Marka 7
1 Tedy się zgromadzili do niego Faryzeuszowie, i niektórzy z nauczonych w Piśmie, którzy byli przyszli z Jeruzalemu;
Fa: lisi dunu amola Yelusaleme fi Sema olelesu dunu da Yesuma gilisi.
2 A ujrzawszy niektóre z uczniów jego, że pospolitemi rękoma, (to jest, nieumytemi) jedli chleb, ganili to.
Yesu Ea fa: no bobogesu dunu ilia da Fa: lisi ilia lobo dodofesu hou defele, hame hamosu. Fa: lisi amola sema olelesu dunu da ilia hou ba: i dagoi.
3 Albowiem Faryzeuszowie i wszyscy Żydzi nie jedzą, jeźliby pilnie rąk nie umyli, trzymając ustawę starszych.
(Fa: lisi dunu amola Yu dunu ilia aowalali fi ilia hou dawa: beba: le, ha: i manusa: dawa: sea, ilia lobo usunawane amoga ilia lobo dodofesa.
4 I z rynku przyszedłszy, jeźliby się nie umyli, nie jedzą; i innych rzeczy wiele jest, które przyjęli ku trzymaniu, jako umywanie kubków, konewek, i miednic, i stołów.
Ilia bidiga lama: ne diasuga asili, bu hagisia, ilia da: i ilia dodofesa. Aowalali fi sema bagohame ilia hamosa. Faigelei amola ofodo huluane ilia sema defele dodofesa.)
5 Potem go pytali Faryzeuszowie i nauczeni w Piśmie: Przecz uczniowie twoi nie chodzą według podania starszych, ale nieumytemi rękoma chleb jedzą?
Amaiba: le, Fa: lisi dunu amola Sema olelesu dunu da Yesuma amane adole ba: i, “Dia ado ba: su dunu da abuliba: le aowalalia fi ilia sia: mae nabawane, ilia lobo mae dodofele ha: i nahabela: ?”
6 Tedy on odpowiadając, rzekł im: Dobrze Izajasz o was obłudnikach prorokował, jako napisano: Lud ten czci mię wargami, ale serce ich daleko jest ode mnie.
Yesu E bu adole i, “Dafawane! Aisaia da hemone dilia dabua fawane moloi ogogosu hou noga: le ba: la: lusu. Amaiba: le agoane dedei diala, ‘Amo dunu fi ilia da lafidili Nama nodone sia: sa. Be ilia dogoga ilia da Nama hame dogolegei.
7 Lecz próżno mię czczą nauczając nauk i ustaw ludzkich.
Ilia da dunu ea sema da Gode Ea Sema amo ilia olelebeba: le, ilia da Nama udigili nodosa.’”
8 Albowiem wy opuściwszy przykazania Boże, trzymacie ustawy ludzkie, umywanie konewek i kubków, i wiele innych takich tym podobnych rzeczy czynicie.
Yesu E amane sia: i, “Dilia Gode Ea hamoma: ne sia: i yolesili, udigili osobo bagade dunu ilia hamoma: ne sia: i amoma fa: no bobogesa.”
9 Mówił im też: Wy czysto znosicie przykazania Boże, abyście ustawy wasze zachowali.
E eno adole i, “Dilisu olelesu noga: le fa: no bobogema: ne, dilia da dawa: iwane logo hogole, Gode Ea Hamoma: ne sia: i yolesisa.
10 Bo Mojżesz rzekł: Czcij ojca twego i matkę twoję; a kto złorzeczy ojcu albo matce, niech śmiercią umrze.
Mousese da sema (Hamoma: ne Sia: i) agoane olelei, `Dia ada amola ame elama asigima!’ amola sema eno, `Nowa da ea ada o ea ame elama lasogole sia: sea, amo dunu medole legema!’
11 Ale wy mówicie: Jeźliby człowiek rzekł ojcu albo matce: Korban, (co jest dar), którykolwiek będzie ode mnie, tobie pożyteczny będzie, bez winy będzie;
Be dilia da agoane olelesa, “Dunu da ea ame o ea ada amoma ea iasu elama imunu galu, be amo iasu liligi da hidadea Godema imunusa: ilegei sia: sea,
12 I nie dopuścicie mu nic więcej czynić ojcu swemu albo matce swojej,
amo dunu ea ame amola ea ada hame fidimu da defea dilia sia: sa.
