< Hioba 28 >
1 Mać w prawdzie srebro początki żył swoich, a złoto miejsce, kędy bywa pławione.
“Beae a wotu dwetɛ wɔ hɔ ne beae a wɔnan sika kɔkɔɔ.
2 Żelazo z ziemi biorą, a z kamienia zlewają miedź.
Wotu dade fi fam, na wɔnan kɔbere fi dadebo mu.
3 Celu ciemnościom ułożonego i końca wszystkich rzeczy on dochodzi, i kamieni, które w ciemności i cieniu śmierci leżą.
Onipa ma sum ba awiei; na ɔhwehwɛ kɔ akyirikyiri asase mu kɔhwehwɛ dadebo wɔ sum kabii mu.
4 Wyleje rzeka z miejsca swojego, tak, iż jej nikt przebyć nie może, bywa jednak zahamowana przemysłem nędznego człowieka, i odchodzi.
Wɔde fagudetu afiri hyɛ beae a ɛmmɛn ɔdesani atenae, mmeae a nnipa anan nsii hɔ da, baabi a ɛmmɛn nnipa no, ɛhɔ na wodi aforosian.
5 Z ziemi wychodzi chleb, chociaż pod nią coś różnego, podobnego ogniowi.
Asase a ɛbɔ aduan no, wɔdan ase no te sɛ nea wɔde ogya na ayɛ;
6 W niektórych miejscach jest kamień Safir, i piasek złoty;
hoabo fi nʼabotan mu na sikakɔkɔɔ mpɔw nso wɔ ne mfutuma mu.
7 A tej ścieszki ani ptak nie wie, ani jej widzało oko sępie.
Ɔkɔre biara nnim saa kwan a ahintaw no, akoroma biara ani nhuu ɛ.
8 Nie depczą po niej zwierzęta srogie, ani lew przeszedł przez nię.
Mmoa ahantanfo nsi hɔ na gyata nkɔdɛɛdɛɛ wɔ hɔ.
9 Na krzemień ściągnął rękę swoję, wywrócił góry z korzenia;
Onipa nsa paapae abotan dennen na ɔma mmepɔw ase da hɔ.
10 Z skał wywodzi strumienie, a każdą rzecz kosztowną widzi oko jego.
Otwa aka fa abotan mu, na ohu nʼademude nyinaa.
11 Wylewać się rzekom nie dopuszcza, a rzeczy skryte wywodzi na jaśnię.
Ɔhwehwɛ baabi a nsubɔnten ti wɔ na ɔda nneɛma a ahintaw adi.
12 Ale mądrość gdzież może być znaleziona? a kędy jest miejsce roztropności?
“Nanso ɛhe na yebehu nea nyansa hyɛ? Ɛhe na ntease te?
13 Nie wie człowiek śmiertelny ceny jej, ani bywa znaleziona w ziemi żyjących.
Onipa renhu ne bo a ɛsom; wɔrenhu wɔ ateasefo asase so.
14 Przepaść mówi: Niemasz jej we mnie; i morze też powiada: Niemasz jej u mnie.
Na ebun ka se, ‘Enni me mu’; na po nso se, ‘Enni me nkyɛn.’
15 Nie dawają szczerego złota za nię; ani odważają srebra, za odmianę jej.
Wɔrentumi mfa sikakɔkɔɔ ankasa ntɔ, na wɔrentumi mfa dwetɛ nkari ne bo.
16 Nie może być oszacowana za złoto Ofir, ani za Onychyn drogi, ani za Safir.
Wɔrentumi mfa Ofir sikakɔkɔɔ ntɔ apopobibiribo anaa hoabo nso saa ara.
17 Nie porówna z nią złoto, ani kryształ, ani odmiana jej może być za klejnot złota szczerego.
Wɔrentumi mfa ahwehwɛ anaa sikakɔkɔɔ ntoto ho, na wɔrentumi mfa sikakɔkɔɔ nnwinne nsesa.
18 Koralów i pereł nie wspomina, bo nabycie mądrości kosztowniejsze jest nad perły.
Ɛnsɛ sɛ yɛbɔ ahene panyin ne ahwehwɛbo din; nyansa bo sen nhene pa.
19 Nie zrówna z nią i szmaragd z ziemi etyjopskiej; ani za złoto najczystsze szacowana być może.
Etiopia akraatebo ne no nsɛ; wɔrentumi mfa sikakɔkɔɔ kronkron ntɔ.
20 Skądże tedy mądrość pochodzi? albo gdzie jest miejsce rozumu?
“Ɛno de, na ɛhe na nyansa fi? Ɛhe na ntease te?
21 Gdyż zakryta jest od oczu wszystkich żyjących, i przed ptastwem niebieskim zatajona jest.
Wɔde asie abɔde biara ani, wɔde asie wim nnomaa mpo.
22 Zginienie i śmierć rzekły: Uszyma swemi słyszałyśmy sławę jej.
Ɔsɛe ne Owu ka se, ‘Yɛate no huhuhuhu kɛkɛ.’
23 Bóg sam rozumie drogę jej, a on wie miejsce jej.
Onyankopɔn te ɔkwan a ɛkɔ hɔ ase, na ɔno nko ara na onim faako a ɛte,
24 Bo on na kończyny ziemi patrzy, a wszystko, co jest pod niebem, widzi.
efisɛ ɔhwɛ kodu nsase ano na ohu biribiara a ɛwɔ ɔsoro ase.
25 Wiatrom uczynił wagę, a wody odważył pod miarą.
Bere a ɔhyɛɛ mframa ano den too hɔ na osusuw nsuwa no,
26 On też prawo dżdżom postanowił, a drogę błyskawicom gromów.
bere a ɔkaa no ɔhyɛ so kyerɛɛ osutɔ na otwaa kwan maa aprannaa no,
27 W ten czas ją widział, i głosił ją: zgotował ją, i doszedł jej.
afei ɔhwɛɛ nyansa na ɔkarii no hwɛe; na ogyee no too mu na ɔsɔɔ no hwɛe.
28 Ale człowiekowi rzekł: Oto bojaźń Pańska jest mądrością, a warować się złego, jest rozumem.
Na ɔka kyerɛɛ onipa se, ‘Awurade suro, ɛno ne nyansa; na sɛ wokyi bɔne, yɛ ntease.’”