< Hioba 26 >
1 A Ijob odpowiadając rzekł:
Un Ījabs atbildēja un sacīja:
2 Jakożeś ratował tego, który nie ma mocy? a jakoś wybawił ramię, które nie ma siły?
Kā tu nu palīdzējis nestipram un stiprinājis nespēcīgo elkoni!
3 Jakążeś dał radę temu, co nie ma mądrości? Azaś go samej rzeczy gruntownie nie wyuczył?
Kā tu nu padomu devis negudram un saprašanu izrādījis ļoti skaidri!
4 Komużeś powiedział te słowa? Czyjże duch wyszedł od ciebie?
Kam tu teic šos vārdus, un kā dvaša no tevis iziet?
5 I martwe rzeczy rodzą się pod wodami, i obywatele ich.
Miroņi sāk trīcēt apakš ūdeņiem, un tie, kas tur mīt.
6 Odkryte są przepaści przed nim, a nie ma przykrycia zatracenie. (Sheol )
Elle Viņa priekšā ir atvērta, un nāves bezdibenim nav apsega. (Sheol )
7 Rozciągnął północy nad miejscem próżnem, a ziemię zawiesił na niczem.
Viņš zvaigžņu debesi gaisā izpletis un zemi piekāris, kur nekas.
8 Zawiązuje wody na obłokach swoich, a nie rwie się obłok pod nimi.
Viņš saņem ūdeni Savos mākoņos, un padebeši apakš Viņa nesaplīst.
9 Zatrzymuje stolicę swoję, rozpostarłszy nad nią obłok swój.
Viņš aizklāj Savu goda krēslu, Viņš izpleš tam priekšā Savu padebesi.
10 Położył granice wodom, aż weźmie koniec światłość i ciemność.
Viņš ap ūdeņiem licis ežu, līdz kur gaisma un tumsa šķirās.
11 Słupy niebieskie trzęsą się, i chwieją się na gromienie jego.
Debess pīlāri trīc un iztrūcinājās no Viņa draudiem.
12 Mocą swą dzieli morze, a roztropnością swą uśmierza nawałności jego.
Caur Viņa spēku jūra saceļas viļņos, un caur Viņa ziņu augstie viļņi tiek sašķelti.
13 Duchem swym niebiosa przyozdobił, a ręka jego stworzyła węża skrętnego.
Caur Viņa vēju debess paliek skaidra, un Viņa roka nodur žiglo čūsku.
14 Oto teć są tylko części dróg jego, lecz i ta trocha niewybadana, cośmy słyszeli o nim, a grzmot wielkiej możności jego któż zrozumie?
Redzi, tā ir Viņa ceļu maliņa, un kāda lēna balss tikai, ko samanām; kas Viņa varas pērkoni varētu dzirdēt?