Łukasza 4
1 A Jezus pełen będąc Ducha Świętego, wrócił się od Jordanu, i pędzony jest od Ducha na puszczą.
ତତଃ ପରଂ ଯୀଶୁଃ ପୱିତ୍ରେଣାତ୍ମନା ପୂର୍ଣଃ ସନ୍ ଯର୍ଦ୍ଦନନଦ୍ୟାଃ ପରାୱୃତ୍ୟାତ୍ମନା ପ୍ରାନ୍ତରଂ ନୀତଃ ସନ୍ ଚତ୍ୱାରିଂଶଦ୍ଦିନାନି ଯାୱତ୍ ଶୈତାନା ପରୀକ୍ଷିତୋଽଭୂତ୍,
2 I był przez czterdzieści dni kuszony od dyjabła, a nie jadł nic przez one dni; ale gdy się te skończyły, potem łaknął.
କିଞ୍ଚ ତାନି ସର୍ୱ୍ୱଦିନାନି ଭୋଜନଂ ୱିନା ସ୍ଥିତତ୍ୱାତ୍ କାଲେ ପୂର୍ଣେ ସ କ୍ଷୁଧିତୱାନ୍|
3 I rzekł mu dyjabeł: Jeźliś jest Syn Boży, rzecz kamieniowi temu, aby się stał chlebem.
ତତଃ ଶୈତାନାଗତ୍ୟ ତମୱଦତ୍ ତ୍ୱଂ ଚେଦୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୁତ୍ରସ୍ତର୍ହି ପ୍ରସ୍ତରାନେତାନ୍ ଆଜ୍ଞଯା ପୂପାନ୍ କୁରୁ|
4 Ale Jezus odpowiedział mu, mówiąc: Napisano, iż nie samym chlebem żyć będzie człowiek, ale każdem słowem Bożem.
ତଦା ଯୀଶୁରୁୱାଚ, ଲିପିରୀଦୃଶୀ ୱିଦ୍ୟତେ ମନୁଜଃ କେୱଲେନ ପୂପେନ ନ ଜୀୱତି କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱାଭିରାଜ୍ଞାଭି ର୍ଜୀୱତି|
5 I wwiódł go dyjabeł na górę wysoką, i pokazał mu wszystkie królestwa świata we mgnieniu oka.
ତଦା ଶୈତାନ୍ ତମୁଚ୍ଚଂ ପର୍ୱ୍ୱତଂ ନୀତ୍ୱା ନିମିଷୈକମଧ୍ୟେ ଜଗତଃ ସର୍ୱ୍ୱରାଜ୍ୟାନି ଦର୍ଶିତୱାନ୍|
6 I rzekł mu dyjabeł: Dam ci tę wszystkę moc i sławę ich; bo mi jest dana, a komu chcę, dawam ją.
ପଶ୍ଚାତ୍ ତମୱାଦୀତ୍ ସର୍ୱ୍ୱମ୍ ଏତଦ୍ ୱିଭୱଂ ପ୍ରତାପଞ୍ଚ ତୁଭ୍ୟଂ ଦାସ୍ୟାମି ତନ୍ ମଯି ସମର୍ପିତମାସ୍ତେ ଯଂ ପ୍ରତି ମମେଚ୍ଛା ଜାଯତେ ତସ୍ମୈ ଦାତୁଂ ଶକ୍ନୋମି,
7 A tak jeźli się ukłonisz przede mną, będzie wszystko twoje.
ତ୍ୱଂ ଚେନ୍ମାଂ ଭଜସେ ତର୍ହି ସର୍ୱ୍ୱମେତତ୍ ତୱୈୱ ଭୱିଷ୍ୟତି|
8 A odpowiadając Jezus rzekł mu: Pójdź precz ode mnie, szatanie! albowiem napisano: Panu, Bogu twemu, kłaniać się będziesz, i jemu samemu służyć będziesz.
