Hioba 26
1 A Ijob odpowiadając rzekł:
Na Hiob kasaa bio se,
2 Jakożeś ratował tego, który nie ma mocy? a jakoś wybawił ramię, które nie ma siły?
“Woaboa nea onni tumi! Woagye basa a enni ahoɔden!
3 Jakążeś dał radę temu, co nie ma mądrości? Azaś go samej rzeczy gruntownie nie wyuczył?
Woatu nea onnim nyansa fo! Na woada nhumu pa ara adi!
4 Komużeś powiedział te słowa? Czyjże duch wyszedł od ciebie?
Hena na ɔboaa wo ma wokaa saa nsɛm yi? Hena honhom na ɛkasa faa wo mu?
5 I martwe rzeczy rodzą się pod wodami, i obywatele ich.
“Awufo wɔ ahoyeraw kɛse mu, wɔn a wɔwɔ nsu ase ne nea ɛte mu nyinaa.
Asaman da adagyaw Onyankopɔn anim; Ɔsɛe nso nni nkataso. (Sheol h7585)
7 Rozciągnął północy nad miejscem próżnem, a ziemię zawiesił na niczem.
Ɔtrɛw wim atifi fam kata nea ɛda mpan so; na ɔde asase sensɛn ohunu so.
8 Zawiązuje wody na obłokach swoich, a nie rwie się obłok pod nimi.
Ɔbɔ nsu boa hyɛ ne omununkum mu, nanso nsu no mu duru ntumi mpae no.
9 Zatrzymuje stolicę swoję, rozpostarłszy nad nią obłok swój.
Ɔtrɛw ne omununkum mu de kata ɔsram ani.
10 Położył granice wodom, aż weźmie koniec światłość i ciemność.
Ɔhyɛ agyirae wɔ nsu so de to ɔhye wɔ hann ne sum ntam.
11 Słupy niebieskie trzęsą się, i chwieją się na gromienie jego.
Ɔsoro nnyinaso wosow, na nʼanimka ma wɔn ho dwiriw wɔn.
12 Mocą swą dzieli morze, a roztropnością swą uśmierza nawałności jego.
Ɔde ne tumi wosow po ne nyansa mu, otwitwaa Rahab mu asinasin.
13 Duchem swym niebiosa przyozdobił, a ręka jego stworzyła węża skrętnego.
Ɔde ne home maa wim tewee; na ne nsa wɔɔ ɔwɔ a ɔrewea.
14 Oto teć są tylko części dróg jego, lecz i ta trocha niewybadana, cośmy słyszeli o nim, a grzmot wielkiej możności jego któż zrozumie?
Eyinom yɛ ne nnwuma kakraa bi; ne tumi kakraa bi kɛkɛ! Na hena na obetumi ate ne tumi mmubomu no ase?”