13 Wniwecz obracając słowo Boże ustawą waszą, którąście ustawili; i wiele innych rzeczy tym podobnych czynicie.
Amaiba: le, dilia da musa: sema dilia eno dunuma olelebeba: le, amola dilia Na waha sia: i hou hamobeba: le, dilia da Gode Ea sia: wadela: sa. Dilia da agoane liligi bagohame hamosa!”
14 A zwoławszy wszystkiego ludu, mówił im: Słuchajcie mię wszyscy, a zrozumiejcie!
Amalalu, Yesu da dunu huluane gilisi Ema misa: ne sia: i. E da ilima amane sia: i, “Dilia huluane nabima! Amola noga: le dawa: ma!
15 Nie masz nic z rzeczy zewnętrznych, które wchodzą w człowieka, co by go mogło pokalać; ale to, co pochodzi z niego, to jest, co pokala człowieka.
Gadili dialebe liligi huluane da dunu ea da: i ganodini masunuba: le, da ea hou hame wadela: sa. Be liligi ea dogo ganodini dialu ga masunuba: le, da ea hou wadela: sa.
16 Jeźli kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha!
Ge galea nabima!”
17 A gdy wszedł w dom od onego ludu, pytali go uczniowie jego o to podobieństwo.
Amalalu, E da dunu gilisi yolesili, diasu ganodini golili sa: ili, dunu eno hameba: le, Ea fa: no bobogesu dunu da amo fedege sia: ea bai ilima olelema: ne adole ba: i.
18 Tedy im rzekł: Także i wy bezrozumni jesteście? Azaż nie rozumiecie, iż wszystko, co zewnątrz wchodzi w człowieka, nie może go pokalać?
Yesu E bu adole i, “Dilia amola da hame dawa: su dunula: ? Gadili liligi dunu ea lafi amoga ea da: i hodo ganodini masunuba: le da ea dogo hame ledo hamomu, amo dilia hame dawa: bela: ?
19 Albowiem nie wchodzi w serce jego, ale w brzuch, i do wychodu wychodzi, czyszcząc wszystkie pokarmy.
Bai amo liligi da ea dogo ganodini mae sa: ili, ea hagomoga fawane doaga: sa. Amasea, baligili bu gadili ahoa.” (Amo sia: sia: beba: le, Yesu da ha: i manu liligi huluanedafa manu da defea (sema hame) olelei dagoi.)
20 I powiedział, że co pochodzi z człowieka, to pokala człowieka.
E amane sia: i, “Ganodini liligi ga masunuba: le da dunu ea hou wadela: sa.
21 Bo z wnętrzności serca ludzkiego pochodzą złe myśli, cudzołóstwa, wszeteczeństwa, mężobójstwa,
Dunu ilia dogo ganodini asigi dawa: beba: le, ilia wadela: le dawa: sa, medole legesa, inia uda adole lasa,
22 Kradzieże, łakomstwa, złości, zdrada, niewstyd, oko złe, bluźnierstwo, pycha, głupstwo.
inia ea liligi wamolamusa: dawa: sa, mi hanaiba: le wadela: i hamosa, ogogosa, udigili hame asigi hou hamosa, eno dunu ilia gaguiba: le mudasa, gadesa, gasa bagade fi dawa: sa, udigili dadousa,
23 Wszystkie te złe rzeczy pochodzą z wnętrzności, i pokalają człowieka.
amo wadela: i hou huluane da ganodini dialebeba: le, ga ahoasea, dunu ea hou wadela: sa.”
24 A stamtąd wstawszy, poszedł na granice Tyru i Sydonu, a wszedłszy w dom, nie chciał, aby kto wiedział; lecz się utaić nie mógł.
Amalalu, Yesu E wa: legadole, asili, Daia moilai amola Saidone moilai amo gadenene sogega doaga: i. E da wamowane diasu ganodini golili sa: i. Be Hi fawane wamowane esalumu da hamedei galu.
25 Albowiem usłyszawszy o nim niewiasta, której córeczka miała ducha nieczystego, przyszła i przypadła do nóg jego,
Be uda afae ea mano amo ea dogo ganodini Fio a: silibu aligila sa: i, e da Yesu Ea hou nababeba: le, Ema doaga: le, Ea emo gadenene osoboga diasa: i.
