staze njihove.
16 Albowiem nogi ich ku złemu bieżą, i spieszą się na wylanie krwi.
Jer nogama svojim trèe na zlo i hite da proljevaju krv.
17 Bo jako próżno zastawiają sieci przed oczyma wszelkiego ptaka skrzydlastego:
Jer se uzalud razapinje mreža na oèi svakoj ptici;
18 Tak i ci na krew swoję czyhają, a zasadzają się na duszę swoję.
A oni vrebaju svoju krv i zasjedaju svojoj duši.
19 Takieć są ścieszki każdego czyhającego na zysk, który duszę pana swego odbiera.
Taki su putovi svijeh lakomijeh na dobitak, koji uzima dušu svojim gospodarima.
20 Mądrość na dworzu woła, głos swój na ulicach wydaje.
Premudrost vièe na polju, na ulicama pušta glas svoj;
21 W największym zgiełku woła, u wrót bram, w miastach powieści swoje opowiada, mówiąc:
U najveæoj vrevi vièe, na vratima, u gradu govori svoje besjede:
22 Prostacy! dokądże się kochać będziecie w prostocie? a naśmiewcy pośmiewisko miłować będziecie? a głupi nienawidzieć umiejętności będziecie?
Ludi, dokle æete ljubiti ludost? i potsmjevaèima dokle æe biti mio potsmijeh? i bezumni dokle æe mrziti na znanje?
23 Nawróćcież się na karanie moje; oto wam wydam ducha mojego, a podam wam do znajomości słowa moje.
Obratite se na karanje moje; evo, izasuæu vam duh svoj, kazaæu vam rijeèi svoje.
24 Ponieważem wołała, a nie chcieliście; wyciągałam rękę moję, a nie był, ktoby uważał;
Što zvah, ali ne htjeste, pružah ruku svoju, ali niko ne mari,
25 Owszem odrzuciliście wszystkę radę moję, a karności mojej nie chcieliście przyjąć;
Nego odbaciste svaki savjet moj, i karanja mojega ne htjeste primiti;
26 Przetoż ja w zginieniu waszem śmiać się będę, będę z was szydziła, gdy przyjdzie, czego się strachacie.
Zato æu se i ja smijati vašoj nevolji, rugaæu se kad doðe èega se bojite;
27 Gdy przyjdzie jako spustoszenie, czego się strachacie, i gdy zginienie wasze przypadnie jako wicher, gdy przyjdzie na was ucisk i utrapienie;
Kad kao pustoš doðe èega se bojite, i pogibao vaša kao oluja kad doðe, kad navali na vas nevolja i muka.
28 Tedy mię wzywać będą, a nie nie wysłucham; szukać mię będą z poranku, a nie znajdą mię.
Tada æe me zvati, ali se neæu odazvati; rano æe tražiti, ali me neæe naæi.
29 Przeto, iż mieli w nienawiści umiejętność, a bojaźni Pańskiej nie obrali sobie,
Jer mrziše na znanje, i straha Gospodnjega ne izabraše;
30 Ani przestawali na radzie mijej, ale gardzili wszelką karnością moją:
Ne pristaše na moj svjet, i preziraše sva karanja moja.
31 Przetoż będą używać owocu dróg swoich, a radami swemi nasyceni będą.
Zato æe jesti plod od putova svojih, i nasitiæe se savjeta svojih.
32 Bo odwrócenie prostaków pozabija ich, a szczęście głupich wytraci ich.
Jer æe lude ubiti mir njihov, i bezumne æe pogubiti sreæa njihova.
33 Ale kto mię słucha, bezpiecznie mieszkać będzie, a będzie wolny od strachu złych rzeczy.
Ali ko me sluša, boraviæe bezbrižno, i biæe na miru ne bojeæi se zla.