ତଦା ଯୀଶୁସ୍ତଂ ପ୍ରତ୍ୟୁକ୍ତୱାନ୍ ଦୂରୀ ଭୱ ଶୈତାନ୍ ଲିପିରାସ୍ତେ, ନିଜଂ ପ୍ରଭୁଂ ପରମେଶ୍ୱରଂ ଭଜସ୍ୱ କେୱଲଂ ତମେୱ ସେୱସ୍ୱ ଚ|
9 Potem wiódł go do Jeruzalemu, i postawił go na ganku kościelnym, i rzekł mu: Jeźliś jest Syn Boży, spuść się stąd na dół;
ଅଥ ଶୈତାନ୍ ତଂ ଯିରୂଶାଲମଂ ନୀତ୍ୱା ମନ୍ଦିରସ୍ୟ ଚୂଡାଯା ଉପରି ସମୁପୱେଶ୍ୟ ଜଗାଦ ତ୍ୱଂ ଚେଦୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୁତ୍ରସ୍ତର୍ହି ସ୍ଥାନାଦିତୋ ଲମ୍ଫିତ୍ୱାଧଃ
10 Albowiem napisano: Że Aniołom swoim przykazał o tobie, aby cię strzegli,
ପତ ଯତୋ ଲିପିରାସ୍ତେ, ଆଜ୍ଞାପଯିଷ୍ୟତି ସ୍ୱୀଯାନ୍ ଦୂତାନ୍ ସ ପରମେଶ୍ୱରଃ|
11 A że cię na rękach nosić będą, byś snać nie obraził o kamień nogi twojej.
ରକ୍ଷିତୁଂ ସର୍ୱ୍ୱମାର୍ଗେ ତ୍ୱାଂ ତେନ ତ୍ୱଚ୍ଚରଣେ ଯଥା| ନ ଲଗେତ୍ ପ୍ରସ୍ତରାଘାତସ୍ତ୍ୱାଂ ଧରିଷ୍ୟନ୍ତି ତେ ତଥା|
12 A odpowiadając Jezus rzekł mu: Powiedziano: Nie będziesz kusił Pana, Boga twego.
ତଦା ଯୀଶୁନା ପ୍ରତ୍ୟୁକ୍ତମ୍ ଇଦମପ୍ୟୁକ୍ତମସ୍ତି ତ୍ୱଂ ସ୍ୱପ୍ରଭୁଂ ପରେଶଂ ମା ପରୀକ୍ଷସ୍ୱ|
13 A gdy dokończył wszystkich pokus dyjabeł, odstąpił od niego do czasu.
ପଶ୍ଚାତ୍ ଶୈତାନ୍ ସର୍ୱ୍ୱପରୀକ୍ଷାଂ ସମାପ୍ୟ କ୍ଷଣାତ୍ତଂ ତ୍ୟକ୍ତ୍ୱା ଯଯୌ|
14 I wrócił się Jezus w mocy onego Ducha do Galilei. I rozeszła się o nim wieść po wszystkiej onej okolicznej krainie.
ତଦା ଯୀଶୁରାତ୍ମପ୍ରଭାୱାତ୍ ପୁନର୍ଗାଲୀଲ୍ପ୍ରଦେଶଂ ଗତସ୍ତଦା ତତ୍ସୁଖ୍ୟାତିଶ୍ଚତୁର୍ଦିଶଂ ୱ୍ୟାନଶେ|
15 A on nauczał w bóżnicach ich, i był sławiony od wszystkich.
ସ ତେଷାଂ ଭଜନଗୃହେଷୁ ଉପଦିଶ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱୈଃ ପ୍ରଶଂସିତୋ ବଭୂୱ|
16 I przyszedł do Nazaretu, gdzie był wychowany, i wszedł według zwyczaju swego w dzień sabatu do bóżnicy, i wstał, aby czytał.