26 (A ta niewiasta była Grecka, rodem z Syrofenicyi) i prosiła go, aby dyjabła wygnał z córki jej.
Goe uda da Galigi uda. E da Finisia soge, Silia fifi lai ilia soge ganodini lalelegei galu. E da Fio liligi idiwi ea dogoga aligila sa: i, amo fadegale fasima: ne, Yesuma ha: giwane edegei.
27 Ale jej Jezus rzekł: Niech się pierwej dzieci nasycą; boć nie jest dobra, brać chleb dzieciom i miotać szczeniętom.
Be Yesu E bu adole i, “Manodafa ilia hidadea ha: i manu da defea. Ilia ha: i manu udigili lale, wa: megili imunu da defea hame galebe.”
28 A ona odpowiedziała i rzekła mu: Tak jest, Panie! Wszakże i szczenięta jadają pod stołem z odrobin dziecinnych.
Be amo uda da bu adole i, “Dafawane Hina! Be wa: me e da eda ea fafaiha esala, da mano ilia ha: i manu daladaha amo naha.”
29 I rzekł do niej: Dla tej mowy idź, wyszedł dyjabeł z córki twojej.
Yesu E amane sia: , “Dia amo adole iabeba: le, hahawane masa. Fio liligi didiwi ea dogo ganodini dialu da fadegai dagoi.”
30 A gdy ona odeszła do domu swego, znalazła iż dyjabeł wyszedł, a córka leżała na łożu.
Amalalu, uda da asili, idiwi hahawane uhini diaheda: su da: iya midi dialebe ba: i. Wadela: i a: silibu da fadegale fasi dagoiba: le, hamedafa ba: su.
31 A wyszedłszy zaś z granic Tyrskich i Sydońskich, przyszedł nad morze Galilejskie, pośrodkiem granic dziesięciu miast.
Amalalu, Yesu da Daia moilai soge yolesili, Ga: lili Hano Wayabo amoga doaga: i. E da amo logo ahoabeba: le, Saidone moilai amola Dega: bolisi (moilai nabuane gala) amo soge E da baligi dagoi.
32 I przywiedli mu głuchego i z ciężkością mówiącego, a prosili go, aby na niego rękę włożył.
Eno dunu da ge ga: i, sia: dioiwane hamoi dunu, Yesuma oule misi. Ilia da Yesu e uhinisima: ne ea da: iga lobo ligisima: ne ha: giwane edegei.
33 A wziąwszy go Pan od ludu osobno, włożył palce swoje w uszy jego, a plunąwszy dotknął się języka jego;
Yesu da eno dunu huluane mae ba: ma: ne, amo dunu la: ididili oule asi. E da Ea lobo sogo amo dunu ea ge gelabo ganodini sali. Amalalu, Yesu da Ea lobo sogo amoga defo adugala: le, amo dunu ea gona: su digili ba: i.
34 A wejrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: Efata! to jest, otwórz się.
E da Ea si muagado ba: le gadole gogonomane, amane sia: i, “Efada!” Amo ea dawa: loma: ne da “Doasima!”
35 I wnet się otworzyły uszy jego, i rozwiązała się związka języka jego, i wymawiał dobrze.
Amalalu, amo dunu ea ge da doasili, ea gona: su amola bu hahamoiba: le, e da noga: le sia: baoui.
36 Tedy im zakazał, aby tego nikomu nie powiadali.
Yesu da dunu huluanema, amo hou mae olelema: ne sia: i. E da gasawane eno dunu mae adoma: ne sia: i. Be ilia da mae nabawane bu baligiliwane amo hou bagadewane olelei.
37 Ale czem on im bardziej zakazywał, tem oni to bardziej rozgłaszali, i nader się bardzo zdumiewali, mówiąc: Dobrze wszystko uczynił; bo czyni, iż głusi słyszą i niemi mówią.
Dunu huluane da bogomuwane fofogadigi. Ilia amane sia: i, “E da hou huluane hahawane hamosa. Ea hamoiba: le, musa: ge ga: i da bu naba amola musa: sia: hamedei da bu sia: baousa.”
