Przysłów 13
1 Syn mądry przyjmuje ćwiczenie ojcowskie, ale naśmiewca nie słucha strofowania.
Viis Søn elsker tugt, spotter hører ikke på skænd.
2 Każdy będzie pożywał dobrego z owocu ust swoich; ale dusza przewrotnych krzywdy pożywać będzie.
Af sin Munds Frugt nyder en Mand kun godt, til Vold står troløses Hu.
3 Kto strzeże ust swych, strzeże duszy swojej; kto lekkomyślnie otwiera wargi swe, będzie starty.
Vogter man Munden, bevarer man Sjælen, den åbenmundede falder i Våde.
4 Dusza leniwego żąda, a nic nie ma; ale dusza pracowitych zbogaci się.
Den lade attrår uden at få, men flittiges Sjæl bliver mæt.
5 Słowa kłamliwego nienawidzi sprawiedliwy; ale niezbożny staje się obrzydliwym i shańbionym.
Den retfærdige hader Løgnetale, den gudløse spreder Skam og Skændsel.
6 Sprawiedliwość strzeże tego, który żyje bez zmazy; ale niezbożność podwraca grzesznika.
Retfærd skærmer, hvo lydefrit vandrer, Synden fælder de gudløse.
7 Znajduje się taki co się czyni bogatym, a nie ma nic; i taki, co się czyni ubogim, choć ma wiele bogactw.
Mangen lader rig og ejer dog intet, mangen lader fattig og ejer dog meget.
8 Okup żywota człowieczego jest bogactwo jego; ale ubogi nie słucha łajania.
Mands Rigdom er Løsepenge for hans Liv, Fattigmand får ingen Trusel at høre.
9 Światłość sprawiedliwych jasna: ale pochodnia bezbożnych zgaśnie.
Retfærdiges Lys bryder frem, gudløses Lampe går ud.
10 Samą tylko pychą człowiek zwady wszczyna, ale przy tych, co radę przyjmują, jest mądrość.
Ved Hovmod vækkes kun Splid, hos dem, der lader sig råde, er Visdom.
11 Bogactwa źle nabyte umniejszą się; ale kto je zgromadza ręką swą, przyczynia ich.
Rigdom, vundet i Hast, smuldrer hen, hvad der samles Håndfuld for Håndfuld, øges.
12 Nadzieja długa wątli serce; ale żądość wypełniona jest drzewem żywota.
At bie længe gør Hjertet sygt, opfyldt Ønske er et Livets Træ.
13 Kto gardzi słowem Bożem, sam sobie szkodzi; ale kto się boi przykazania jego, odniesie nagrodę.
Den, der lader hånt om Ordet, slås ned, den, der frygter Budet, får Løn.
14 Nauka mądrego jest źródłem żywota ku ochronieniu się sideł śmierci.
Vismands Lære er en Livsens Kilde, derved undgås Dødens Snarer.
15 Rozum dobry daje łaskę; ale droga przewrotnych jest przykra.
God Forstand vinder Yndest, troløses Vej er deres Undergang.
16 Każdy ostrożny umiejętnie sobie poczyna; ale głupi rozpościera głupstwo.
Hver, som er klog, går til Værks med Kundskab, Tåben udfolder Dårskab.
17 Poseł niezbożny upada we złe; ale poseł wierny jest lekarstwem.
Gudløs Budbringer går det galt, troværdigt Bud bringer Lægedom.
18 Ubóstwo i zelżywość przyjdzie na tego, który się wyłamuje z karności; ale kto przestrzega upominania, wysławiony będzie.
Afvises Tugt, får man Armod og Skam; agtes på Revselse, bliver man æret.
19 Żądność wypełniona słodka jest duszy; ale odstąpić od złego, głupim jest obrzydliwością.
Opfyldt Ønske er sødt for Sjælen, at vige fra ondt er Tåber en Gru.
20 Kto chodzi z mądrymi, mądrym będzie; ale kto towarzyszy z głupimi, startym będzie.
Omgås Vismænd, så bliver du viis, ilde faren er Tåbers Ven.
21 Nieszczęście grzeszników ściga; ale sprawiedliwym Bóg dobrem nagrodzi.
Vanheld følger Syndere, Lykken når de retfærdige.
22 Dobry człowiek zostawia dziedzictwo synom synów swoich; ale majętność grzesznika sprawiedliwemu zachowana bywa.
Den gode efterlader Børnebrn Arv, til retfærdige gemmes Synderens Gods.
23 Obfita żywność na roli ubogich, a drugi ginie przez nieroztropność.
På Fattigfolks Nyjord er rigelig Føde, mens mangen rives bort ved Uret.
24 Kto zawściąga rózgi swej, ma w nienawiści syna swego; ale kto go miłuje, wczas go karze.
Hvo Riset sparer, hader sin Søn, den, der elsker ham, tugter i Tide.
25 Sprawiedliwy je, i nasyca duszę swoję; ale żołądek niezbożnych niedostatek cierpi.
Den retfærdige spiser, til Sulten er stillet, gudløses Bug er tom.
