Jana 16
1 Tomci wam powiedział, abyście się nie gorszyli.
Nakipal lhuh louna dinguva thu hicheng hi kaseipeh nahiuve.
2 Wyłączać was będą z bóżnic; owszem przyjdzie godzina, że wszelki, który was zabije, będzie mniemał, że Bogu posługę czyni.
Chuleh phat hung lhung ding ahi, kikhopna in'a kona nahin kaidoh dingu, chutengle koi hileh nathat uva pang hon athil bol'u chu Pathen'a dinga napha tonga kingaito dingu ahi.
3 A toć wam uczynią, iż nie poznali Ojca ani mnie.
Hiche ho jouse hi ipi jeh ham itileh amahon Pa Pathen ahet lou jeh ule keima eihetthei lou jeh'u ahije.
4 Alemci wam to powiedział, abyście gdy przyjdzie ta godzina, wspomnieli na to, żem ja wam opowiedział; a tegom wam z początku nie powiadał, bom był z wami.
Ahinla hiti phat chu ahung lhun tengle keima tah'in kana seipehsa chengse hi nagel doh dinguva thu hicheng hi kaseipeh nahiuve. Chuleh keiman nangho jah'a kanasei masah lou na ajeh chu phat chomkhat kaumpi ding nahi jeh'u ahi.
5 Lecz teraz idę do onego, który mię posłał, a żaden z was nie pyta mię: Dokąd idziesz?
Ahinla tua keima eihin solpa henga kile kit ding kahitai, ahi nangho koima chan hoilam a che ding nahim tinjong neidong pouve.
6 Ale żem wam to powiedział, smutek napełnił serce wasze.
Ahin thu hicheng chu kasei jeh'in nalungu lunghem nan adimjotai.
7 Lecz ja wam prawdę mówię, wamci to pożyteczno, abym ja odszedł; bo jeźli ja nie odejdę, pocieszyciel on nie przyjdzie do was, a jeźli odejdę, poślę go do was.
Ahinla tahbeh a kaseipeh nahiuve, keima kapotdoh chu nangho dinga phatchomna joh ahi, ajehchu keima kaum laisea nangho kithopi ding chu hung theilou ding ahi. Ahin keima kapotdoh teng, Lhagao Theng chu nangho henga kahin sol ding ahi.
8 A on przyszedłszy, będzie karał świat z grzechu i z sprawiedliwości, i z sądu;
Ama chu ahung tengleh, aman vannoi mite hi chonset thudol, chonphat thudol, chuleh thutan thudol'a ahetphotsah ding ahi.
9 Z grzechu mówię, iż nie uwierzyli we mnie;
Chonset thudol chu, ijeh ham itile amahon keima eitahsan pouve.
10 Z sprawiedliwości zasię, iż do Ojca mego idę, a już mnie więcej nie ujrzycie;
Chonphat thenna ho hi chanthei ahi, ijeh inem itile keima Pa koma cheding kahi, chuleh nanghon nei mukhah lou diu ahitai.
11 Z sądu, iż książę tego świata już jest osądzony.
Chule tun thutanna ahung lhung tai ajeh chu vannoiya vaihompa hi athu tansa a uma ahitai.
12 Mamci wam jeszcze wiele mówić, ale teraz znieść nie możecie.
Chule keiman hiche ho tilouva thildang tamtah jong kaseipeh nom nahiuve, ahinla nanghon tua nathoh joulou diu ahi.
13 Lecz gdy przyjdzie on Duch prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę; bo nie sam od siebie mówić będzie, ale cokolwiek usłyszy, mówić będzie, i przyszłe rzeczy wam opowie.
Lhagao dihtah chu ahung teng vangleh ama chun thutah lam jousea nangho napuihoi dingu ahi, ijeh inem itile aman achama aseilou ding, ajah chan asei dingbou ahi, chuleh khonung thusoh ding naseitoh peh dingu ahi.
14 On mię uwielbi; bo z mego weźmie, a opowie wam.
Chule ama chun keima eichoiat ding ahi, ajeh chu kanei chengse chu aman alah a nangho nahetsah dingu ahi.
15 Wszystko, co ma Ojciec, moje jest; dlategom rzekł: Że z mego weźmie, a wam opowie.
Pa a kona thil jouse chu keima a kona ahisoh keiye, hiche jeh a chu kaphon doh ahi; Lhagao Theng chun ana phondoh ho chu aboncha keiya kona alahson ahiye.
16 Maluczko, a nie ujrzycie mię, i zasię maluczko, a ujrzycie mię; bo ja idę do Ojca.
“Phat chomkhat joule nanghon neimu lou dingu ahitai; Ahinla phat chomkhat jouteng neimu kit dingu ahi,” ati.
17 Mówili tedy niektórzy z uczniów jego między sobą: Cóż to jest, co nam mówi: Maluczko, a nie ujrzycie mię, i zasię maluczko, a ujrzycie mię, a iż ja idę do Ojca?
Hichea chun aseijui ho khat le khat akihouvun, “Chom khat jou le neimu lou dingu, chuleh chom khat jou le neimu kit dingu, ijeh inem itile keima Pa henga che ding kahi, ati hi ipi aseina ahidem? akitiuve.
18 Przetoż mówili: Cóż to jest, co mówi: Maluczko? Nie wiemy, co mówi.
Chuleh phat chomkhat joule ati chu ipi aseina ham? Keihon kahe theipouve,” atiuvin ahi.
