Hioba 41

1 Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?

Ziehst du das Krokodil mit der Angel heraus, legst du ihm einen Zaum ins Maul?

2 Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?

Kannst du einen Ring an seine Nase legen und einen Haken durch seine Kinnbacken stoßen?

3 Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?

Wird es dich lange bitten oder dir Zärtlichkeiten sagen?

4 Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?

Wird es einen Bund mit dir schließen, daß du es zum ewigen Knechte machest?

5 Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?

Kannst du mit ihm spielen wie mit einem Vögelein, oder es anbinden für deine Mädchen?

6 Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?

Verkaufen es die Genossen untereinander, oder teilen es die Händler unter sich?

7 Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?

Kannst du seine Haut mit Pfeilen spicken und mit Fischerhaken seinen Kopf?

8 Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.

Lege deine Hand daran. Du wirst des Kampfes nicht vergessen, wirst es nicht zum zweitenmal tun!

9 Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?

Siehe, die Hoffnung auf dasselbe wird getäuscht; fällt man nicht schon bei seinem Anblick dahin?

10 Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?

Niemand ist so kühn, daß er es reizen möchte; wer kann aber vor Mir bestehen?

11 Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.

Wer ist mir zuvorgekommen, daß ich es ihm vergelte? Unter dem ganzen Himmel ist alles mein!

12 Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.

Ich will von seinen Gliedern nicht schweigen, sondern reden von seiner großen und schönen Gestalt.

13 Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?

Wer entblößt es von seinem Schuppenpanzer und greift ihm in sein doppeltes Gebiß?

14 Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.

Wer öffnet die Türen seines Rachens? Seine Zähne verbreiten Schrecken.

15 Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.

Prächtig sind seine starken Schilder, fest zusammengeschlossen und versiegelt;

16 Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.

einer fügt sich an den andern, daß kein Luftzug dazwischen kommt;

17 Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.

sie hängen fest zusammen, sind geschlossen und trennen sich nicht.

18 Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.

Sein Niesen strahlt wie Licht, und seine Augen sind wie die Wimpern der Morgenröte.

19 Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.

Aus seinem Rachen schießen Fackeln, Feuerfunken entsprühen ihm.

20 Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.

Dampf geht auf von seinen Nüstern, und der Sumpf wird wie ein siedender Topf.

21 Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.

Sein Atem facht Kohlen an, eine Flamme schießt aus seinem Munde.

22 W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.

Stärke wohnt auf seinem Nacken und Schrecken zieht vor ihm her.

23 Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.

Die Wampen seines Fleisches sitzen fest wie angegossen und bewegen sich nicht.

24 Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.

Sein Herz ist hart wie Stein und so fest wie der untere Mühlstein.

25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.

Die Helden erbeben, wenn es auffährt; vor Zittern geht ihr Bogen fehl.

26 Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.

Greift man es mit dem Schwerte an, so haftet dieses nicht, kein Speer, kein Wurfspieß und kein Pfeil.

27 Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.

Es achtet Eisen für einen Strohhalm, und Erz für faules Holz.

28 Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.

Kein Pfeil vermag es in die Flucht zu schlagen, und Schleudersteine fallen wie Spreu von ihm ab.

29 Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.

Es achtet die Keule für einen Halm und verlacht das Sausen der Spieße.

30 Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.

Unter ihm sind spitze Scherben, es zieht wie ein Dreschschlitten über den Schlamm dahin.

31 Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.

Es macht die Tiefe sieden wie einen Kessel, macht das Meer zu einem Salbentopf.

32 Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.

Hinter ihm her leuchtet der Pfad, es macht die Flut den Silberhaaren gleich.

33 Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.

Auf Erden ist nicht seinesgleichen; es ist gemacht, um ohne Furcht zu sein.

34 Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.

Es schaut alle Hohen [furchtlos] an, es ist ein König über alle Stolzen.