ଅଥ ସ ସ୍ୱପାଲନସ୍ଥାନଂ ନାସରତ୍ପୁରମେତ୍ୟ ୱିଶ୍ରାମୱାରେ ସ୍ୱାଚାରାଦ୍ ଭଜନଗେହଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ପଠିତୁମୁତ୍ତସ୍ଥୌ|
17 I podano mu księgi Izajasza proroka; a otworzywszy księgi, znalazł miejsce, gdzie było napisano:
ତତୋ ଯିଶଯିଯଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନଃ ପୁସ୍ତକେ ତସ୍ୟ କରଦତ୍ତେ ସତି ସ ତତ୍ ପୁସ୍ତକଂ ୱିସ୍ତାର୍ୟ୍ୟ ଯତ୍ର ୱକ୍ଷ୍ୟମାଣାନି ୱଚନାନି ସନ୍ତି ତତ୍ ସ୍ଥାନଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ପପାଠ|
18 Duch Pański nade mną; przeto mię pomazał, abym opowiadał Ewangieliję ubogim; posłał mię, abym uzdrawiał skruszone na sercu, abym zwiastował pojmanym wyzwolenie, i ślepym przejrzenie, i abym wypuścił uciśnione na wolność;
ଆତ୍ମା ତୁ ପରମେଶସ୍ୟ ମଦୀଯୋପରି ୱିଦ୍ୟତେ| ଦରିଦ୍ରେଷୁ ସୁସଂୱାଦଂ ୱକ୍ତୁଂ ମାଂ ସୋଭିଷିକ୍ତୱାନ୍| ଭଗ୍ନାନ୍ତଃ କରଣାଲ୍ଲୋକାନ୍ ସୁସ୍ୱସ୍ଥାନ୍ କର୍ତ୍ତୁମେୱ ଚ| ବନ୍ଦୀକୃତେଷୁ ଲୋକେଷୁ ମୁକ୍ତେ ର୍ଘୋଷଯିତୁଂ ୱଚଃ| ନେତ୍ରାଣି ଦାତୁମନ୍ଧେଭ୍ୟସ୍ତ୍ରାତୁଂ ବଦ୍ଧଜନାନପି|
19 Abym opowiadał rok Pański przyjemny.
ପରେଶାନୁଗ୍ରହେ କାଲଂ ପ୍ରଚାରଯିତୁମେୱ ଚ| ସର୍ୱ୍ୱୈତତ୍କରଣାର୍ଥାଯ ମାମେୱ ପ୍ରହିଣୋତି ସଃ||
20 A zawarłszy księgę i oddawszy ją słudze, usiadł; a oczy wszystkich w bóżnicy pilnie nań patrzały.
ତତଃ ପୁସ୍ତକଂ ବଦ୍ୱ୍ୱା ପରିଚାରକସ୍ୟ ହସ୍ତେ ସମର୍ପ୍ୟ ଚାସନେ ସମୁପୱିଷ୍ଟଃ, ତତୋ ଭଜନଗୃହେ ଯାୱନ୍ତୋ ଲୋକା ଆସନ୍ ତେ ସର୍ୱ୍ୱେଽନନ୍ୟଦୃଷ୍ଟ୍ୟା ତଂ ୱିଲୁଲୋକିରେ|
21 I począł do nich mówić: Dziści się wypełniło to pismo w uszach waszych.
ଅନନ୍ତରମ୍ ଅଦ୍ୟୈତାନି ସର୍ୱ୍ୱାଣି ଲିଖିତୱଚନାନି ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟେ ସିଦ୍ଧାନି ସ ଇମାଂ କଥାଂ ତେଭ୍ୟଃ କଥଯିତୁମାରେଭେ|
22 I wszyscy mu dawali świadectwo, i dziwowali się wdzięczności onych słów, które pochodziły z ust jego, i mówili: Izaż ten nie jest syn Józefowy?
ତତଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ତସ୍ମିନ୍ ଅନ୍ୱରଜ୍ୟନ୍ତ, କିଞ୍ଚ ତସ୍ୟ ମୁଖାନ୍ନିର୍ଗତାଭିରନୁଗ୍ରହସ୍ୟ କଥାଭିଶ୍ଚମତ୍କୃତ୍ୟ କଥଯାମାସୁଃ କିମଯଂ ଯୂଷଫଃ ପୁତ୍ରୋ ନ?
23 I rzekł do nich: Pewnie mi rzeczecie onę przypowieść: Lekarzu! ulecz samego siebie! Cośmy słyszeli, żeś uczynił w Kapernaum, uczyń i tu w ojczyźnie swojej.