19 Tedy Jezus poznał, że go pytać chcieli, i rzekł im: O tem się pytacie między sobą, żem rzekł: Maluczko, a nie ujrzycie mię, i zasię maluczko, a ujrzycie mię.
Adoh nom'u chu Yeshuan ahen ajah uva, “Chomcha khat jou le neimu lou dingu, chomcha khat jou le neimu kit dingu, kati chu itidol ahi khat le khat kidongtoa nahiuvem?
20 Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Że wy będziecie płakać i narzekać, a świat się będzie weselił; wy smutni będziecie, ale smutek wasz obróci się wam w wesele.
Tahbeh a nangho keima chunga nalhiso diu chule nalungu kham ding ahi; Ahinla vannoi mite dinga kipana ahiye, ajeh chu nangho nalungu sangtah'a boiding, ahinla nalung kham nau chu hetman louva kipana thupitah hiding ahi.
21 Niewiasta gdy rodzi, smutek ma, bo przyszła godzina jej; lecz gdy porodzi dzieciątko, już nie pamięta uciśnienia, dla radości, iż się człowiek na świat narodził.
Numei aso dinga anat tengle athoh gimlheh jin, acha chu asolhah teng vangleh vannoiya mihem khat apen jeh chun akipah jin ahile alungdon hesoh chu ahejitapoi.
22 I wy teraz smutek macie; ale zasię ujrzę was, a będzie się radowało serce wasze, a radości waszej nikt nie odejmie od was.
Tua nangho nalunglhah dah nau hi, keima in nangho kahin vil kit tengle thanopna a nadim dingu, chuleh koima chan naguh mangpeh thei lou dingu ahitai.
23 A dnia onego nie będziecie mnie o nic pytać. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: O cokolwiek byście prosili Ojca w imieniu mojem, da wam.
Hiche teng chule nanghon keima imacha neidoh'u jong ngaita ponte, thutah chu ahile, Pa henga nathum jengthei'u ahitai; ajeh chu keima mina nathum jeh uva na ngaichat hou chu suhbulhit a um ding ahi.
24 Dotąd o niceście nie prosili w imieniu mojem; proścież, a weźmiecie, aby radość wasza była doskonała.
Chule hiche hohi masanga nana bolkhah lou'u ahiye, Keima min in thum'un chuteng namu diu ahi, chutengle kipana sangtah'a nanei diu ahi.”
25 Tomci wam przez przypowieść mówił; ale idzie godzina, gdy już dalej nie przez przypowieści mówić wam będę, ale jawnie o Ojcu moim oznajmię wam.
“Keiman hiche ho jouse hi nangho jah'a alem a kasei ahi, ahin phat hung lhung ding chuteng chuleh keiman alema kasei tahlou ding ahi. Ahin Pathen ama hina tah'a kaphon doh ding ahi.
26 W on dzień w imieniu mojem prosić będziecie; a nie mówię wam: Iż ja będę Ojca prosił za wami;
Hiche nikho teng chuleh keima mina nathum dingu keima kanop tahlou ding ahi ajeh chu keima Pa henga nangho dinga taova kahi.
27 Albowiem sam Ojciec miłuje was, żeście wy mię umiłowali i uwierzyliście, żem ja od Boga przyszedł.
Ijeh inem itile Pa amatah in nangho na-ngailuve, ijeh inem itile nanghon keima nei ngailuvin, chuleh keima Pa a kona hung kahi natahsan tauvin ahi.
28 Wyszedłem od Ojca, a przyszedłem na świat; i zasię opuszczam świat, a idę do Ojca.
Pa koma kona vannoiya hung kahin, vannoi kadalhah a Pa henga che kit ding kahi,” ati.
29 Rzekli mu uczniowie jego: Oto teraz jawnie mówisz, a żadnej przypowieści nie powiadasz;
Hichun aseijuiten adonbut'un, “Ven, tun nangin thu alem'a seita louvin phongtah in naseiye.”
30 Teraz wiemy, że wszystko wiesz, a nie potrzebujesz, aby cię kto pytał; przez to wierzymy, żeś od Boga wyszedł.
“Tuhin keihon ima jouse kahe chen tauve; Nangman thil jouse nahesoh hel'in, hiche ho jeh'in keihon katahsan tauve; nangma Pathen a kona hung kondon nahi ti katahsan tauve.”
31 Odpowiedział im Jezus: Teraz wierzycie.
Yeshuan adong'in, “Achainakeiya neitahsan'u hitam?” ati.
32 Oto przyjdzie godzina; owszem już przyszła, że się rozproszycie każdy do swego, a mię samego zostawicie; lecz nie jestem sam, bo Ojciec jest ze mną.
“Veuvin, nangho nabonchauva nava cheh soh keiyuva keima kachanga neida lhah dingu phat ahung lhungtai, ahivangin keima kachang kahipoi; ijeh inem itile Pan keima ei umpinai.
33 Tomci wam powiedział, abyście we mnie pokój mieli. Na świecie ucisk mieć będziecie; ale ufajcie, jam zwyciężył świat.
Nanghon kachunga lungmon chamna nanei thei na dinguva thu hicheng hi kasei peh nahiuve, hiche leiset chunga hi nanghon thohgim hahsa tamtah nathoh diu ahiye, ahinla nalungu neosah hih'un, ajeh chu lungnom'un, keiman vannoi kajoutai,” ati.
