< Hioba 28 >

1 Mać w prawdzie srebro początki żył swoich, a złoto miejsce, kędy bywa pławione.
Es hat das Silber seine Gänge, und das Gold, das man läutert seinen Ort.
2 Żelazo z ziemi biorą, a z kamienia zlewają miedź.
Eisen bringt man aus der Erde, und aus den Steinen schmelzt man Erz.
3 Celu ciemnościom ułożonego i końca wszystkich rzeczy on dochodzi, i kamieni, które w ciemności i cieniu śmierci leżą.
Man macht der Finsternis ein Ende und findet zuletzt das Gestein tief verborgen.
4 Wyleje rzeka z miejsca swojego, tak, iż jej nikt przebyć nie może, bywa jednak zahamowana przemysłem nędznego człowieka, i odchodzi.
Man bricht einen Schacht von da aus, wo man wohnt; darin hangen und schweben sie als die Vergessenen, da kein Fuß hin tritt, fern von den Menschen.
5 Z ziemi wychodzi chleb, chociaż pod nią coś różnego, podobnego ogniowi.
Man zerwühlt unten die Erde wie mit Feuer, darauf doch oben die Speise wächst.
6 W niektórych miejscach jest kamień Safir, i piasek złoty;
Man findet Saphir an etlichen Orten, und Erdenklöße, da Gold ist.
7 A tej ścieszki ani ptak nie wie, ani jej widzało oko sępie.
Den Steig kein Adler erkannt hat und kein Geiersauge gesehen;
8 Nie depczą po niej zwierzęta srogie, ani lew przeszedł przez nię.
es hat das stolze Wild nicht darauf getreten und ist kein Löwe darauf gegangen.
9 Na krzemień ściągnął rękę swoję, wywrócił góry z korzenia;
Auch legt man die Hand an die Felsen und gräbt die Berge um.
10 Z skał wywodzi strumienie, a każdą rzecz kosztowną widzi oko jego.
Man reißt Bäche aus den Felsen; und alles, was köstlich ist, sieht das Auge.
11 Wylewać się rzekom nie dopuszcza, a rzeczy skryte wywodzi na jaśnię.
Man wehrt dem Strome des Wassers und bringt, das darinnen verborgen ist, ans Licht.
12 Ale mądrość gdzież może być znaleziona? a kędy jest miejsce roztropności?
Wo will man aber die Weisheit finden? und wo ist die Stätte des Verstandes?
13 Nie wie człowiek śmiertelny ceny jej, ani bywa znaleziona w ziemi żyjących.
Niemand weiß, wo sie liegt, und sie wird nicht gefunden im Lande der Lebendigen.
14 Przepaść mówi: Niemasz jej we mnie; i morze też powiada: Niemasz jej u mnie.
Die Tiefe spricht: “Sie ist in mir nicht”; und das Meer spricht: “Sie ist nicht bei mir”.
15 Nie dawają szczerego złota za nię; ani odważają srebra, za odmianę jej.
Man kann nicht Gold um sie geben noch Silber darwägen, sie zu bezahlen.
16 Nie może być oszacowana za złoto Ofir, ani za Onychyn drogi, ani za Safir.
Es gilt ihr nicht gleich ophirisch Gold oder köstlicher Onyx und Saphir.
17 Nie porówna z nią złoto, ani kryształ, ani odmiana jej może być za klejnot złota szczerego.
Gold und Glas kann man ihr nicht vergleichen noch um sie golden Kleinod wechseln.
18 Koralów i pereł nie wspomina, bo nabycie mądrości kosztowniejsze jest nad perły.
Korallen und Kristall achtet man gegen sie nicht. Die Weisheit ist höher zu wägen denn Perlen.
19 Nie zrówna z nią i szmaragd z ziemi etyjopskiej; ani za złoto najczystsze szacowana być może.
Topaz aus dem Mohrenland wird ihr nicht gleich geschätzt, und das reinste Gold gilt ihr nicht gleich.
20 Skądże tedy mądrość pochodzi? albo gdzie jest miejsce rozumu?
Woher kommt denn die Weisheit? und wo ist die Stätte des Verstandes?
21 Gdyż zakryta jest od oczu wszystkich żyjących, i przed ptastwem niebieskim zatajona jest.
Sie ist verhohlen vor den Augen aller Lebendigen, auch den Vögeln unter dem Himmel.
22 Zginienie i śmierć rzekły: Uszyma swemi słyszałyśmy sławę jej.
Der Abgrund und der Tod sprechen: “Wir haben mit unsern Ohren ihr Gerücht gehört.”
23 Bóg sam rozumie drogę jej, a on wie miejsce jej.
Gott weiß den Weg dazu und kennt ihre Stätte.
24 Bo on na kończyny ziemi patrzy, a wszystko, co jest pod niebem, widzi.
Denn er sieht die Enden der Erde und schaut alles, was unter dem Himmel ist.
25 Wiatrom uczynił wagę, a wody odważył pod miarą.
Da er dem Winde sein Gewicht machte und setzte dem Wasser sein gewisses Maß;
26 On też prawo dżdżom postanowił, a drogę błyskawicom gromów.
da er dem Regen ein Ziel machte und dem Blitz und Donner den Weg:
27 W ten czas ją widział, i głosił ją: zgotował ją, i doszedł jej.
da sah er sie und verkündigte sie, bereitete sie und ergründete sie
28 Ale człowiekowi rzekł: Oto bojaźń Pańska jest mądrością, a warować się złego, jest rozumem.
und sprach zu den Menschen: Siehe, die Furcht des Herrn, das ist Weisheit; und meiden das Böse, das ist Verstand.

< Hioba 28 >