< Marka 11 >

1 A gdy się przybliżyli do Jeruzalemu i do Betfagie i do Betanii ku górze oliwnej, posłał dwóch z uczniów swoich,
Yesu amola ea ado ba: su dunu Yelusaleme moilai bai bagadega doaga: musa: asili, moilai aduna amo Bedefage amola Bedani gadenenewane doaga: le, Olife Goumiga doaga: i. Yesu da Ea ado ba: su dunu aduna E bisimusa: asunasi.
2 I rzekł im: Idźcie do miasteczka, które jest przeciwko wam, a wszedłszy do niego, zaraz znajdziecie oślę uwiązane, na którem nikt z ludzi nie siedział; odwiążcież je, a przywiedźcie.
E da elama amane sia: i, “Amo moilai ania midadi diala, amoga asili, golili sa: ili, ania da dougi ea mano amoma dunu da hame fila heda: i, amo bagelesi ba: mu. Amo ea bagelesi fadegale, dougi mano Nama oule misa.
3 A jeźliby wam kto rzekł: Cóż to czynicie? Powiedzcie, iż go Pan potrzebuje; a wnet je tu pośle.
Eno dunu da alia logo hedofamusa: gagabole sia: sea, ali agoane sia: ma, `Hina da amo dougi Ema hawa: hamomusa: gini lamu. Amasea, E da hedolo dima bu asunasimu!’”
4 Szli tedy i znaleźli oślę uwiązane u drzwi na dworze na rozstaniu dróg, i odwiązali je.
Amalalu, asili, ela da dougi ea mano moilai logo holei gadenene logoga bagesi ba: i.
5 Tedy niektórzy z onych, co tam stali, mówili: Cóż czynicie, że odwiązujecie oślę?
Ela da amo ea bagelesi fadegalaloba, ouligisu dunu lelu amo elama amane adole ba: i, “Ali da abuliba: le dougi mano ea bagelesi fadegasala: ?”
6 A oni im rzekli, jako im był rozkazał Jezus. I puścili je.
Amalalu, ela da Yesu Ea olelei bu adole i. Amalalu, ilia da gagaboi sia: yolesi.
7 Przywiedli tedy oślę do Jezusa, i włożyli na nie szaty swoje; i wsiadł na nie.
Ela da dougi ea mano Yesuma oule misi. Ilia da ilia abula dougi ea baligi da: iya ligisi. Yesu da amo dougi da: iya fila heda: i.
8 A wiele ich słali szaty swoje na drodze; drudzy zasię obcinali gałązki z drzew, i słali na drodze.
Dunu bagohame da ilia abula fadegale, logoga ligisisi. Eno da sogega asili, ifa amoda damuni, amo amola logoga ligisi.
9 A którzy wprzód szli, i którzy pozad szli, wołali, mówiąc: Hosanna, błogosławiony, który idzie w imieniu Pańskiem!
Amalalu, dunu bagohame bisili, eno Yesuma fa: no bobogele, huluane bagadewane nodone sia: nanu, “Godema nodoma! Gode da Hina Gode Ea Dio laiwane misi Dunu Ema hahawane dogolegele hamomu da defea!
10 Błogosławione królestwo ojca naszego Dawida, które przyszło w imieniu Pańskiem! Hosanna na wysokościach!
Ninia ada Da: ibidi ea ouligibi hou da misunu. Gode da amo hahawane dogolegele imunu! Godema nodone sia: ma!”
11 I wjechał Jezus do Jeruzalemu i przyszedł do kościoła, a obejrzawszy wszystko, gdy już była wieczorna godzina, wyszedł do Betanii z dwunastoma.
Amalalu, Yesu da Yelusaleme moilai bai bagadega doaga: i. E da Debolo Diasuga golili sa: ili, liligi huluane ba: i dagoi. Be gasimuba: le, E amola Ea ado ba: su dunu fagoyale gala da Bedani moilaiga asi.
12 A drugiego dnia, gdy wychodzili z Betanii, łaknął.
Golale, hahabe, ilia Bedani moilai yolesili, logoga ahoanoba, Yesu da ha: i nabi.