ତଦା ସୋଽୱାଦୀଦ୍ ହେ ଚିକିତ୍ସକ ସ୍ୱମେୱ ସ୍ୱସ୍ଥଂ କୁରୁ କଫର୍ନାହୂମି ଯଦ୍ୟତ୍ କୃତୱାନ୍ ତଦଶ୍ରୌଷ୍ମ ତାଃ ସର୍ୱାଃ କ୍ରିଯା ଅତ୍ର ସ୍ୱଦେଶେ କୁରୁ କଥାମେତାଂ ଯୂଯମେୱାୱଶ୍ୟଂ ମାଂ ୱଦିଷ୍ୟଥ|
24 I rzekł do nich: Zaprawdę wam powiadam: Żaden prorok nie jest przyjemnym w ojczyźnie swojej.
ପୁନଃ ସୋୱାଦୀଦ୍ ଯୁଷ୍ମାନହଂ ଯଥାର୍ଥଂ ୱଦାମି, କୋପି ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦୀ ସ୍ୱଦେଶେ ସତ୍କାରଂ ନ ପ୍ରାପ୍ନୋତି|
25 Aleć wam w prawdzie powiadam, że wiele wdów było za dni Elijaszowych w ludzie Izraelskim, gdy było zamknione niebo przez trzy lata i sześć miesięcy, tak iż był wielki głód po wszystkiej ziemi;
ଅପରଞ୍ଚ ଯଥାର୍ଥଂ ୱଚ୍ମି, ଏଲିଯସ୍ୟ ଜୀୱନକାଲେ ଯଦା ସାର୍ଦ୍ଧତ୍ରିତଯୱର୍ଷାଣି ଯାୱତ୍ ଜଲଦପ୍ରତିବନ୍ଧାତ୍ ସର୍ୱ୍ୱସ୍ମିନ୍ ଦେଶେ ମହାଦୁର୍ଭିକ୍ଷମ୍ ଅଜନିଷ୍ଟ ତଦାନୀମ୍ ଇସ୍ରାଯେଲୋ ଦେଶସ୍ୟ ମଧ୍ୟେ ବହ୍ୱ୍ୟୋ ୱିଧୱା ଆସନ୍,
26 Wszakże do żadnej z nich nie był posłany Elijasz, tylko do Sarepty, miasta Sydońskiego, do jednej wdowy.
କିନ୍ତୁ ସୀଦୋନ୍ପ୍ରଦେଶୀଯସାରିଫତ୍ପୁରନିୱାସିନୀମ୍ ଏକାଂ ୱିଧୱାଂ ୱିନା କସ୍ୟାଶ୍ଚିଦପି ସମୀପେ ଏଲିଯଃ ପ୍ରେରିତୋ ନାଭୂତ୍|
27 I wiele było trędowatych za Elizeusza proroka, w ludzie Izraelskim, wszakże żaden z nich nie był oczyszczony, tylko Naaman, Syryjczyk.
ଅପରଞ୍ଚ ଇଲୀଶାଯଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିୱିଦ୍ୟମାନତାକାଲେ ଇସ୍ରାଯେଲ୍ଦେଶେ ବହୱଃ କୁଷ୍ଠିନ ଆସନ୍ କିନ୍ତୁ ସୁରୀଯଦେଶୀଯଂ ନାମାନ୍କୁଷ୍ଠିନଂ ୱିନା କୋପ୍ୟନ୍ୟଃ ପରିଷ୍କୃତୋ ନାଭୂତ୍|
28 Tedy wszyscy w bóżnicy, gdy to słyszeli, napełnieni byli gniewem;
ଇମାଂ କଥାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ଭଜନଗେହସ୍ଥିତା ଲୋକାଃ ସକ୍ରୋଧମ୍ ଉତ୍ଥାଯ
29 A wstawszy, wypchnęli go precz z miasta, i wywiedli go na wierzch góry, na której miasto ich zbudowane było, aby go z niej na dół zrzucili.
ନଗରାତ୍ତଂ ବହିଷ୍କୃତ୍ୟ ଯସ୍ୟ ଶିଖରିଣ ଉପରି ତେଷାଂ ନଗରଂ ସ୍ଥାପିତମାସ୍ତେ ତସ୍ମାନ୍ନିକ୍ଷେପ୍ତୁଂ ତସ୍ୟ ଶିଖରଂ ତଂ ନିନ୍ୟୁଃ
30 Ale on przeszedłszy przez pośrodek ich, uszedł.
କିନ୍ତୁ ସ ତେଷାଂ ମଧ୍ୟାଦପସୃତ୍ୟ ସ୍ଥାନାନ୍ତରଂ ଜଗାମ|
31 I zstąpił do Kapernaum, miasta Galilejskiego, a tam je nauczał w sabaty.
ତତଃ ପରଂ ଯୀଶୁର୍ଗାଲୀଲ୍ପ୍ରଦେଶୀଯକଫର୍ନାହୂମ୍ନଗର ଉପସ୍ଥାଯ ୱିଶ୍ରାମୱାରେ ଲୋକାନୁପଦେଷ୍ଟୁମ୍ ଆରବ୍ଧୱାନ୍|
32 I zdumiewali się nad nauką jego; bo była mocna mowa jego.
ତଦୁପଦେଶାତ୍ ସର୍ୱ୍ୱେ ଚମଚ୍ଚକ୍ରୁ ର୍ୟତସ୍ତସ୍ୟ କଥା ଗୁରୁତରା ଆସନ୍|
33 A w bóżnicy był człowiek, który miał ducha dyjabła nieczystego, i zawołał głosem wielkim,
ତଦାନୀଂ ତଦ୍ଭଜନଗେହସ୍ଥିତୋଽମେଧ୍ୟଭୂତଗ୍ରସ୍ତ ଏକୋ ଜନ ଉଚ୍ଚୈଃ କଥଯାମାସ,
34 Mówiąc: Ach! Cóż my z tobą mamy, Jezusie Nazareński? Przyszedłeś, abyś nas wytracił; znam cię, ktoś jest, żeś on Święty Boży.
ହେ ନାସରତୀଯଯୀଶୋଽସ୍ମାନ୍ ତ୍ୟଜ, ତ୍ୱଯା ସହାସ୍ମାକଂ କଃ ସମ୍ବନ୍ଧଃ? କିମସ୍ମାନ୍ ୱିନାଶଯିତୁମାଯାସି? ତ୍ୱମୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୱିତ୍ରୋ ଜନ ଏତଦହଂ ଜାନାମି|
35 I zgromił go Jezus, mówiąc: Umilknij, a wynijdź z niego. Tedy dyjabeł porzuciwszy go w pośrodek, wyszedł z niego, nic mu nie zaszkodziwszy.
ତଦା ଯୀଶୁସ୍ତଂ ତର୍ଜଯିତ୍ୱାୱଦତ୍ ମୌନୀ ଭୱ ଇତୋ ବହିର୍ଭୱ; ତତଃ ସୋମେଧ୍ୟଭୂତସ୍ତଂ ମଧ୍ୟସ୍ଥାନେ ପାତଯିତ୍ୱା କିଞ୍ଚିଦପ୍ୟହିଂସିତ୍ୱା ତସ୍ମାଦ୍ ବହିର୍ଗତୱାନ୍|
36 I przyszedł strach na wszystkie, i rozmawiali między sobą, mówiąc: Cóż to za słowo, że z władzą i z mocą rozkazuje duchom nieczystym, a wychodzą?
ତତଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକାଶ୍ଚମତ୍କୃତ୍ୟ ପରସ୍ପରଂ ୱକ୍ତୁମାରେଭିରେ କୋଯଂ ଚମତ୍କାରଃ| ଏଷ ପ୍ରଭାୱେଣ ପରାକ୍ରମେଣ ଚାମେଧ୍ୟଭୂତାନ୍ ଆଜ୍ଞାପଯତି ତେନୈୱ ତେ ବହିର୍ଗଚ୍ଛନ୍ତି|