13 I ujrzawszy z daleka figowe drzewo, mające liście, przyszedł, jeźliby snać co na niem znalazł; a gdy do niego przyszedł, nic nie znalazł, tylko liście; bo nie był czas figom.
E da figi ifa sogebi fonobahadi sedade amoga lelebe ba: i. E da amoga ha: i manu faimusa: asi. Be figi ea ha: i manu legesu eso da hame doaga: beba: le, E da lubi fawane ba: i.
14 A odpowiadając Jezus, rzekł mu: Niechajże więcej na wieki nikt z ciebie owocu nie je. A słyszeli to uczniowie jego. (aiōn g165)
Amaiba: le, Yesu da amo figi ifama amane sia: i, “Dia ha: i manu amo dunu ilia da hobea hamedafa manu!” Ea ado ba: su dunu ilia da amo sia: nabi dagoi. (aiōn g165)
15 I przyszli do Jeruzalemu; a wszedłszy Jezus do kościoła, począł wyganiać sprzedawające i kupujące w kościele, i poprzewracał stoły tych, co pieniędzmi handlowali, i stołki tych, co sprzedawali gołębie;
Ilia da Yelusaleme moilai bai bagadega doaga: le, Debolo Diasu ganodini golili sa: i. Yesu da muni bidi lasu dunu huluane gadili se fasi. E da bidi lasu hamosu dunu ilia fafai amola sio bidi lasu dunu ilia fisu delegili fasi.
16 A nie dopuścił, żeby kto miał nieść naczynie przez kościół.
E da dunu amo da Debolo Diasu gagoi ganodini liligi gisawane ahoasu, ilia logo hedofai dagoi.
17 I nauczał, mówiąc im: Azaż nie napisano: Że dom mój, dom modlitwy będzie nazwany od wszystkich narodów? a wyście go uczynili jaskinią zbójców.
E da dunu huluanema sia: olelei, amane, “Gode Sia: da agoane dedei diala, `Na diasu da dunu fifi asi gala ilia sia: ne gadosu diasu gala!’ Be dilia da amo wamolasu dunu ilia wamoaligisu diasu agoane hamoi dagoi.”
18 A słyszeli to nauczeni w Piśmie i przedniejsi kapłani i szukali, jakoby go stracili; albowiem się go bali, przeto iż wszystek lud zdumiewał się nad nauką jego.
Gobele salasu hina dunu amola sema olelesu dunu da amo sia: nabaloba, Yesu medole legemu logo hogoi helei. Be dunu huluane da Yesu Ea olelei nababeba: le bagadewane fofogadigi. Amaiba: le, gobele salasu amola sema olelesu dunu da Yesuba: le beda: i galu.
19 A gdy przyszedł wieczór, wyszedł z miasta.
Daeya doaga: loba, Yesu amola Ea ado ba: su dunu da Yelusaleme moilai bai bagade yolesili asi.
20 A rano idąc mimo figowe drzewo, ujrzeli, iż z korzenia uschło.
Golale, hahabe, ilia da logoga ahoanoba, figi ifa ea amoda amola lubi huluane da bioi dagoi ba: i.
21 Tedy wspomniawszy Piotr, rzekł mu: Mistrzu! oto figowe drzewo, któreś przeklął, uschło.
Bida da aya hamoi bu dawa: beba: le, Yesuma amane sia: i, “Hina! Ba: ma! Amo figi ifa Di da gagabusu aligima: ne sia: i, amo da bioi dagoi.”
22 A Jezus odpowiadając, rzekł im: Miejcie wiarę w Boga.
Yesu da bu adole i, “Gode Ea hou dafawaneyale dawa: ma!
23 Bo zaprawdę powiadam wam, iż ktobykolwiek rzekł tej górze: Podnieś się, a rzuć się w morze, a nie wątpiłby w sercu swojem, leczby wierzył, że się stanie, co mówi, stanie się mu, cokolwiek rzecze.
Na da dilima dafawane sia: sa! Nowa da mae asaboiwane be dafawaneyale dawa: iwane amo agolo amoma agele, bu hanoa sa: ima: ne sia: sea, amo hou hamoi dagoi e da ba: mu.
24 Przetoż powiadam wam: O cokolwiekbyście, modląc się, prosili, wierzcie, że weźmiecie, a stanie się wam.
Amaiba: le, Na da dilima sia: sa! Dilia sia: ne gadosea, adi liligi adole ba: sea, dilia asigi dawa: su ganodini amo liligi da lai dagoiyale dafawaneyale dawa: sea, dilia da amo liligi lamu.
25 A gdy stoicie modląc się, odpuśćcież, jeźli co przeciw komu macie, aby i Ojciec wasz, który jest w niebiesiech, odpuścił wam upadki wasze.
Amola dilia wa: legadole, Godema sia: ne gadosea, dilia eno dunuma ougi galea, goe dunu ea wadela: i hou gogolema: ne olofoma. Dilia agoane hamosea, dilia Ada muagado esala da dilia wadela: i hou gogolema: ne olofomu.
26 Bo jeźli wy nie odpuścicie, i Ojciec wasz, który jest w niebiesiech, nie odpuści wam upadków waszych.
Be dilia da eno dunu ilia wadela: i hou hame gogolema: ne olofosea, dilia Ada muagado esala da dilia wadela: i hou hame gogolema: ne olofomu.”
27 I przyszli znowu do Jeruzalemu. A gdy się on przechodził po kościele, przystąpili do niego przedniejsi kapłani i nauczeni w Piśmie i starsi;
Amalalu, ilia da Yelusaleme moilai bai bagadega doaga: i. Yesu da Debolo Diasu ganodini lalaloba, gobele salasu hina dunu, sema olelesu dunu amola asigilai dunu da Ema doaga: i.
28 I mówili do niego: Którąż to mocą czynisz? a kto ci dał tę moc, abyś to czynił?
Ilia da Ema amane adole ba: i, “Ninima adoma! Dia hou da abuliba: le agoane hamonanebela: ? Nowa da Di ilegeiba: le, Di da agoane hamosala: ?”
29 Tedy Jezus odpowiadając, rzekł im: Spytam was i ja o jednę rzecz; odpowiedzcież mi, a powiem, którą mocą to czynię.
Yesu E bu adole i, “Na amola da dilima afadafa adole ba: su gala. Nama dabe adole ima!
30 Chrzest Jana z niebaż był, czyli z ludzi? Odpowiedzcie mi.
Yone Ba: bodaise e da hanoga fane salasu hamoma: ne, nowa ilegebela: ? Gode da ilegebela: ? o osobo bagade dunu fawane adobela: ?”
31 I rozbierali to sami między sobą, mówiąc: Jeźli powiemy, z nieba, rzecze: Przeczżeście mu tedy nie wierzyli?
Amalalu, ilia gilisili bu adole ima: ne sia: dasu agoane, “Ninia da Gode adoiba: le e hamosu amo sia: sea, E da agoane sia: mu, `Dilia abuliba: le dafawaneyale hame dawa: bala?’
32 A jeźli powiemy, z ludzi, bojemy się ludu; albowiem wszyscy Jana mieli za prawdziwego proroka.
Be ninia da osobo bagade dunu adoiba: le, Yone e ba: bodaise hamoi sia: sea,” (Dunu huluane ilia da Yone da balofede dunudafa dawa: beba: le, ilia da Yu dunuba: le beda: i galu.)
33 Tedy odpowiadając rzekli Jezusowi: Nie wiemy. Jezus też odpowiadając rzekł im: I ja wam nie powiem, którą mocą to czynię.
Amaiba: le ilia da Yesuma bu adole i, “Yone Ba: bodaise hanoga fane salasu hamoma: ne ilegesu dunu ninia hame dawa:” Yesu da ilima amane sia: i, “Na amola nowa ea ilegebeba: le na gasa bagade hou hamosa, Na da dilima hame olelemu.”

< Marka 11 >