37 I rozeszła się o nim wieść na wszystkie miejsca okolicznej krainy.
ଅନନ୍ତରଂ ଚତୁର୍ଦିକ୍ସ୍ଥଦେଶାନ୍ ତସ୍ୟ ସୁଖ୍ୟାତିର୍ୱ୍ୟାପ୍ନୋତ୍|
38 A Jezus wstawszy, z bóżnicy wszedł w dom Szymona, a świekra Szymonowa miała gorączkę wielką; i prosili go za nią.
ତଦନନ୍ତରଂ ସ ଭଜନଗେହାଦ୍ ବହିରାଗତ୍ୟ ଶିମୋନୋ ନିୱେଶନଂ ପ୍ରୱିୱେଶ ତଦା ତସ୍ୟ ଶ୍ୱଶ୍ରୂର୍ଜ୍ୱରେଣାତ୍ୟନ୍ତଂ ପୀଡିତାସୀତ୍ ଶିଷ୍ୟାସ୍ତଦର୍ଥଂ ତସ୍ମିନ୍ ୱିନଯଂ ଚକ୍ରୁଃ|
39 Tedy on stanąwszy nad nią, zgromił gorączkę, i opuściła ją; a zarazem wstawszy, posługiwała im.
ତତଃ ସ ତସ୍ୟାଃ ସମୀପେ ସ୍ଥିତ୍ୱା ଜ୍ୱରଂ ତର୍ଜଯାମାସ ତେନୈୱ ତାଂ ଜ୍ୱରୋଽତ୍ୟାକ୍ଷୀତ୍ ତତଃ ସା ତତ୍କ୍ଷଣମ୍ ଉତ୍ଥାଯ ତାନ୍ ସିଷେୱେ|
40 A gdy słońce zachodziło, wszyscy, którzy mieli chorujące na rozmaite niemocy, przywodzili je do niego, a on na każdego z nich ręce włożywszy, uzdrawiał je.
ଅଥ ସୂର୍ୟ୍ୟାସ୍ତକାଲେ ସ୍ୱେଷାଂ ଯେ ଯେ ଜନା ନାନାରୋଗୈଃ ପୀଡିତା ଆସନ୍ ଲୋକାସ୍ତାନ୍ ଯୀଶୋଃ ସମୀପମ୍ ଆନିନ୍ୟୁଃ, ତଦା ସ ଏକୈକସ୍ୟ ଗାତ୍ରେ କରମର୍ପଯିତ୍ୱା ତାନରୋଗାନ୍ ଚକାର|
41 Ku temu wychodzili i dyjabli z wielu ich, wołając i mówiąc: Tyś jest on Chrystus, Syn Boży; ale on zgromiwszy je, nie dopuszczał im mówić; bo wiedzieli, iż on jest Chrystus.
ତତୋ ଭୂତା ବହୁଭ୍ୟୋ ନିର୍ଗତ୍ୟ ଚୀତ୍ଶବ୍ଦଂ କୃତ୍ୱା ଚ ବଭାଷିରେ ତ୍ୱମୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୁତ୍ରୋଽଭିଷିକ୍ତତ୍ରାତା; କିନ୍ତୁ ସୋଭିଷିକ୍ତତ୍ରାତେତି ତେ ୱିୱିଦୁରେତସ୍ମାତ୍ କାରଣାତ୍ ତାନ୍ ତର୍ଜଯିତ୍ୱା ତଦ୍ୱକ୍ତୁଂ ନିଷିଷେଧ|
42 A gdy był dzień, wyszedłszy, szedł na miejsce puste. A lud go szukał, i przyszli aż do niego, i zatrzymywali go, aby nie odchodził od nich.
ଅପରଞ୍ଚ ପ୍ରଭାତେ ସତି ସ ୱିଜନସ୍ଥାନଂ ପ୍ରତସ୍ଥେ ପଶ୍ଚାତ୍ ଜନାସ୍ତମନ୍ୱିଚ୍ଛନ୍ତସ୍ତନ୍ନିକଟଂ ଗତ୍ୱା ସ୍ଥାନାନ୍ତରଗମନାର୍ଥଂ ତମନ୍ୱରୁନ୍ଧନ୍|
43 A on rzekł do nich: I innym miastom muszę opowiadać królestwo Boże; bom na to posłany.
କିନ୍ତୁ ସ ତାନ୍ ଜଗାଦ, ଈଶ୍ୱରୀଯରାଜ୍ୟସ୍ୟ ସୁସଂୱାଦଂ ପ୍ରଚାରଯିତୁମ୍ ଅନ୍ୟାନି ପୁରାଣ୍ୟପି ମଯା ଯାତୱ୍ୟାନି ଯତସ୍ତଦର୍ଥମେୱ ପ୍ରେରିତୋହଂ|
44 I kazał w bóżnicach Galilejskich.
ଅଥ ଗାଲୀଲୋ ଭଜନଗେହେଷୁ ସ ଉପଦିଦେଶ|
